اما برخی از تشکلها، تشکلهایی هستند که در یک برهه زمانی خاص در دانشگاهها تشکیل میشوند و هدف از این تشکلها برای اهداف کوتاه مدت و بعضا بلند مدت است.
در دولت یازدهم این روند تشکیل تشکلهای جدید با سرعت و شدت بیشتری ایجاد شد. به طوری که در ظرف کمتر از دو سال تقریبا تمام دانشگاههای سراسری و همچنین برخی دانشگاههای عالی و آزاد حداقل یک تشکل و بعضا در برخی دانشگاه دو تا سه تشکل تشکیل شدند که شاید تعداد اعضایشان به پنج نفر هم نرسد.
البته روند تشکیل این تشکلها چنان شتابزده است که حتی فرصت طراحی لوگو برای تشکل خود را ندارند و لوگوی تشکلهای دیگر را کپی میکنند. حتی بعضا نام تشکلها را کپی میکنند و یک افسار پسوند و پیشوند به آن میبندد که تفاوت کند. که البته تشکیل آنها برای این است تا بتوانند هوچیگری کرده و ماست مال عملکرد برخی از آقایان باشند.
نمونه بارز آن را میتوان به پدیده اخیر بازداشت دکتر صادقی و لغو سخنرانی دکتر مطهری در دانشگاه به وضوح دید. که توانستند یک هیاهوی عجیبی در فضای دانشگاه ایجاد کنند و یک بیانیهای به اسم 117 یا بیشتر تشکل کشور در سطح دانشگاه و فضای مجازی ارسال کنند تا شاید از این طریق بتوانند از برخورد قانونی که باید نسبت به یک فرد اعمال شود جلوگیری کنند.
شاید وقتی در بیانیه و یا نامه اسم 117 تشکل آورده شود، در واقع میتواند یک دهنپرکنی برای برخی نهادها باشد که پیش خود بگویند بیایید و ببینید در کشور 117 تشکل معترض شدند و پس فعلا غائله را ختم کنیم تا بعد.....
البته اگر آمار تعداد اعضای این 117 تشکل را بگیرند شاید به 117 نفر هم نرسد.
این است مهمترین فایده یکبار مصرفها .....