درس‌ها و عبرت‌های عاشورا

به گزارش بلاغ؛ قیام امام حسین(ع) و حماسه عاشورا یک فرصت بی‌نظیر و طلایی بود که می‌توانست جامعه اسلامی را که بعد از جریان غصب خلافت بویژه بعد از صلح امام حسن(ع) و حکومت معاویه که اساس دین را در معرض نابودی قرار داده بود، نجات دهد و بشریت را برای همیشه از ظلمت و تاریکی محفوظ نگه بدارد.

اما بعد از رحلت رسول الله(ص) و تشکیل دولت های انشعابی و سپس ظهور اسلام اموی و به مرور سیطره ی آن بر جهان اسلام و آغاز تغییر در باورها و ارزش های دینی و اخلاقی جامعه آن زمان ، باعث شد که متاسفانه بخش قابل توجهی از اقشار مردم از همراهی با امام زمان خود غفلت و کوتاهی نموده و فاجعه جبران ناپذیری را بوجود  آورند.!

در این میان با کمال تعجب و  تاسف قوم بنی هاشم که از خویشان و بستگان نزدیک امام حسین (ع) بودند نیز کارنامه غیرقابل قبولی از خود به نمایش گذاردند و در حقیقت در دسته مردودین قرار گرفته و نتوانستند راه سعادت را بپیمایند. شخصیت هایی چون عبدالله بن جعفر (داماد امیرالمومنین و همسر حضرت زینب(س))، محمد حنفیه (برادر ناتنی امام حسین)، عبدالله بن عباس(پسرعموی امیرالمومنین) از آنجا که در برابر مقام امامت شان و منزلتی برای خود قائل بودند، نه تنها از همراهی با امام خود بازماندند، بلکه بذر شک و تردید نسبت به قیام سیدالشهدا(ع) را در بین عموم جامعه افکندند.

بر اساس منابع تاریخی ، پیغمبر اسلام در ماجرای بیعت عشیره و تبلیغ و دعوت به دین اسلام،  میزبان تعداد ۴۰ نفر از بستگان خود از قوم بنی هاشم بود، که این تعداد حتماً در عرض چند ده سال و تا سال ۶۱ هجری فزونی پیدا نموده و یا در ماجرای احضار حسین بن علی ( ع) به فرمانداری مدینه برای بیعت با یزید ،ایشان را بنابرنقلی  ۳۰ نفر از افراد بنی هاشم بصورت مسلح همراهی نمودند تا در صورت نیاز از جان امام حفاظت نمایند. حال اگر از منظر آماری به واقعه عاشورا بنگریم خواهیم دانست که به اندازه همین ۳۰ نفر هم از قوم بنی هاشم در معیت امام(ع) حاضر نشده و تنها ۱۷ نفر از هاشمیان در رکاب حجت خدا در روز عاشورا به فیض عظیم شهادت نائل گشتند.

لذا می‌بینیم که اسلام اموی آن روز که همان اسلام آمریکایی یا اسلام #لیبرالهای امروزاست، چطور توانست بین امت و امامت فاصله ها بوجود آورد که حتی منسوبین به پیغمبر و امامان معصوم نیز از این قاعده مستثنی نشدند! و نشان دادند که صرف داشتن رابطه خویشاوندی با امام و رهبردینی امتیاز خاصی به حساب نیامده و  در حقیقت رمز عاقبت بخیری و سعادتمندی در دنیا و آخرت،  پیوند #ایدئولوژیکی با امام است نه پیوند #ژنتیکی!