در سال 1929 ریشتر کلاید تصمیم گرفت که تفریحگاه تابستانی خود را از شر پشه ها رها کند. او یک راه حل هوشمندانه، سازگار با محیط زیست و اقتصادی پیدا کرد.

به گزارش بلاغ، در سال 1929 ریشتر کلاید تصمیم گرفت که تفریحگاه تابستانی خود را از شر پشه ها رها کند. او یک راه حل هوشمندانه، سازگار با محیط زیست و اقتصادی پیدا کرد. ایده او این بود که روی ساختمانی به نام برج خفاش سرمایه گذاری کند، اختراع پژوهشگر تگزاسی «دکتر کمپبل» که اعتقاد داشت برج ها خانه جذابی برای خوابیدن خفاش ها فراهم می کنند و خفاش ها در بازگشت پشه ها را می خورند.

 

آقای پرکی برج خفاش چوبی عظیم را با هزینه زیاد ساخت و صدها خفاش را از تگزاس و کوبا آورد. متاسفانه برج خفاش هرگز به شکلی که او دوست داشت کار نکرد. به محض اینکه خفاش ها برای پرواز آزاد می شدند هرگز بازنمی گشتند. از 14 برجی که دکتر کمپبل ساخت تنها سه برج هنوز پابرجا هستند. حداقل یکی از برج های تگزاس بازسازی شده به طوری خفاش ها اکنون شب ها در آن به سر می برند. در سال 1982 برج خفاش کله قندی به عنوان یکی از اماکن تاریخی ایالات متحده ثبت شد.