دلنوشته| مهمانانی خاص که آرامش هدیه می‌هند

به گزارش بلاغ،زمانی که دلت از همه کس و همه جا گرفته، زمانی که برای رهایی از بغض‌های فرومانده در گلویت هیچ جایی را پیدا نمی‌کنی، زمانی که از آدم‌های مصنوعی دور و اطرافت دلگیر هستی، زمانی که از نگاه کردن به عقربه‌های ساعت که به کندی می‌گذرد خسته شده‌ای، زمانی که از ناعدالتی‌ها در جامعه بریده‌ای، دلت یک گوشه دنج می‌خواهد تا زل بزنی به آدم‌هایی که هیچ‌‌کدامشان را نمیشناسی و نمی‌دانی درد دلشان چیست!

بعد آرام آرام آنچه تو را دلگیر کرده بر زبان بیاوری تا از باری که بر روی دوشت سنگینی می‌کند رها شوی؛ چه جایی بهتر از حرم امام رضا(ع) که آن را ملجاء درماندگان می‌نامند.

اما گاهی مشغله‌های کاری، شرایط خانوادگی، شرایط مالی، دوری راه و ..... باعث می‌شود نتوانی هر وقت که اراده کردی در حرمش حاضر شوی و با درد دل و چند قطره اشک خودت را سبک کنی.

یک لحظه با خود فکر می‌کنم خوشا بحال خادمان حرم امام رضا(ع) که هر ساعت و هر لحظه در کنار جوار بارگاه نورانی این امام هستند و می‌شود گفت خادمی این امام بهترین و بالاترین مقامی است که خداوند می‌تواند در این دوران به هر کسی عطا کند؛ این را من نمی‌گویم خود خدام چنین تعبیر می‌کنند.

مردم بسیاری در شهرها و روستاهای این کشور زندگی می‌کنند که حتی برای یکبار هم نتوانسته‌اند به حرم امام رضا(ع) مشرف و پرچم نورانی بارگاه ایشان را از نزدیک زیارت کنند.

حضور خادمان حرم رضوی در شهرها و روستاهای دور و نزدیک

از حدود 10 سال قبل کاروان‌های زیر سایه خورشید متشکل از خادمان حرم امام رضا(ع) با پرچم متبرک حرم امام مهربانی‌ها در شهرها و روستاها حضور پیدا می‌کنند؛ این حضور معنوی خادمان در دهه کرامت موجی از شور و شوق معنوی را در شهرها و روستاهای دور و نزدیک کشور به راه می‌اندازد.

شاید باورش برای خود خادمان نیز کمی دشوار است که مردم اعم از زن و مرد، کوچک و بزرگ اینچنین به استقبالشان می‌آیند و با چشمان گریان از این خادمان می‌خواهند حاجاتشان را به گوش امام مهربانی‌ها برسانند.

خبرگزاری فارس چهارمحال و بختیاری میزبان خادمان حرم رضوی

خبر کوتاه است، اما شیرین؛ خبرگزاری فارس میزبان کاروان زیر سایه خورشید است

کاروان زیر سایه خورشید برای دومین سال متوالی مهمان دفتر خبرگزاری فارس چهارمحال و بختیاری بود، این کاروان خاص‌ترین مهمانان دفتر خبرگزاری فارس در طی چند سال فعالیت این خبرگزاری در استان بود، شاید جنب و جوش هیأت تحریریه برای میزبانی از این کاروان برای هیچ مهمانی اتفاق نیافتاده بود.

تمام مهمانان دعوت شده به دفتر خبرگزاری به‌نوعی خود میزبان خادمان حرم رضوی بودند؛ شوق حضور خادمان وصف‌ناشدنی بود، بوی اسفند فضای مجموعه خبرگزاری فارس را برای استقبال از مهمانان معنوی‌ کرده بود، انتظاری شیرین در درب مجموعه، مردمی که در حال گذر از خیابان بودند را کنجکاو کرده بود؛ عده‌ای برای چند لحظه مکث می‌کردند و سوأل می‌پرسیدند، وقتی خبر حضور خادمان امام رضا(ع) را می‌شنیدند ناخوادگاه تمام مشغله‌های روزمره را را فراموش می‌کردند و به جمع استقبال کنندگان از خادمان حرم رضوی می‌پیوستند.

ارادت بی‌نظیر مردم به امام مهربانی‌ها

زمانی که خودروی حامل خادمان رضوی به محل دفتر خبرگزاری فارس در شهرکرد رسید و خادم حرم امام رضا(ع) با پرچم متبرک رضوی از خودرو پیاده شد، قطرات اشکی که از چشمان مردم در آن لحظه جاری می‌شد نشان از ارادت به این امام رئوف بود، همگی التماس دعا داشتند و ارادات خود را با بوسه بر این پرچم متبرک نشان می‌دادند.

یکی از خدام حرم مطهر رضوی می‌گفت: برای اولین بار است که همراه با کاروان زیر سایه خورشید به چهارمحال و بختیاری سفر می‌کنم، عشق مردم به علی‌ابن موسی‌الرضا در شهرها و روستاهای این استان برایم بسیار جالب بود.

شاهد بودم که مردم ساعت‌ها در هوای گرم عاشقانه منتظر بودند تا برای لحظه‌ای کوتاه بر پرچم متبرک حرم امام رضا(ع) بوسه بزنند.

عشق را در چشمان دختر بچه کوچکی دیدم که برای بوسیدن پرچم زانو زد

وی ادامه داد: عشق به این امام رئوف را در چهره بیماری دیدم که تقاضای دعا برای شفا داشت؛ عشق را در چشمان دختر بچه کوچکی دیدم که برای بوسیدن پرچم زانو زد، عشق را در چشمان بانویی دیدم که آرزوی زیارت حرم امام رضا(ع) را داشت؛ شاید خود ما هم که در حرم ایشان خادم هستیم قدر این نعمت را به اندازه مردم این شهرها و روستاها نمی‌دانیم.

زمانی که صلوات خاصه امام رضا(ع) توسط مداح حاضر در کاروان زیر سایه خورشید خوانده می‌شد، اشک از چشمان حاضرین جاری بود، به پایان برنامه نزدیک می‌شدیم، خادمان در بین مهمانان نمک تبرک حرم امام رضا(ع) را پخش می‌کردند، دل کندن از پرچم متبرک کار سختی بود، پرچم در بین مهمانان می‌چرخید، همه التماس دعا داشتند؛ قول خادم حرم امام رضا(ع) به خبرنگاران برای زیارت ویژه به نیابت از آن‌ها در حرم امام رضا(ع) یکی از شیرین‌ترین لحظه‌های این برنامه بود.

متن: از مریم بیگی