در زندگیهای پرمشغلهٔ امروز، برنامهریزی خیلی مهم است، به زمان برکت میدهد و آن را زیاد میکند. اگر برنامهریزی نداشته باشیم، کارهایمان همیشه عقب میافتند. کارهای شخصیمان را پشت گوش میاندازیم و بعضی وقتها کارهای مهممان را فراموش میکنیم. از این فراموشی استرس میگیریم و خودمان را سرزنش میکنیم. همه چیز مثل یک زنجیر بهم متصل است. کارهایمان را یادداشت کنیم تا فراموش نشوند. اولویت بندی کنیم. هر کدام که انجام شد تیک بزنیم. وقتی تمام کارها انجام شدند، به خودمان جایزه بدهیم. هرچند احتمالاً خودتان هم تا الان به این نتیجه رسیدهاید و برنامه ریزی شخصی را شروع کردهاید.
اغلب خانمها موقع انجام کارها خودشان را فراموش میکنند. چاییشان را سرپا و بالای سینک ظرفشویی میخورند و سریع فنجانش را میشویند و میروند دنبال بقیهٔ کارها. چکاپهای سالانهٔ پزشکی، دندانپزشکی، هر ماه و یا دو هفته یک بار آرایشگاه رفتن. خرید مرتب لباس برای خودمان. مطالعه کتاب، رفتن به دورهمیهای دوستانه، خرید چیزهای کوچکی که دوست داریم، همهٔ اینها نوعی مهربانی با خودمان است که نباید از خودمان دریغ کنیم.
هر کاری که انجام میدهید روی آن تمرکز کنید. انجام چند کار همزمان، بهرهوریتان را پایین میآورد و در دراز مدت، باعث کم شدن حافظه میشود. مثلاً وقتی سرکار هستید، مرتباً به خانه زنگ نزنید و از بچههایتان پرس و جو نکنید. وقتی غذا درست میکنید، همزمان با تلفن صحبت نکنید و به پسرتان دیکته بگویید. انجام فقط یک کار در آن واحد باعث میشود که امکان خطا در آن کار به حداقل برسد، کیفیت خوبی داشته باشد و از دوبارهکاری جلوگیری میکند. پس حتماً روی افزایش تمرکز کار کنید.
خانمی را میشناختم که به دلیل سفرهای تفریحی زیاد، مرخصیهای یک سالاش، در پنج ماه اول سال تمام شد. تا آخر سال بارها موضوعاتی پیش آمد که نیاز ضروری داشت که مرخصی بگیرد اما نتوانست و این موضوع خیلی اذیتش کرد. برنامه ریزی برای مرخصی مهم است. باید به صورتی باشد که اگر تا انتهای سال مرخصیهایمان میسوزد، نباید مرخصی استفاده نشده باقی بگذاریم. همه را استفاده کنیم. ولی منظم باشند و مثل آن خانم تهش را در نیاوریم که بعدش به چه کنم چه کنم بیفتیم.
اگر اطرافیانتان مستعد کمک کردن به شما هستید، از این فرصت استفاده کنید. کمک همسر در نگهداری بچهها، خرید از ترهبار، بردن و آوردن بچهها به کلاسهایشان را حتماً مد نظر قرار دهیم. این تقسیم کار برای همهٔ اعضای خانواده از مادر و پدر گرفته تا فرزندان مفید است. بهتر است در خانه، همه با توجه به تواناییهایشان مسئولیتی داشته باشند؛ اگر مادر یا مادرشوهری داریم که تمایل دارد کمک کند، در حدی که تعادل را حفظ کرده باشیم، از کمکشان بهره ببریم و در صورتی که چنین کسی وجود ندارد، به صورت ماهانه برای نظافت خانه کارگر بگیریم تا کارهای خانه زمین نماند.
یکی از عواملی که باعث پیشرفت اقتصادی میشود، این است که سیاست مالی خوبی داشته باشیم. باید بتوانیم درآمدمان را مدیریت کنیم، به گونهای که هم چیزهای موردنیازمان را بخریم و هم پسانداز داشته باشیم. قرار نیست چون خودمان کار میکنیم، هر آنچه را که دیدیم بخریم، یا یک میلیون تومان پول رنگ مو بدهیم. باید خیلی متعادل، هدفمند و برنامه ریزی شده خرج کنیم. روی خودمان کار کنیم تا به درجهای از خویشتنداری برسیم که به صورت جو زده و تحت تاثیر تعریف و تمجید دوستمان خرید نکنیم و برای خرید چیزهای بهتر و ضروریتر هدفمند، عمل کنیم. یک خانم بعد از پنج سال کار کردن، باید پس انداز معقولی داشته باشد. اگر در حال حاضر بعد از پنج سال پساندازی نداریم، باید در روش خرج کردنمان تجدید نظر کنیم.
بهتر است طبق یک روال منظم، کارهای خانه را انجام دهیم تا جمع نشوند و زودتر تمام شوند. مثلاً هفتهای دو بار را به شستن لباسها اختصاص بدهیم. لباسهایی که تعمیرات جزئی مثل دوختن دکمه، دوختن شکاف دارند را زودتر انجام دهیم تا زمانی که لازمشان داریم، آماده باشند. سعی کنیم هفتهای یکبار منظم و مفصل خرید کنیم و فریزر را پر کنیم تا هنگام غذا درست کردن، راحت باشیم. یکی از کارهایی که خیلی وقتگیر است، کاردستی بچههای دبستانی است؛ میشود این را زودتر از معلمشان بپرسیم و مواد لازم را تهیه کنیم تا کارمان زودتر انجام شود. چون در هر صورت این ما هستیم که باید به فرزندمان در ساخت کاردستی کمک کنیم و به او آموزشهای لازم را بدهیم.