یافته‌ها نشان داد تشخیص سرطان سینه در زنان چاق‌تر در مقایسه با زنان لاغرتر بین غربالگری‌های منظم سرطان سخت‌تر و وخیم‌تر است.
دکتر فردریک استرند، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «به نظر می‌رسد زنان چاق و دارای اضافه وزن باید در فواصل زمانی کوتاه تری تحت غربالگری سرطان سینه قرار گیرند، اما هنوز مطالعه ما فواصل زمانی دقیق را نشان نداده است.»
این مطالعه شامل بیش از ۲۰۰۰ زن در سوئد بود. رده سنی تمامی شرکت کنندگان ۵۵ تا ۷۴ سال بود و همگی بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ مبتلا به سرطان سینه تهاجمی شده بودند. میانگین شاخص توده بدنی (BMI) آن‌ها ۲۵.۶ بود. BMI برآورد تقریبی چربی بدن براساس اندازه گیری قد و وزن است.
BMI بین ۱۸.۵ و ۲۴.۹ عادی تلقی می‌شود. BMI ۲۵ تا ۲۹.۹ اضافه وزن و بالای ۳۰ چاق تلقی می‌شود.
برای این مطالعه، محققان فواصل بین ماموگرافی را تا دو سال در نظر گرفتند. نتایج نشان داد BMI بالای ۲۵ و داشتن بافت سینه متراکم‌تر با احتمال بیشتر وجود یک تومور بزرگ به هنگام تشخیص سرطان در طول غربالگری مرتبط است.
به گفته استرند، BMI بالای ۲۵ در مقایسه با زنان لاغرتر با تشخیص بدتر سرطان روبرو هستند. تشخیص وخیم‌تر سرطان به معنای عود مجدد سرطان، گسترش سرطان یا مرگ ناشی از سرطان است.
