در ویدئویی که از روز سهشنبه این هفته در شبکههای اجتماعی آمریکا دستبهدست میشود، پلیس سفیدپوست آمریکایی درحالیکه یک مظنون سیاهپوست را به روی شکم بر روی آسفالت خوابانده است، زانوی خود را به مدت 7 دقیقه بر گردن این فرد میفشارد تا سکانس دیگری از خشونت پلیس آمریکایی به نمایش گذاشته شود و «جورج فلوید»، مظنون سیاهپوست درحالی که فریاد میزد «نمیتوانم نفس بکشم»، «کمی به من آب بدهید» و «مرا نکش» قربانی اغراض نژادپرستانه شده و جان بدهد.
در کنار خبر فوق، این خبر را هم اضافه کنید. آمریکا هفته گذشته وزیر کشور جمهوری اسلامی ایران، فرمانده نیروی انتظامی و شماری از مسئولان ارشد ناجا را در لیست سیاه تحریمهای خود قرار داد، آنهم به علت نقض حقوق بشر!
حالا در تازهترین رسوایی رفتار نژادپرستانه پلیس آمریکا، ویدئویی منتشر شده که در آن برای چندهزارمین بار دست آمریکاییها در نقض حقوق بشر رو شده است.
بر اساس گزارشی که یک مرکز پژوهشی فعال در زمینه حقوق بشر تحت عنوان «Mapping Police Violence» در دیماه 96 منتشر شد، «نیروهای پلیس آمریکا تا ۲۶ دسامبر، 1 هزار و 129 تن را در ایالتهای مختلف این کشور به قتل رسانده که جراحت ۹۲ درصد از آنها بسیار شدید بوده است.»
بر اساس گزارش این مرکز پژوهشی همچنین «۴۳ درصد افسران پلیس آمریکایی قبل از سال ۲۰۱۷ نیز مرتکب قتل شدهاند.» همچنین «پلیس آمریکا در سال ۲۰۱۷، ۱۴۷ نفر را که مسلح نبوده و اغلب آنها رنگینپوست بودهاند، به قتل رسانده است.»
ماجرای چنین قتلهایی با اغراض نژادپرستانه، به همین مورد چند روز پیش ختم نمیشود چه آنکه فریادهای «جورج فلوید» سیاهپوست، تداعیگر فریادهای «اریک گارنر» پارکبان سیاهپوست شهر نیویورک است که 6 سال پیش صرفاً به ظن فروش مواد مخدر، 4 نیروی پلیس روی او افتادند و با خواباندن به پشت و وارد آوردن فشار فیزیکی به گردن و قفسه سینه، او را به قتل رساندند. او هم فریاد میزد نمیتوانم نفس بکشم!
سال 97 نیز فیلمی منتشر شد که نشان میداد پلیس تگزاس با شوک الکتریکی به نوجوانی که به بیماری اُتیسم مبتلا است، حمله میکند یا در برهه دیگری در رسوایی دیگری در بهمنماه همان سال، ویدئوی دیگری منتشر شد که در آن مأمور سفیدپوست در شهر فیلادلفیا پس از دستبند زدن به دختر جوان سیاهپوستی که مبتلا به آسم است، موهای او را به طرز وحشیانهای کشیده و وی را نقش بر زمین میکند.
همین رفتارهای خشونتبار و نژادپرستانه پلیس آمریکا با مظنونان بهویژه سیاهپوستان است که بهعنوان معضلی عمیق و ریشهدار در فرهنگ آمریکا با روی کار آمدن دونالد ترامپ و حمایت وی از گروههای افراطی، تشدید شده و هر از گاهی در بخشهای مختلف ایالاتمتحده، اعتراضات و نارضایتیهای گستردهای را به دنبال دارد.
طنز ماجرا اینجاست که آمریکا با آن سیاههای که در اقدامات و جنایات ضد حقوق بشری دارد در سکوت و انفعال دستگاه دیپلماسی، به خود جرئت میدهد که در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، اظهارنظر کند و نیروی پلیس جمهوری اسلامی کشورمان را تحریم کند!
منشورها، اعلامیهها و پیماننامههای بینالمللی و سایر افسانههای حقوق بشری که ساخته و پرداخته آمریکا و اروپاییهاست، ویترین غربی ناقضان حقوق بشر و اساساً بهمثابه پتکی بر سر ملتهاست تا اقدامات ضد حقوق بشری خود از جنایات جنگی در جنگ جهانی دوم و جنگهای ویتنام، کره، عراق، افغانستان، فلسطین، غزه، شکل دادن داعش در عراق و سوریه گرفته تا شکنجه و آزار زندانیان ابوغریب، بگرام و بازداشتگاه گوانتانامو و همچنین آزمایشها و پروژههای ضدانسانی و ... را لاپوشانی کند.
نباید از یاد ببریم که امروزه آمریکا- چه در حوزه مدیریت داخلی و چه در حوزه سیاست خارجی- با بحرانها و شکستهای پیدرپی دستوپنجه نرم میکند. منابع مالی و اقتصادیاش در حال از دست رفتن است و آن هیمنه پوشالی در حال فروریختن. این را ما نمیگوییم بلکه اندیشکدهها و اتاق های فکر خود آنها اعتراف میکنند که آمریکا سناریوی دقیقی برای کنترل بحران های اخیر در اختیار ندارد و در حال دست و پازدن است.
ازاینروست که آمریکا در حال دست و پازدن برای زنده ماندن است و هر از گاهی میخواهد با تهدید و تحریم و ادعاهای ضد حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی، وجهه زورگویی و استکباری خود را به رخ بکشد و این در حالی است که هنوز مسئله رنگ پوست در آن کشور حل نشده است!
مهدی امامقلی