به گزارش
بلاغ، "عبور از روحانی" نام رویکرد جدیدی است که در فضای رسانهای کشور ایجاد شده و برخی تلاش میکنند آن را به پارادایم مسلط فضای سیاسی ایران تبدیل کنند.
این بار اما تئوری «عبور از روحانی»درابتدای کاردولت دوازدهم، مانند «عبور از خاتمی» که در سالهای پایانی دولت اصلاحات از سوی حامیان انتخاباتی سید محمد خاتمی مطرح شد از سوی حامیان حسن روحانی مطرح شده و ازیک منظر دارای منشأ مبهم و البته مشکوکی است
گروه1-چهرهای رادیکال با شعارهایی ساختارشکن در انتخابات از سوی رئیس جمهور نیز بیشتر در راستای جذب این افراد بود و درحال حاضر دولت و شخص رئیس جمهور را در داخل نظام میبینند، بنابراین به "فاصله انهدامی" و "عبور انهدامی" از روحانی فکر میکنند...(عبورغیردموکراتیک ازدولت) .
علت این اندیشه شوم و ضدانقلابی و ضدنظامی این است که بنا دارند براساس راهبرد دشمن ونظام سلطه رسانهای،به مردم وجهان تصویری #سیاه ازجمهوری اسلامی نشان دهند واثبات کنند که نظام به بن بست رسیده و راهی جز ء نابودی نیست وبرای همین پازل تکمیلی آشوب طلبی ها ،اغتشاش طلبی ها،خیمه آتش زدنها ،،نامه نگاریهااااا!!، سقوط آزاد دولت رسمی جمهوری اسلامی است، این طیف که در دولت هشتم نیز بحث عبور از خاتمی با هدف سقوط دولت با پس زمینه سقوط آزادنظام را مطرح کردند. (البته به جریان رادیکال فتنه،باند انحراف را هم این روزها باید اضافه کرد...).
-نتیجه ائتلاف تاکتیکی اصلاح طلبان، کارگزاران و اعتدال و توسعه و برخی اصولگرایان بود، اما از همان روزهای انتخابات مشخص بود این جبهه سیاسی و انتخاباتی دوام چندانی نخواهد آورد
-جریان فتنه و رادیکالهای گرداننده آن با یک شیب ملایم و به مرور انتقادات از دولت مستقر را مطرح کنند(فاصله انتقادی) تا ضمن بهرهمندی از حضور در دولت، ناکامیهای دولت و رییس جمهوری، که تمام قد از آن حمایت کرده بودند، در انتخابات 1400 گریبان آنها را نگیرد و از این بابت آسیبی به آنها وارد نشود
-عبوراین گروه بدخیم از شخص آقای روحانی ،یک عبور استراتژیک است.
گروه2-عده (فرصت طلب)دیگری از منتقدان نیز بدلیل امتیاز طلبیهای مدیریتی در پی این هستند تا راه خود را از دولت جدا کنند. در واقع این افراد چون به مناصب و جایگاههای مدیریتی مدنظر خود دست نیافتهاند، رانت رأی و حمایت خود در ایام انتخابات را از دست رفته میبینند و به مخالفان دولت تبدیل شدهاند. (باند بی رگ قدرتطلب و یا فرصت طلب که گاهی اصلاح طلب وگاهی اصولگرا و به اصطلاح #دوگانه زیست هستند).
گروه3-اما برخی دیگر #طرفداران انتخاباتی دولت و آقای روحانی هستند که این دولت را به لحاظ توان وتفکر ضعیف میدانند و ضعفهای آشکار و عملکرد نابسامان دولت در حوزههای مختلف را مدنظر قرار میدهند و به سمت عبور از روحانی یا انتقاد از دولت قدم برداشتهاند. آنها انتظار عملکرد معقول و منطقی از دولت را به مثابه دل بستن به سرابی میبینند که هر گونه امید آنها را در انتها ناامید خواهد کرد. این طیف از منتقدان ناتوانی و ناکامی دولت در حل اوضاع نابسامان اقتصادی، مشکلات معیشتی، بحران موسسات مالی، امدادرسانی به زلزلهزدگان کرمانشاه و... را به عنوان نشانههایی از ناکارآمدی دولت به حساب میآورند. دراین طیف عموم مردم –بخشی ازجریان های داخل نظام چه اصلاح طلب و چه به اصطلاح اصولگرایانی هستند که به آقای روحانی رأی دادهاند و امروز پشیمانند وچه زودپشیمان شدهاند ...(عبور تراژیک یا ناچاری)
- !صادق زيباكلام(ازجمله افراد گروه سوم) در روزنامه اعتماد نوشت: نارضايتي از دولت آقاي روحاني چه در شهرستانها و چه درتهران از اوايل سال تحصيلي خيلي پررنگ بود و اين را در گردهماييهاي دانشجويي ميديدم. حتي در اجتماعاتي كه قبل از اينكه دانشگاهها باز شوند، در تابستان و مناسبتهاي مختلف ميرفتم، اين امر قابل مشاهده بود. با شروع سال تحصيلي نارضايتيها پررنگتر شد. بنده خيلي در دوران انتخابات رياستجمهوري دوازدهم براي حمايت از آقاي روحاني كمپين كرده بودم. از اين حيث خيلي در معرض انتقاد قرار ميگرفتم. برخي من را متهم ميكردند كه قصد فريب رايدهندگان را داشتهام. در عين حال برخي هم معتقد بودند كه صادقانه از مردم خواستهام تا به آقاي روحاني راي دهند و خودم هم فكر نميكردم كه آقاي روحاني چنين عملكردي داشته باشد( باید در کنار روحانی بمانیم، بسوزیم و بسازیم)
گروه4-جریان انقلابی هستند که ازابتدا و درد و انتخاب و انتخابات، راهبردشان "فاصله انتقادی"از آقای روحانی و دولت محترم مستقر بود و هست لیکن به دنبال "عبور غیردموکراتیک ازروحانی" نیستند و باتوجه به وجوب حفظ نظام و منافع نظام به هیچ وجه به دنبال "عبوراز دولت رسمی " یازدهم و دوازدهم نبودند و نیستند چرا که دولت نتیجه وعصاره رأی ملت هست وباید تلاش شود تاپایان راه و مسیر، صحیحاً وسالماً اوج داشته باشد و درموقع فرود ،چرخها باز و ملت و کشور فرود آرامی داشته باشند هرچند دشمن (بعلاوه گروه 1و2) استراتژی دشمنانهاش اقتضا میکند که این هواپیما به دلیل نقص فنی فرود اجباری زودتر از موعد داشته یا اساساً سقوط آزاد داشته باشد .(عبور تراژک یا ناچاری)
راهبرد نظام و رهبری معظم (امام وامت) اینست که مشکل لاینحل وجود ندارد و کشور توان ادامه مسیر رادارد و بایددرمقابل دشمن ایستادگی داشت تا ان شاءالله برکات الهی ناشی از جهاد فوراً فوران کند. دولت اگرمسیر امید و "تدبیر مقاومتی" قدم بردارد، حتماً مردم و خدا راضی خواهند بود .
(اما دشمن و عناصرداخلی فتنه نمی خواهند)