به موشک‌هایمان حمله کرد اما تا رای آورد رفت سر قبر پدر موشکی ایران، شهید تهرانی مقدم رفت.
به اعدام‌های ۳۸ ساله در سخنرانی همدان حمله کرد و روح مریم رجوی و اکبر گنجی و غرب را شاد کرد اما تا رای آورد در مصاحبه اول گفت: «با تروریست‌هایی که ۱۷۰۰۰ ایرانی را به شهادت رساندند مبارزه کردیم».
حالا روحانی را با کدام چهره در ذهن تثبیت کنیم؟
احتمالا با مشاوره امثال جناب آشنا که در فراق استاد اخلاق‌اش، آیت‌الله مهدوی کنی، اشک می‌ریزد به زودی با یک سبد گل به دفتر فرمانده کل سپاه برود، یک افطاری رسانه‌ای هم با رییس قوه قضائیه می‌خورد و....
اسلام سیاسی این نیست. روحانیت تشیع هم این نیستند. به نظرم روحانی باید ذهنیت‌زدایی و عذرخواهی کند.
