فضاي حاكم بر شهر سامرا هنگام شهادت امام عسكري(ع)

وقتى امام عسكرى عليه السّلام رحلت كرد، صداى شيون و فرياد همه جا را فرا گرفت.
مردم فرياد مى ‏زدند: ابن الرضا رحلت كرد. آنگاه براى تدفين آماده شدند، بازار به حال تعطيل درآمد. پدر من (وزير معتمد عباسى)، بني هاشم، شخصيت هاى نظامى و قضايى و منشيان و مردم به سوى جنازه هجوم آوردند، آن روز در سامرا قيامتى برپا بود.[1]
با حضور هفده ساله امام عليه السّلام و پدرش در سامرا، نه تنها مردم جذب آنان شده بودند، بلكه بسيارى از شيعيان نيز بدين شهر هجوم آورده بودند هر چند آنان به شدت تقيه مي‌كردند اما گزارش‌ ها حكايت از حضور قابل توجه شيعيان در اين شهر دارد. در چنين وضعيتى، طبيعى بود كه هنگام رحلت آن حضرت، سامرا يكپارچه در ماتم فرو رود و در سوگ از دست دادن فرزند رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بى ‏تابى كرده و عزا بگيرد.
پي نوشت:------------------------------------------------
[1] . شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ص 43؛ شيخ طوسى، الغيبه، ص 132.