آنکه دستش از دنیا کوتاه شد، از ما انتظار لطف و خیرات دارد تا از گرفتاریهای اعمال خود قدری رهایی یابد.
۲
به گزارش بلاغ؛ دنیا را سرای عمل و پس از این جهان را، دیار عقبی یا سرای جزا و عقاب ذکر فرمودهاند.
به عبارتی، گفته میشود: دنیا، زنگ املا و نوشتن است و آخرت، زنگ حساب و کتاب است.
درگذشتگان از این جهان، هیچگونه فرصت عمل را در آن دنیا به دست نمیآورند، هرچه از اعمال است، مربوط به این دنیا و در آن دنیا، چیزی جز حسرت برای بازگشت ناممکن به این دنیا برای انجام عمل صالح نیست.
آرامگاه و یا قبرستان، از قدیم هم در عرف جوامع و هم در مبانی دینیشان، محل تفکر و تأمل و عبرتاندوزی بوده و هست.
حال بماند نحوه حضور عدهای معدود و انگشتنما در آرامگاهها که بسیار هنجارشکنانه و گناهآلود و وسوسههای شیطان را برمیانگیزاند، با اصل فضای آرامگاهها در تنافر و تضاد است، موضوع این کوتاه نوشته، درج عکس بانوان متوفی بهصورت بزککرده در روی سنگ قبرها در برخی از آرامگاههای شهرهای استان مازندران است.
این عمل که تا چند سال قبل، هیچ متداول نبوده و اساساً مذموم و مورد نکوهش بوده، این روزها نهتنها برخی از اولیای آرامستانهای این استان ممانعتی از نصب عکسهای آنچنانی خانمهای فوتشده بر روی قبرشان به عمل نمیآورند، بلکه فضا کاملاً باز برای انجام این اقدام است که متأسفانه برخی از خانوادهها تو گویی در این زمینه با هم گوی سبقت را گذاشته و چشم و هم چشمی میکنند.
در اینکه بدحجابی و جلب نظر نامحرم کردن، مشکل جدی شرعی دارد و حرام است، اگر فرد مرتکب شونده پس از مرگ نیز با نصب عکس او خاطرش در آن دنیا را برنجانیم، کار شایستهای نیست و بدون تردید جفاکاری در حق آن میت است، حال میخواهد حتی با ناآگاهی صورت گیرد.
مشکل بعدی، عدم حساسیت از سوی مسئولان آرامستانها در ممانعت از نصب اینگونه عکسهاست که باید براساس قاعده و مقرراتی باشد، آنچنانکه بعضی از مدیران این آرامستانها مسئولانه برخورد میکنند و اجازه نصب این نوع از عکسها بر سر قبور را نمیدهند که لازم است مسئولان مربوطه در استان مازندران بر رعایت این موضوع تأکید و نظارت بیشتری اعمال کنند.