زندگی خانواده معتاد در یک نگرانیغمبار همیشگی قرار دارد و امیدی به بهبود وضعیت و حال خوش در این زندگی نیست.
۰
به گزارش بلاغ، اگر کلمه اعتیاد را در اینترنت جستجو کنیم با صدها تیتر رهایی فرد معتاد مواجه میشویم که اکثر آنها شیوه درمانی و مشاورههای روانشناسی برای فرد معتاد است؛ چیزی که در این میان نمیتوان از آن مطلبی را یافت، کمک به خانواده این معتادان است.
رنج مضاعف خانواده معتادان
دور از منطق نیست که بگوییم آنها نسبت به فرد معتاد بیشتر زجر میکشند، زیرا معتاد، تنها از مشکلات ناشی از اعتیاد رنج میبرد، اما خانواده علاوه بر تحمل این مشکلات از دیدن وضعیت جسمی و روحی فرد معتاد نیز در عذاباند.
زندگی خانواده معتاد در یک نگرانیغمبار همیشگی قرار دارد و امیدی به بهبود وضعیت و حال خوش در این زندگی نیست.
دکتر ماشینچیان، متخصص ترک اعتیاد، با اشاره به تعریف سازمان بهداشت جهانی از سلامت فردی، گفت: سلامت افراد یک جامعه نهتنها ابعاد جسمی را در برمیگیرد، بلکه بیش از همه، ابعاد ذهنی و فکری شهروندان یک جامعه را شامل میشود. بر اساس تعریف این سازمان، سلامت روانی در درون مفهوم کلی سلامت قرار دارد و سلامت، یعنی توانایی کامل برای ایفای نقشهای روانی و جسمی؛ سلامت به معنای نبود بیماری یا عقبماندگی نیست.
آمارهایی که خبر از فاجعه میدهند
وی بابیان اینکه ۸۹ درصد اطرافیان فرد معتاد دچار افسردگیاند، تصریح کرد: در جامعهای که بر اساس آمار رسمی دو میلیون و ۸۰۸هزار تن معتاد دارد و اغلب آنها نیز دارای خانواده هستند، تصور آمار ۸۹درصدی افسردگی در خانوادههای افراد معتاد بسیار ترسناک است، در واقع جامعه با جمعیت انبوهی مواجه است که کاملاً به نبود سلامت روحی در آنها ایمان دارد.
این متخصص درمان اعتیاد با تأکید بر اینکه کودکان در خانوادههای معتاد قربانیان بعدی هستند، اظهار کرد: وقتی در خانوادهای کودک با پدر معتاد و مادر افسرده زندگی میکند، این کودک در فضایی مسموم بزرگ میشود و رفتارهای ضد ارزشی پدر برای او الگوی زندگی خواهد شد، متأسفانه مادر نیز به سبب مشکلات روحی و روانی از عهده ایفای نقش خود بر نمیآید، بنابراین میتوان گفت توجه و رسیدگی به خانواده فرد معتاد، انگیزه و اعتماد او را به درمان چندین برابر میکند.
معتاد برای ترک، نیازمند خانواده باانگیزه است
ابراهیم اندرخورا کارشناس خانواده با اشاره بر نقش خانواده در بهبود فرد معتاد تأکید کرد: واکنشهای طبیعی خانوادهای که یکی از اعضای آن بهطور مزمن دچار اعتیاد است، اضطراب، استرس و نگرانی است، این احساسها ناشی از رفتارهای فرد معتاد است.
وی در تشریح فرآیند بهبود وضعیت فرد معتاد، گفت: اعضای خانواده معتاد اولین افرادی هستند که در معرض رفتارهای آسیبزای او قرار دارند، خانوادهها باید تحت آموزشهای گروهی انجمنهایی مانند (NA) قرار بگیرند تا یک رابطه ایمن ایجاد شود.
اندرخورا با تأکید بر اینکه تابآوری خانوادهها باید در مواجهه با فرد معتاد بالا برود، گفت: سیستم آموزشوپرورش یکی از مناسبترین فضاها برای مهارتآموزی به خانوادههای فرد معتاد است، البته آموزشهای ارائهشده در این سیستم باید در راستای آموزش مهارتهای زندگی و پیشگیری از آسیبهای اجتماعی باشد.
خانواده معتاد باید آموزش ببیند
اعتیاد بیماریای است که علاوه بر فرد معتاد، بر سایر اعضای خانواده او نیز تأثیرات مخربی میگذارد وزندگی آنها را غیرطبیعی کرده و به تباهی میکشاند، باید خانوادهها با ماهیت و واقعیت این بیماری آشنا شده و درک بهتری نسبت به وضعیت خود و معتادشان داشته باشند.
اعضای خانواده با آگاهی از چگونگی تأثیرات بيماری اعتياد بر زندگیشان میتوانند با استفاده از ابزارهای بهبوددهنده به ترمیم آسیبهای آن پرداخته تا صرفنظر از اینکه عضو معتاد خانواده تمایلی به پاکی و بهبودی داشته باشد یا نه، خود بتوانند از یک زندگی سالم و پرثمر برخوردار شوند.