به گزارش بلاغ، امروزه به جرات می توان گفت که افکار عمومی قدرت اول را در جامعه دارد، بطوریکه جزء لاینفک آن محسوب میشود و بر بسیاری از تصمیمگیریهای سیاستمداران تاثیرگذار است.
در تعریف افکار عمومی جمله جالبی از ژاک نکه وزیر لویی شانزدهم شنیدم که بیان میکرد: قدرت ناپیدایی است که بی گنج، بی حافظ و بی ارتش برای شهر، برای دربار، برای قصر پادشاهان قانون وضع میکند.
به راستیکه همینطور است، افکار عمومی یک نیروی سیاسی قدرتمندی است که در قانون هیچ کشوری نام برده نشده، اما جز جداناپذیر آن خواهد بود.
آنچه در هفتههای گذشته در شهرستان آمل که یکی از قطبهای سیاسی استان است، میگذرد، حکایتی از بی توجهی شورا نشینان به افکار عمومی دارد، حال ناکوکی که در استیضاح شهردار به اوج خود می رسد.
شوراییکه همیشه یک پایش در متحد شدن لنگ میزند، چه در انتخاب هیئت رئیسه و چه در چالشی چون آرش کمانگیر...و در نهایت این مردم هستند که چوبش را میخورند.
با وجود اینکه شورای این دوره چه از نظر تحصیلات و چه از نظر جوانگرایی امتیاز بالایی نسبت به دورههای قبل دارد، اما نتوانسته عملکرد قابل قبولی را نشان دهد، رنگ آمیزی پل معلق شاید کوچکترین مثالی برای این ادعا باشد، اما آنچه امروز مورد نقد است، عملکرد شورا در اتفاقات اخیر است و یا بهتر بگوییم، تاثیر افکارعمومی در عملکرد شورا، که متاسفانه وجهی از آن به رسانهها بر میگردد، رسانههاییکه بی طرف نیستند و سنگ مخاطب خاص خود را به سینه میزنند و فضا را به نفع آن میسازنند و در ذهن مخاطب هجی میکنند و در مقابل این امتیاز، از ریزترین خبرهای جلسات هم باخبرند، در حالیکه بسیاری از رسانهها پشت درهای جلسات شورا با برچسب غیرعلنی بودن باز میمانند.
امروزه استیضاح شهردار برای شهروندان تبدیل به عادت شده است و وقتی پر رنگتر خواهد شد که لمس میکنند، به انتظاراتشان هیچ پاسخی داده نمیشود و دستهایی مانع اولویت دادن جامعه در تصمیمگیریهای شورا میشود، دستهاییکه زمان استیضاح شهردار را به دور باطلی میکشاند.
جلسهایکه هفتهها برای آن انتظار کشیده شد، در کمال ناباوری موکول شد به هفتههای بعد و ما را به دور باطلیکه مانده است، نوید میدهد و تا زمانیکه شورا برای اهداف مردم متحد نشود، همچنان ادامه خواهد داشت، تاوان آن را جامعه خواهد داد.
شورای شهر یک نهاد تصمیمگیری است، اما جالب اینجاست تماما در تصمیمگیریها به چالش برمیخورد، هنوز پرونده استیضاح بسته نشده است که اعضا بر سر شهردار جدید معامله میکنند و گزینههای روی میز، گزینههای کارامدی نیستند.
این روزها کمتر کسی در آمل است که از خود نپرسد، استیضاح شهردار به کجا رسیده است، اعضای شورا نمایندههای مردم هستند، هر کدام با رای بالا در دوئلی سخت، توانستند اعتماد زیادی را کسب کنند و بر صندلی شورا تکیه بزنند و باید یادآوریکنیم که این اعتماد هر چهار سال تمدید خواهد شد و شما زیر ذره بین چشمهای شهروندان محک زده میشوید.
در تعریف افکار عمومی جمله جالبی از ژاک نکه وزیر لویی شانزدهم شنیدم که بیان میکرد: قدرت ناپیدایی است که بی گنج، بی حافظ و بی ارتش برای شهر، برای دربار، برای قصر پادشاهان قانون وضع میکند.
به راستیکه همینطور است، افکار عمومی یک نیروی سیاسی قدرتمندی است که در قانون هیچ کشوری نام برده نشده، اما جز جداناپذیر آن خواهد بود.
آنچه در هفتههای گذشته در شهرستان آمل که یکی از قطبهای سیاسی استان است، میگذرد، حکایتی از بی توجهی شورا نشینان به افکار عمومی دارد، حال ناکوکی که در استیضاح شهردار به اوج خود می رسد.
شوراییکه همیشه یک پایش در متحد شدن لنگ میزند، چه در انتخاب هیئت رئیسه و چه در چالشی چون آرش کمانگیر...و در نهایت این مردم هستند که چوبش را میخورند.
با وجود اینکه شورای این دوره چه از نظر تحصیلات و چه از نظر جوانگرایی امتیاز بالایی نسبت به دورههای قبل دارد، اما نتوانسته عملکرد قابل قبولی را نشان دهد، رنگ آمیزی پل معلق شاید کوچکترین مثالی برای این ادعا باشد، اما آنچه امروز مورد نقد است، عملکرد شورا در اتفاقات اخیر است و یا بهتر بگوییم، تاثیر افکارعمومی در عملکرد شورا، که متاسفانه وجهی از آن به رسانهها بر میگردد، رسانههاییکه بی طرف نیستند و سنگ مخاطب خاص خود را به سینه میزنند و فضا را به نفع آن میسازنند و در ذهن مخاطب هجی میکنند و در مقابل این امتیاز، از ریزترین خبرهای جلسات هم باخبرند، در حالیکه بسیاری از رسانهها پشت درهای جلسات شورا با برچسب غیرعلنی بودن باز میمانند.
امروزه استیضاح شهردار برای شهروندان تبدیل به عادت شده است و وقتی پر رنگتر خواهد شد که لمس میکنند، به انتظاراتشان هیچ پاسخی داده نمیشود و دستهایی مانع اولویت دادن جامعه در تصمیمگیریهای شورا میشود، دستهاییکه زمان استیضاح شهردار را به دور باطلی میکشاند.
جلسهایکه هفتهها برای آن انتظار کشیده شد، در کمال ناباوری موکول شد به هفتههای بعد و ما را به دور باطلیکه مانده است، نوید میدهد و تا زمانیکه شورا برای اهداف مردم متحد نشود، همچنان ادامه خواهد داشت، تاوان آن را جامعه خواهد داد.
شورای شهر یک نهاد تصمیمگیری است، اما جالب اینجاست تماما در تصمیمگیریها به چالش برمیخورد، هنوز پرونده استیضاح بسته نشده است که اعضا بر سر شهردار جدید معامله میکنند و گزینههای روی میز، گزینههای کارامدی نیستند.
این روزها کمتر کسی در آمل است که از خود نپرسد، استیضاح شهردار به کجا رسیده است، اعضای شورا نمایندههای مردم هستند، هر کدام با رای بالا در دوئلی سخت، توانستند اعتماد زیادی را کسب کنند و بر صندلی شورا تکیه بزنند و باید یادآوریکنیم که این اعتماد هر چهار سال تمدید خواهد شد و شما زیر ذره بین چشمهای شهروندان محک زده میشوید.