تاملاتی در سفر یک روزه رئیس جمهور به مازندران!

به گزارش بلاغ،
پس ازمدتها انتظار بالاخره دولت یازدهم، روز دوشنبه بیستم مهر ۹۴ را برای سفر به استان مارندران تعیین کرد. استانی که تاریخ به دلاوری و رادمردی مردان و زنانش اذعان موکد دارد. استانی که در دفاع از حریم آل‌الله با هیچ کس تعارف ندارد. استانی که توفیق کسب رضایت دو نایب بحق حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف را در پرونده پرافتخار خود دارد. هم امام عظیم الشان رضوان الله تعالی علیه و هم رهبر فرزانه انقلاب اسلامی بکرات از این استان و اهالی با بصیرت آن به نیکی یاد کرده اند. چنین استانی که فرصت و ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای برای توسعه همه جانبه دارد، میزبان رئیس دولت یازدهم شد.

 سفر از صبح روز دوشنبه انجام گشت و طبق اعلام قبلی تنها یک روز هم طول کشید. بنظر می رسد در همین ارتباط می توان نکات زیر را طرح نمود.

۱ _ قبل از هر سخن می بایست بابت این سفر از ریس جمهور و همراهانشان تشکر کرد، چرا که بالاخره سفر یک روزه آنهم در این سطح، مشقات خاص خود را خواهد داشت و نمی توان آن را سفری آسوده و راحت تلقی کرد. سفرهای اینگونه‌ای رنج‌ها و سختی‌های منحصر به خود را دارند که در هر حال می‌بایست از دکتر روحانی و هیات همراه تشکر کرد.

۲ _ آنچه که در این میان حایز اهمیت است اینکه آیا به راستی دولت محترم قادر به احصاء مشکلات استان آنهم استانی چون مازندران در یک روز خواهد بود؟! شاید گفته شود که مشکلات از قبل رصد شده و در جلساتی پیش از این در تهران و استان پیرامون آن توسط دولتی‌ها مورد توجه قرار گرفته و این حضور یک روزه نمادین است که در پاسخ باید گفت: اولا هدف اصلی از طراحی سفر استانی - که از افتخارات نظام مقدس اسلامی به شمار آمده و روسای جمهور اسلامی ایران بنا به توصیه مکرر و موکد رهبر فرزانه انقلاب به چنین سفرهایی دست زده و می زنند که حال در این میان ریس جمهوری خوب توجه نمود و روسای جمهوری دیگر کمتر و ضعیف توجه کردند به هرتقدیر این نوع سفرها دعب و دغدغه نظام مقدس اسلامی است- ارتباط نزدیک ارکان اصلی و تصمیم گیر دولت با ملت است. ملتی که فرصت چنین نزدیکی را شاید نیابد و شاید هم به او ندهند! بهرحال سفر استانی چنین شان نزولی دارد و نمی توان با سفری کوتاه مدت، آن را سفر استانی نام نهاد. قطعا حضور رئیس جمهور در شهرهای مختلف هیچ حاصلی نداشته باشد این اثر اقلی را در پی دارد که مدیران شهری و شهرستانی تکاپوی خود را چند برابر کرده و به جهت حضور رئیس جمهور سعی در سرعت بخشی به پروژه‌ها و حتی اتمام آن خواهند نمود و بدین ترتیب بخشی از مطالبات مردم پاسخی در خور خواهند یافت. ثانیا اگر قرار بر این است که رئیس جمهور فقط و فقط در مراکز استانها حضور یابد، دیگر نباید گفت سفر استانی. درست است که برخی از اعضا کابینه از جمله وزرا و معاونین رئیس جمهور به نمایندگی از ایشان در شهرستانها حضور می یابند، اما انصافا حضور شخص رئیس جمهور کجا و نزدیکان وی کجا ، اصلا این دو با هم قابل قیاس نیستند. از این گذشته برخی از گزارش‌ها هم حکایت از حضور نمایندگان رئیس جمهور تنها در جلسات شورای اداری شهرستانها حکایت دارد و این یعنی رفع تکلیف و صرفا عنوان نمودن انجام سفر استانی. البته یک احتمال را هم نمی‌شود نادیده گرفت و آن اینکه بیم استقبالی بی رمق و کم رمق از دولت، آنان را از سفر به شهرستانها منصرف نمود.


۳ - ای کاش برنامه ریزان سفر رئیس جمهور به مازندران لااقل از باب تجربه و مرور گذشته هم که بود، اندکی به سوابق سفر روسای جمهور قبل به مازندران توجه می‌کردند تا لااقل این قیاس شکل نگیرید که روسای جمهور از باب زمان حضور بیشتر به استان توجه کردند، اما رئیس دولت یازدهم خیر. جالب اینجاست که اگر زمان ورود تا لحظه خروج رئیس جمهور به دقت رصد شود، دریافت خواهد شد که ایشان تنها ده دوزاده ساعت بیشتر در زمان نبود! شاید گفته شود اگر زمان سفر روسای جمهور قبل هم با چنین معیاری رصد شود عدد سفر مثلا سه چهار روزه به ۴۸ساعت هم نخواهد رسید که در پاسخ باید گفت اگر به سفر اخیر با این دیدگاه نگاه شود آنگاه همین عدد ده دوازده ساعت دولت یازدهم نصف خواهد شد! چرا که زمان استراحت و یا زمان تردد هم در این ده دوازده ساعت قرار دارد.

۴ - مهمترین موضوعی که قادر است همه نواقص و ایرادات مربوط به سفر را پوشش دهد این است که دستاورد سفر برای استان چشمگیر و فراگیر باشد. متاسفانه این موضوع در این سفر خیلی لحاظ نشد. کل آورده از ورای سفر مذکور برای مازندران به بیان رسمی آقایان ۱۷۰ میلیارد تومان است که این برای استانی چون مازندران اصلا عدد به حساب نخواهد آمد. شنیده شد شهردار مشهد در جایی با کنایه گفته است که "سفر دولت به مازندران ۱۷۰ بود اما شهرداری مشهد به تنهایی برای یک پروژه خود ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه نمود".

دو سه راهی را هم که رئیس جمهور در ورزشگاه شهید متقی وعده‌اش را دادند اگر به دقت بررسی شود خیلی نمی‌توان آن را در سبد استان تعریف نمود بلکه بیشتر به رفع نیاز مسافران که البته بخش اعظمی را پایتخت نشینان تشکیل می‌دهند کمک می کند؛ اگرچه عایداتی برای استان نیز دارد اما آنچه که در حوزه راه مدنظر مردم استان است راه های درون استانی است که برخی از آنها به علت عدم تخصیص اعتبارات لازم، با عدم تعریض و یا نداشتن دوربرگردان‌های مطمئن روبرو هستند که حقیقتا برخی از آنها بوی خون می دهند. در اینجا ذکر این نکته هم ضروری است که بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی، آنچه که در حوزه راهسازی در استان شکل گرفت بیشتر به یک انقلاب شبیه بوده و بسیار هم چشمگیر است، لیکن در این دولت توجهی که آن را در خور بنامیم تاکنون نشده است.

۵- آنچه که در این دوره بیش از همه به چشم می‌آمد کثرت بنرهای نصب شده در استقبال از دکتر روحانی و هیات همراه به استان بود که در جای جای این استان به راحتی قابل رویت بود. شاید گفته شود که در دولت‌های قبل هم چنین بوده است که البته جمله ای درست است، اما نکته این است که رئیس جمهور یازدهم بکرات در سخنان رسمی خود از چنین موضوعاتی تبری جسته است حال چگونه است که افکار عمومی از یک سو چنین اظهاراتی را می‌بیند و از سوی دیگر چنان رفتارهایی را مشاهده می‌کند، آنگاه به نوعی پارادوکس دچار خواهد شد. شاید گفته شود که این ستاد دولتی نبوده بلکه همانگونه که در انتهای بنرهای نصب شده آمده بود ستاد مردمی بوده است. در پاسخ باید گفت این چه ستاد مردمی است که اینچنین توانمندی دارد که قادر است هزینه سنگین تهیه بنر در سراسر استان را فراهم آورد؟! واقعا چنین ستادی که بدون ریالی! کمک دولتی چنین توانمندی را داراست را باید تحسین نمود! نگارنده تنها در میدان یک شهر تقریبا کوچک تعداد ۹ بنر و تراکت خیرمقدم و دعوت مردم به حضور در مراسم استقبال ملاحظه کرد. راستی چه شده با این حجم وسیع بنر و تراکت اما جمعیت قابل ملاحظه‌ای برای استقبال نیامده بودند؟! برخی برای توجیه این موضوع اشاره داشتند آقای دکتر روحانی میل ندارد که مردم به دنبال اتومبیل ایشان بدوند و دورش حلقه زنند این را رئیس جمهور محترم دون شان ملت می داند.

در پاسخ به این توجیه باید گفت که اولا اگر چنین نظری واقعا وجود دارد پس چرا آنجا که ازدحام جمعیت وجود دارد اتومبیل حامل رئیس جمهور به میان آنان می رود و اتفاقا رسانه‌های حامی دولت تصاویر همین حضور را به عنوان نماد محبوبیت مردمی دولت منتشر می‌نمایند.اتفاقاً جمعیت اگر در هرجایی زیاد بود، اتومبیل در میان آنان حاضر می‌شد. ثانیا راجع به حضور مردم در محل سخنرانی رئیس جمهور که دیگر نظری مبنی بر راضی نبودن به حضور مردم وجود ندارد، قطعا تمام تلاش بر این است که جمعیت با تمام ظرفیت در محل سخنرانی حاضر شوند. حال همگان وضعیت ورزشگاه شهید متقی ساری را بهنگام سخنرانی جناب آقای دکتر روحانی دیدند که قطعا جای هیچ شک و شبهه‌ای نیست. بنابراین باید این موضوع یعنی عدم استقبال شکوهمند را پذیرفت و باید پیام این موضوع را بخوبی دریافت.

۶ - و بالاخره اینکه موضوع کم رونقی در سفر اخیر را نباید گردن مدیریت ارشد استان انداخت. متاسفانه برخی افراد تلاش دارند تا این موضوع را متوجه استاندار نمایند که این اشاره، اشاره نادرستی است. نگارنده منتقد مدیریت استان است و این را همه بخوبی می‌دانند و نیاز به هیچ توضیحی دراین ارتباط نیست. از نگاه به صحنه استان می توان دریافت که مدیریت استان از تمام ظرفیت خود برای به میدان آوردن مردم جهت استقبال باشکوه از کابینه یازدهم بهره جست، حال اینکه استقبال خیلی استقبال پر رونقی نبود باید علت آن را در جای دیگر به تحلیل نشست. برخی افراد برای دور کردن اذهان از علل اصلی این کم رونقی که بیشتر ناظر به عملکرد ملی دولت است به هجو علیه مدیریت استان روی آوردند که اتفاقا این نکته باتوجه به اینکه استاندار نماینده عالی دولت در استان هست، قبل از آنکه به استاندار رخم بزند تن دولت را مورد شکاف قرار خواهد داد و این یعنی حمله به دولت و نه یک فرد.