به گزارش بلاغ؛ اگر شرایط غبارآلود بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، نتوانسته بود برای عموم مردم دستهای پنهان آمریکا را بنمایاند و عدهای دانشجو به عنوان نخبگان جامعه برای روشن سازی افکار عمومی در ۱۶ آذر هنگامی که نیکسون، معاون رییس جمهور وقت آمریکا به ایران آمده بود تا هم به رژیم دست نشانده خود (پهلوی) بعد از کودتا مشروعیت ببخشد و هم، ارزیابی حضوری از اشراف شاه و اعوانش بر امور ایران بدست آورد، به پا خیزند و سه آذرخش شهید به نامهای شریعت رضوی، قندچی و بزرگ نیا خون خود را برای آگاه سازی جامعه تقدیم کنند، در 16 آذر امسال با کنار زده شدن بسیاری از پرده های صحنه و مشخصشدن چهره شهید و جلاد، دیگر قابل تحمل نخواهد بود که معدودی در دانشگاه بخواهند زبان بیگانگان باشند و دانشگاه را به پایگاه صهیونیستها تبدیل کنند و از امنیت برآمده از خون شهدای مظلوم انقلاب اسلامی بهخصوص شهدای امنیت سوءاستفاده کرده و محیط دانشگاه را با برخوردهای چاربیداری و چاله میدانی، به ابتذال بکشند.
در این زمینه چند نکته قابل توجه وجود دارد:
1- دانشگاه، محیطی مقدس و سنگری فخیم برای صیانت از استقلال کشور و افزایش بالندگی کشور در تربیت انسانهایی وارسته و خدمتگذار کشور و ملت است و نباید این شأن و جایگاه توسط هیچ فرد و جریانی مورد تهدید قرار گیرد. ایجاد کرسی آزاداندیشی در دانشگاه از سالهای دور، حکایت از فهامت و منیعالطبعی فرزندان ملت در این سنگر دارد که همه مسائل خود را در محیطی علمی و مشحون از اخلاق و ادب حل و فصل میکنند تا این سنگر برای ارائه خدمات شایان و حیاتی به ملت همواره پای کار باشد.
2- به دلیل نقش نخبگی و دانشگاه در ارائه الگو به جامعه و تاثیر این نخبگی در میان مردم، که توانسته بود برای دانشگاهیان سرمایه اجتماعی ایجاد کند، دشمنان کشورمان درصددند تا این جایگاه را با تحریک و سوق دادن دانشگاه به مسیرهای انحرافی، از بین ببرند و ایران را از یک ظرفیت راهبردی محروم کنند. بدین جهت، توسط عدهای دانشجونما بدترین، زشتترین و چندشآورترین شعارها را به نام دانشجو و دانشگاهیان به گوش جامعه میرسانند تا ضمن ایجاد ناامیدی و تشویش افکار مردم، این نهاد تاثیرگزار و دستگاه انسانساز را به نقطه مقابل کارویژه خود منتقل کنند.
3- اصالت دانشگاههای ایران به موضوع نخبگی آن برمیگردد و اگر شرائط و لوازم نخبگی، که برخورداری از حداکثر متانت، ادب، بصیرت حداکثری، التزام به فرهنگ، آئین و آداب ملی، سعه صدر، برخوردهای منطقی و معقول است، از دانشگاه دیده نشود و عدهای معدود این جایگاه را ملکوک و مخدوش کنند، نباید اجازه داد تا چنین اتفاقی رخ دهد و در این ارتباط، همه مسئولند.
4- بیش از همه، روسای دانشگاهها، اساتید و بویژه وزیر و معاونان و مسئولان وزارت علوم در قبال مسائل دانشجو و دانشگاه مسئولند و باید پاسخگو باشند. در اغتشاشهای اخیر تا آن حدی که به دانشگاه مروبط میشود بهخصوص بعد از شکست دشمنان از راهاندازی اغتشاش و ادامه ماجراجویی معدودی دانشجونما و آنهم در استان مازندران، باید به حق مسئولان و روسای دانشگاههای مربوطه را مقصر دانست که در قبال این آتشافروزیها بعضاً خود نیز سهیم و شریک بوده و هستند. مطالب و مسائل در این ارتباط زیاد است که شاید با یک اشاره بتوان این ترک فعلها را به حضرات روسا و مسئولان دانشگاهها یادآور شد و بیان فهرست قصور و تقصیرها را به زمانی دیگر واسپرد، اما نهادهای نظارتی و دستگاههای مرتبط باید در ورود به این موضوع مهم هرچه زودتر اقدام کنند تا هر نادانی تحت عنوان دانشجو و استاد به خود اجازه ندهد مناسبتی ویژه همچون 16 آذر را به کام دانشگاهیان محترم و مردم عزیزمان تلخ کند.
5-رعایت شأن 16 آذر، که با عدالتخواهی و فسادستیزی و مبارزه با آمریکا و سلطهطلبی بیگانگان در میان مردممان عظمت یافت، نباید توسط آن معدود فریبخورده ناآگاه نادیده گرفته و به مانور شیطانی و آمریکایی بدل شود. در این زمینه، باید گفت هر شعار و رفتاری که در 16 آذرغیر ازتبیین جنایات آمریکا و همپالگها و اذنابش مطرح شود، جریان انحرافی است حتی اگر بخواهد در قالب انتقاد و تحت نام کرسی آزاداندیشی انجام شود؛ چراکه این مناسبت برای بازخوانی جنایاتی شیطان بزرگ، آمریکای صهیونیستزده است و معاندان سعی دارند این موضوع را به انحراف ببرند و در این ارتباط بویژه بسیج دانشجویی و نیروهای انقلاب و نهادهای مرتبط مسئولند و بالاتر از آنها، روسای دانشگاهها باید باسخگو در مقابل مردم و محاکم حتی قضایی باشند.
در پایان باید افزود که انقلاب اسلامی ملت بزرگ ایران با عنایات شهداء و ائمه معصومین و اراده الهی همچنان توفنده به پیش خواهد رفت و در این مسیر رویشها و ریزشهایی رخ خواهد داد که باید سعی کنیم از رویشها باشیم تا جاودانه بمانیم، نه از ریزشها و خاسران.
زینب علویتبار