تاریخ انتشارشنبه ۲۶ تير ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۸
کد مطلب : ۲۰۹۷۴۵
تنها پست‌هایی که ادارات، آن هم با تکیه بر قوانین حمایت از معلولان به آنها واگذار می‌کنند تلفنچی است که این امر بیانگر عمق نگرش منفی حتی در بین قانون‌گذاران ماست.
۰
plusresetminus
وجود جامعه‌ای با نگرش منفی و آسیب‌رسان در مقابل معلولیت/ نارسایی سازمانی و تضییع حقوق معلولان
به گزارش خبرنگار بلاغ، معلولان، چشم بینای هر جامعه‌اند، زیرا حکمت خداوند در آنها به عنوان انسانی با عزت و با تحمل مشکلات تجلی یافته است.

معلولان را در تقسیم بندی‌های متعددی قرار می‌هند از جمله ذهنی، جسمی، رواني و اجتماعی، قابل توانبخشی و غير قابل توانبخشی، حال باید دید انتظار این دست از انسان‌ها از جامعه پیرامون‌شان چیست؟

معلولان جسمی، قشری از این جامعه هستند که تعدادی زیادی از آنان ذهن سالم و پویایی دارند و اکثرا ضایعات جسمی نیز در آن‌ها ایجاد انگیزه می‌کند تا ذهن آب‌دیده‌تری در جهت شکوفایی استعدادشان داشته باشند.

اما این قشر خاص از جامعه همیشه درگیر مشکلاتی بوده‌اند که یا دیده نشده و یا در جهت رفع آن کاری صورت نگرفت، هفته بهزیستى مى‌تواند فرصت خوبى براى مسؤولان این سازمان در بازبینى عملکرد و برنامه‌ریزى‌هاى بهتر براى خدمت‌رسانى به معلولان باشد.

وجود جامعه ای با نگرش منفی و آسیب رسان
در جامعه طوری القاء شده که این قشر فاقد توانمندی است و در بهترین شکل ممکن نیازمند ترحم، اما در واقع به این شکل نیست و بعضاً با اینچنین برخوردهایی حتی از جانب سازمان‌های متولی، استعداد آنان سرکوب می‌شود.

مریم دختری 24ساله و کارشناش ادبیات از سال‌های سخت گذشته این‌گونه گفت: در تمام محیط‌ها نگاه‌های با ترحم، رویم سنگینی می‌کرد در زمان درس تمام تلاشم را می‌کردم تا نمرات بالایی کسب کنم، اما همیشه به گوشم می‌رسید که اساتید به خاطر وضع جسمانی من اینچنین نمراتی را می‌دادند.

وی در انتقاد از قوانین ناکارآمد در خصوص معلولان، گفت: سال‌ها پیش قانون حمایتی درستی نبود، اما در چند سال گذشته با وضع قوانین کمی اوضاع مناسب‌تر شد اما وقتی از بیرون برای ما تصمیم‌گیری می‌شود قوانین کارآمد نمی‌شود، تا محدودیت‌ها و استعداد‌های ما کشف نشود نمی‌توان در جهت بهبود زندگی معلولان کاری کرد.

مریم در ادامه گفت: اینکه چرا با چنین معضلی روبرو هستیم به نگرش منفی به معلولان باز می‌گردد، زیرا باور لازم در جامعه نسبت به کارآیی و توانمندی ما وجود ندارد، و علی‌رغم اینکه هم اعتقادات مذهبی ما ضرورت پردازش جدی به معلولان و محرومان را تاکید کرده است، باز هم نوعی آشفتگی فکری و نگرشی نسبت به جایگاه معلولان به صورت عمیق و دردآور ملاحظه می‌شود.

وی با بیان اینکه معلولان تحصیل‌کرده از ظرفیت بالایی برخوردارند، اظهار کرد: تنها پست‌هایی که ادارات، آن هم با تکیه بر قوانین حمایت از معلولان به ما واگذار می‌کنند تلفنچی است که این امر بیانگر عمق نگرش منفی حتی در بین قانون گذاران ماست.

نارسایی سازمانی و تضییع حقوق معلولان
قشری که با کلکسیون مشکلات جسمی، روحی و اجتماعی مواجه است نیازمند سرپرستی دلسوز است.

شاید تنها سازمان دولتی که قانون وظیفه حمایت از معلولین را بدان محول نموده است، سازمان بهزیستی باشد ولی در عمل سازمان‌ها و نهادهای بسیار دیگری باید درگیر این قشر از جامعه باشند.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات معلولان در کشور نبود صنف و یا انجمنی متشکل از خودشان و مدافع حقوشان است که اگر هم وجود داشته باشد در تلاطم حرف‌ها، شعارها و نمایش‌ها گم شده است.

هیچکس به اندازه خود معلول حریم انسانی این قشر را نمی‌داند تا در برابر مسئولیت ناپذیری سازمان‌های حمایتی از این قشر دفاع کند.
مسئولان بهزیستی توان این سازمان را در حمایت از معلولان و سالمندان کافی نمی‌دانند و اذعان دارند که نیازمند یاری دیگر سازمان‌ها، نهادها و خیرین هستند.

سعید آرام مدیرکل بهزیستی مازندران از نگاه ویژه دولت یازدهم به معلولان گفت و اظهار کرد: دولت اعتدال زمینه حضور و تلاش را برای همه افراد فراهم می‌کند.

وی تدوین قانون مخصوص معلولان را یکی از راهکارهای رفع معضلات و مشکلات این قشر عنوان کرد و افزود: به دستور رئیس‌جمهور قانون در دست بررسی و ارزیابی است تا نواقص و کاستی‌های آن رفع و با تصویب در مجلس شورای اسلامی بسیاری از مشکلات معلولین حل خواهد شد.

مدیرکل بهزیستی مازندران یکی از بندهای اساسی این قانون را برخورداری معلولان شدید جسمی و ناتوان از حقوق و مزایای اداره کار عنوان و تصریح کرد: اگر این قانون تصویب شود بسیاری از خانواده‌های معلولین ناتوان که از معیشت برخوردار نیستند دارای حقوق و مزایای عالی خواهند شد.

اما باید دید این قوانین که سال‌ها بین دولت‌های مختلف رد و بدل شده، چقدر از درد معیشت و زندگی این قشر و خانواده‌های‌شان را کاسته است.

واقعیت این است که با وجود آنکه معلولان با هزار مکافات و وسواس و فیلتر به مشاغل دلخواه خود دسترسی پیدا می‌کنند، و بیشتر آن موانع نیز با معلولیت آنها ارتباط پیدا می‌کند، ولی آن عده‌ای هم که موفق به انتخاب شغلی می‌شوند عملاً با تبعیض‌های اداری و بی‌عدالتی ارزشیابی مواجه می‌شوند.


سازمان بهزیستی به راحتی می‌تواند به وظیفه خود در مورد معلولان شاغل عمل کند و با هماهنگی اداراتی که معلولان در آنها خدمت می‌کنند هم از لحاظ مناسب سازی اماکن و چگونگی این مسئله در ادارات طبق تبصره سه ماده دو قانون حمایت از معلولان عمل نماید، و هم با تشویق‌ها و اقدامات ارزشی در مراسم‌های مختلف معلولین را حمایت کند.
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما