به گزارش
بلاغ به نقل از
گلوگاه ما،
ماهی یکی از نعمتهای الهی است که در مازندران تولید میشود و یکی از محصولاتی است که در این استان به وفور یافت میشود. ماهی اهمیت بالایی هم در سبد غذایی خانوار و هم در ایجاد فرصتهای شغلی برای مردم استان دارد.
در کنار صنعت که به عرصه محصولات غذایی و خوراک مردم وارد شده، روشهای سنتی در گلوگاه جایگاه خود را حفظ کرده و بسیاری برای تهیه ماهی مصرفی خود از طریق سنتی تمایل دارند، این امر موجب اشتغال تعداد زیادی شده که در این زمینه فعالیت میکنند.
اگر پس از صید توسط صیادان در صبحدم که ماهیها را برای بهفروش رساندن آماده میکنند، در آن زمان است که موتور سوارانی در محل حضور پیدا میکنند که ماهی تازه را خریداری میکنند.
از آنجایی که بازار عرضه ماهی در روستاهای هزارجریب گلوگاه وجود ندارد، این موتورسوران برخلاف عرف کنونی که اکثراً مردان میانسال را شامل میشوند، با موتور خود در همهمه گرگ و میش سحر دل به جادههای پیچ خم هزارجریب گلوگاه میزنند.
این مرد حدود ۱۱ سال است که با موتور خود، ماهی تازه از آب گرفته شده را از ماهیگیران خریداری میکند و با موتور سیکلت خود به دل جاده و رستاها میزند.
موتور وسیلهای که این روزها به عنوان مرکب مرگ شناخته میشود، ولی برای صاحبان این شغل حکم فرشته نجات را دارد و اگر آن را هم نداشته باشند دیگر توان گذراندن زندگی و تأمین مایحتاج خانواده خود را ندارند.
این موتورسوار کهنهکار که از دنیای تکچرخ زدن و لاییکشی جوانان فرسنگها فاصله دارند، هر روز صبح مخصوصاً در پاییز و زمستان مسافتی بیش از ۵۰ کیلومتر را از شهرستان به مناطق هزار جریب گلوگاه راهی میشود تا در کوچه پس کوچههای روستاهای بالا دست همچون نیالا، رمدان، یخکش و اِوارد این شهرستان، ماهیهای خود را با سود نه چندان زیاد به فروش برساند.
سفر بیش از ۵۰ کیلومتری مردان موتورسوار در جادههای جنوبی و جنگلی گلوگاه، سریال روزانه این محورها است که برای کسب روزی حلال دل در راهی میزنند که خطرات و حوادث بیشماری را در خود نهفته دارد.
خورجینهای تعبیهشده در قسمت عقب موتور که اصولا از سبدهایی با جنس چوب پنبههای سفید رنگ هست که ماهی خریداری شده برای جلوگیری از فاسد به همراه پودر یخ در آن نگهداری میشود.
نیالا از روستاهای بخش هزارجریب گلوگاه است که با روستای رمدان و اِوارد همسایه است و در سمت جنوب آنها، رودخانه و درههای خطرناک قرار دارد که فاصله نیالا که نزدیکترین روستا تا مرکز شهر گلوگاه هست بیش از ۲۰ کیلومتر است.
این مرد بیشتر ماهی کپور را برای فروش همراه خود میآورد و هر کیلو را ۲هزار تومان به بفروش میرساند، که بخش قابل ملاحظهای از نیاز روستانشینان بالادست به وسیله همین موتورسوار دورهگرد تأمین میشود.
او میگوید نگاه مردم برای من مهم نیست، مهم این است که بتوانم از این موتور و ماهیهایی که در دست دارم درآمد داشته باشم و مهم فقط روزی حلال است که از این راه روزی خود و بچههایم را درمیآورم، وقتی نزدیک زمستان که میشود، بازار خوب میشود و مردم بیشتر خرید میکنند.