بازیگرانی که سیاستمدار شدند! +عکس

«یودوکیموف» که از بچه های سیبری بود، علاقه زیادی به بازیگری داشت و چندین فیمل کمدی در روسیه بازی کرد و البته دستی هم بر آتش استندآپ کمدی و برنامه های سرگرم کننده داشت ولی این علاقه از یک جایی کمرنگ شد و از سال 2003، میخائیل تصمیم گرفت وارد محله سیاسیون شود و سال 2004 توانست فرماندار آلتای کرای شود.

 

در این منطقه قبلا یکی از افراد مورد حمایت پوتین، فرماندار بود اما میخاییل توانست بدون حمایت پوتین او را شکست بدهد و یکی از معدود کسانی بشود که در روسیه طرفدار پوتین نیست اما جایگاه دولتی دارد. سال 2005 قرار بود در پارلمان محلی یودوکیموف را استیضاح کند که رای نیاورد اما فشار استعفا بر سر او باقی ماند. چند ماه بعد یعنی در هفتم آگوست 2005 آقای فرماندار وقتی داشت در اتوبان M52 روسیه به سمت بایسک حرکت می کرد، دچار سانحه رانندگی شد و در دم جان باخت.

راننده خودرو مقابل که باعث کشته شدن میخاییل و محافظینش شده بود، تنها چهار سال به زندان افتاد و همه چیز به همین سادگی تمام شد تا دیگر یکی از غیرموافقان پوتین جایگاه دولتی نداشته باشد.

 

در لهستان تنها دو نفر بودند که توانستند از بازیگری به مقامات مهم کشوری برسند و آن هم دوقلوهای کاژینسکی بودند که سرنوشت متفاوتی داشتند.

 

«لخ» و «یاروسلاو» هر دو وقتی سیزده ساله بودند در فیلم «دو نفری که ماه را دزدیدند» بازی کردند و بعدا چون دیدند بازیگری در لهستان عایدی خاصی برایشان ندارد و البته کمونیسم با این حرف ها خیلی جور در نمی آید، وارد کار سیاست شدند و توانستند نخست وزیر و رییس جمهور لهستان شوند. یاروسلاو که دکترای حقوق دارد در فاصله سال های 2006 تا 2007 نخست وزیر کشورش بود و لخ هم از سال 2005 تا 2010 رییس جمهور لهستان بود که وقتی جت ریاست جمهوری اش در حال نشستن در فرودگاه اسمولنسک روسیه بود، دچار سانحه شد و فوت کرد. برادران کاژینسکی هر دو زمانی شهردار ورشو بودند.

 

هندوستان یکی از سینماهای سیاستمدار پرور دنیا را در اختیار دارد و از آن جا که مردم این کشور علاقه زیادی به بازیگران بالیوود دارند ستاره های سینمای آن هم علاقه زیادی به استفاده از این محبت دارند و چند تن از آن ها توانسته اند از این طریق، وارد عالم سیاست شوند.

 

«ویرو»ی معروف فیلم شعله که خیلی ها نام او را با «جی» قاتی می کردند و به آمیتا باچان «وی جی» می گفتند، حالا هشتاد و یک ساله است و یکی از بزرگ ترین بازیگران تاریخ سینمای هندوستان به حساب می آید و کلی جایزه و تقدیرنامه و عناوین افتخاری گرفته است. همین افتخارات باعث شد تا سال 2004 «درمندرا» به عنوان نماینده راجستان وارد پارلمان شود. او در زمانی که نماینده بود در سخنانش از لزوم اعمال دموکراسی می گفت اما کسانی که از نزدیک او را دیده اند می گویند بیش از حضور در پارلمان و انجام امور اداری ترجیح می داد به ساخت فیلم و بازیگری بپردازد و در زمان فراغت هم به امور مزرعه اش مشغول باشد.

---

آمیتاب باچان

 

ستاره تمام نشدنی بالیوود که بیش از نیم قرن است دارد بازیگری می کند، سال ها قبل تصمیم گرفت از محبوبیت عجیب اش استفاده کند و وارد عرصه سیاست شود. سال 1984 «باچان» تصمیم گرفت برای مدتی بی خیال بازیگری شود و شانس خود را جای دیگری امتحان کند. او که سال ها از حامیان سفت و سخت خاندان گاندی بود، توانست در انتخابات برابر سروزیر قبلی ایالت اوتارپرادش پیروی شود و با 68.2 درصد آرا، یکی از قاطع ترین نتایج تاریخ انتخابات هند را به دست بیاورد. این پیروزی و جایگاه سیاسی باچان اما چندان طول نکشید و او بعد از سه سال از سمتش استعفا داد و گفت که سیاست «چاه مستراح» است.

استعفای آمیتا باچان خیلی زود همه جا پیچید و یکی از روزنامه ها گفت که او و برادرش فساد مالی داشته اند که همین باچان را به دادگاه کشاند. هر چند که قاضی او را بی گناه اعلام کرد. بعد از این اتفاق، او به حمایت از حزب ساماج وادی پرداخت که باعث شد مشکلات زیادی برایش درست کند، چون باچان در برگه های مالیاتی شغلش را کشاورز اعلام کرده بود. این اطلاعات غلط باعث شد رسانه ها برای 15 سال از پوشش اخبار مربوط به آمیتاب باچان منع شوند، هر چند این اتفاق عملا تا سال 1989 طول کشید.

 

در فیلیپین هم مثل هند و سریلانکا بازیگران و سینماگران علاقه زیادی به سیاسی شدن دارند اما این وسط تنها یکی دو نفر توانسته اند تا ریاست جمهوری بالا بیایند و بقیه در حد نماینده پارلمان و وزیر بوده اند.

 

«استرادا» قبل از این که وارد سیاست شود در 80 فیلم بازی و 50 فیلم هم تولید کرده بود و کلی جایزه و افتخار در کارنامه داشت اما وقتی دید بازیگری و سینما دیگر برایش هیجانی ندارد، تلاش کرد سیاست را تجربه کند. او سال 1967 شهردار سن خوان شد و تا 17 سال بعد این جایگاه را ترک نکرد و کلی کار مفید برای شهر انجام داد. بعد از این سال ها همه کشور استرادا را می شناختند و در 1987 جوزف وارد سنا شد.

سال 92 استرادا به عنوان معاون رییس جمهور انتخاب شد و سپس در سال 1998 او در انتخابات توانست رییس جمهور فیلیپین شود اما در سال 2001 به جرم فساد مالی و غارت اموال عمومی دستگیر شد و برای شش سال به زندان افتاد. سال 2010 استرادا بار دیگر در انتخابات شرکت کرد اما مغلوب «بنیگنو آکوئینو» شد.

 

احتمالا معروف ترین بازیگرانی که به دنیای سیاست وارد شده اند، مربوط به سینما و تلویزیون آمریکا هستند و شاهد این مثال خود دونالد ترامپ است که زمانی به عنوان شومن برنامه اجرا می کرد.

 

کابوی تنها و کم حرف سال های دور که حالا هشتاد و شش سالگی اش را می گذراند و به حمایتش از جمهوری خواهان معروف است هم زمانی دلش هوای سیاست کرده بود. او از سال 1952 وقتی آیزنهاور می خواست رییس جمهور شود، خودش را یک جمهوری خواه معرفی کرد و در دوره های بعدی هم همیشه درباره سیاست صحبت می کرد، به خصوص وقتی نیکسون استعفا داد.

سال 1986 «ایستوود» برای دو سال شهردار شهر کارمل در کالیفرنیا بود و معمولا در زمان انتخابات یکی از حامیان جمهوری خواهان به شمار می رود، هر چند خودش می گوید متعلق به هیچ حزبی نیست.

 

 

تاکنون هیچ بازیگری نتوانسته به جایگاهی که ریگان رسید، برسد. او تنها کسی است که از سینما به ریاست جمهوری ایالات متحده رسید. ریگان از هفت سالگی شروع به بازیگری کرد و بعد از آن در 50 فیلم سینمایی بازی کرد اما بیشترین شهرت او به خاطر برنامه های تلویزیونی بود که اجرا می کرد و محبوبیت بسیاری برای او به بار آورد.

سال 1964 او در برنامه تلویزیونی اش یک اجرای خوب در دفاع از کاندیدای جمهوری خواهان داشت و همین او را وارد سیاست کرد تا این که دو سال بعد توانست با یک میلیون رای بیشتر فرماندار کالیفرنیا شود و دور بعد هم این پیروزی را تکرار کند. بعد از دو بار ناکامی در سال های 68 و 76، ریگان بالاخره در سال 1980 توانست کاندیدای حزب شود و در انتخابات سراسری جیمی کارتر را شکست دهد و رییس جمهور آمریکا شود.

ریگان آن زمان در حالی که 51 درصد کل آرا را به خود اختصاص داده بود، توانست آمار شگفت انگیز 489 رای الکترال را در برابر 49 رای کارتر به ثبت برساند با 69 سال پیرترین کسی باشد وارد کاخ سفید می شود که حالا این رکورد در دست ترامپ است.

 

 

آقای ترمیناتور که اصالتی آلمانی دارد هم از کالیفرنیا به دنیای سیاست وارد شد. سال 2003 «آرنولد» که یک جمهوری خواه بود، توانست با ایده درست کردن اوضاع اقتصادی فرماندار این ایالت شود و تا حدودی شعارهایش را عملی کرد و این باعث شد تا در دور بعد به راحتی برنده انتخابات شود. دور دوم اما به خوبی دور اول نبود و بحران اقتصادی یقه آرنولد را هم گرفت و باعث شد او دوباره به دنیای بازیگری برگردد. او زمانی که فرماندار بود، گفته بود که ریگان همواره الهام بخش او بوده، چون در زمان ریاست جمهوری او آرنولد تابعیت آمریکا را گرفته بود. حواشی خانوادگی از معروف ترین اتفاقاتی بود که در زمان فرمانداری حول و حوش نام شوارتزنگر وجود داشت.