نامه شهید رجایی به رئیس جمهور روحانی

به گزارش بلاغ،  اینکه به لطف امام و رهبری و مردم قدرشناس کشور در هر سالگرد شهادت‌مان از ما نام برده و تجلیل می‌شویم، خدای را شاکریم و هفته دولت را سخت دل می‌بندیم تا دولتمردان در تجدید میثاق با شهداء، حساب خود با مردم و انقلاب را محاسبه مجدد و مکرر کنند و ببینند با کشورشان و تلاش برای اعتلای انقلاب و مردم‌شان چند به چندند.
 
آقای روحانی!  بنده محمدعلی رجایی که با دستفروشی و کارگری آغاز کرده و هر روز خود را مورد یادآوری گذشته‌ام قرار می‌دهم، از عمق وجودم به مردم ایمان داشتم و درد و رنج آنها تمام وجودم را متاثر می‌کرد. نمی‌توانستم در قبال محرومیت‌ها و نداری خانواده‌ها و خجلت پدر در برابر درخواست حداقلی زن و فرزندان و ناتوانی او در سیرکردن شکم عائله خود آرام باشم.
 
هرچند در میان مردم در تمام استان‌ها با دیدن دردهای آنان خود را کنترل می‌‌کردم، اما در خلوت به پهنای تمام وجودم می‌گریستم و از کمبود امکانات برای ارائه خدمات گسترده به آنها واقعاً رنج می‌بردم و از صمیم قلب بر امریکا، این بفرموده امام و زعیمم خمینی کبیر شیطان بزرگ و پیراستعمار انگلیس خبیث، که مسبب اصلی وضعیت کنونی کشور و مردمم بودند، نفرین می‌کردم.
 
برای مستضعفین با وجود وضعیت سخت اقتصادی ناشی از تحریم و جنگ، مقرری در نظر گرفته شد و همکاران خودم را با مشیء ساده‌زیستی انتخاب می‌کردم و بر کار و زندگی و فعالیت آنها نظارت دقیق می‌کردم تا نکند اندکی از زندگی ولی‌نعمتان‌مان دچار انحراف شوند. چون همانند مردم قائل بر این حقیقتم وزیر و مسئولی که دارای زندگی مرفهانه و ثروت فراوان است، هیچگاه نمی‌تواند درد مردم محروم و مستضعف را درک کند و خود را در خدمت محرومین قرار دهد.
 
آقای رئیس جمهور! لازم است گذرا و بی‌وفایی دنیا و پست و مقام‌ها را حتی به شما که باید به اقتضاء لباس‌تان مرشد جامعه باشید، متذکر شوم که اگر این جایگاه‌ها وسیله‌ای برای خدمت خالصانه و بی‌ریا به مردم و نظام اسلامی شود، ارزشمند والْا وزر و وبال و دردسر و گرفتاری است. آنچه که از ما و شما می‌ماند، صداقت در گفتار و اخلاص در عمل است. مردم دیر یا زود به درستی یا غلط بودن اعمال ما پی می‌برند و همانند گذشتگان چیزی که از ما بجا می‌ماند، باطن افکار و رفتارمان خواهد بود. پس قدری بیشتر اندیشه کنیم و برای قبر و قیامت‌مان تدبیری بیاندیشیم.
 
برادرم آقای روحانی!
هیچگاه شکسته شدن استخوان برادران و خواهران مبارز و مسلمانم در زندان‌ها و سیاهچال‌های قرون‌وسطایی پهلوی را، که شکنجه‌گران آن از امریکا و اسرائیل دکترای شکنجه گرفته بودند و تحت نظارت کارشناسان آنها تسمه از گرده فرزندان خمینی کبیر می‌کشیدند، فراموش نمی‌کنم و همواره در طول زندگی‌ و مسئولیتم آن لحظات را از یاد نبردم و از توفیق خدمت به مردم غفلت نمی‌کردم تا شکرانه‌ای باشد برای رهایی از آن شرائط دردناک و تشکر باشد برای نعمت بزرگ جمهوری اسلامی ایران.
 
همواره پس از شهادت و در هر سال بویژه در هفته دولت، نگاه به شدت نگران خود را متمرکز می‌کنم به دولت‌های کشورم، به‌خصوص هنگامی که به مرقد حضرت امام(ره) می‌روند و یا در مزار بنده و شهید همرزم باهنر عزیز حاضر می‌شوند و یا در محضر شریف خلف صالح خمینی کبیر سیدعلی خامنه‌ای به اظهارات و بیاناتی می‌پردازند. واقعاً به جایگاه‌شان غبطه می‌خورم که عمر وصال نداد تا بیشتر خدمت کنم و ذخیره بیشتری برای این سرایم تدارک ببینم؛ اما بمراتب از وضعیت واقعی این دولت‌ها به‌خصوص دولت شما نگران و متاثر و متاسف می‌شوم که چقدر فرصت‌ها را از دست دادید و چه تهدیداتی را بوجود آوردید.
 
آقای رئیس دولت!
به یقین می‌گویم که با وجود رهبر و مرجعی همچون امام خامنه‌ای، که خود سرشار از تجربه اجرایی و مورد نصرت امام زمان (عج‌الله...) است، دولت شما با اجراءکردن نقطه نظرات ایشان می‌تواند موفق‌ترین دولت روی کره زمین شود، اما بزرگ‌ترین مشکل و مهم‌ترین دلیل عدم موفقیت شما در عدم اجرای دیدگاه‌های معظم‌له توسط شما و دولت‌تان است، هرچند که در سخن از ایشان بسیار هزینه و خرج می‌کنید و این چیزی نیست که امروز مردم ایران از آن بی‌اطلاع باشند. تنها یک نمونه آن موضوع امید بستن به بیگانگان از اولین روز مسئولیت شما و عمل نکردن به دستور اکید رهبر معظم انقلاب در تحقق اقتصاد مقاومتی و درون‌زا بود که این قصه پرغصه همچنان ادامه دارد.
 
آقای روحانی!
وقتی در اولین ملاقات دولت بنده با امام امت، ایشان تاکید فرمودند که مردم به وظیفه خود عمل کردند و حال با سپردن مسئولیت به شما باید به ولی‌نعمتان خود خدمت شبانه‌روزی کنید، تاکید فرمودند که انتخاب همکاران از مهم‌ترین وظائف شماست. پی بردم که باید کسانی را انتخاب کنم که عاشق خدمت تا رسیدن به شهادت باشند. حتماً باید در مسئولیت محوله دارای تخصص و دانش و مهارت و مدیریت عالی باشند، اما شرطی را که امام بحق گذارده بود، اعتقاد عمیق به اسلام، انقلاب، ولایت و خدمت تا شهادت را باید حتماً و قطعاً دارا باشند. یکی از مشکلات جدی دولت و شخص شما در همین بخش است.
 
آشیخ حسن روحانی!
شما قبل از هر چیزی یک روحانی و مبلغ دین و راهنمای جامعه به سوی هدایت و رشاد هستید. شرائط فرهنگی جامعه و منکراتی که بخش درخورتوجهی از آن محصول سوءمدیریت و عدم موفقیت شما در پیشبرد وظائف حداقلی دولت‌تان است، هیچ تناسبی با جامعه اسلامی ندارد و این همه، بواسطه رهاسازی حوزه فرهنگ و گرفتارشدن‌تان در کمند کشنده نگاه لیبرالیستی در حوزه اقتصاد و فرهنگ و سیاست است. وقتی گفته بودید که دولت‌تان مسئول به بهشت‌بردن مردم نیست، یقین کردم که دچار یک اشتباه راهبردی و قرار دادن جامعه در آستانه یک فاجعه شدید. از خداوند خواستم به عزت شهداء بر این ملت شهیدپرور رحم کند و آنها را محکوم به سرنوشت مورد نظر شما نکند، که چیزی فراتر از وضعیت جوامع منحط و گمراه نخواهد بود که نابودی در کمین آنهاست.  
 
همیشه رشک می‌برم که با وجود مردم و جوانانی باغیرت و هوش و ذکاوت سرشار خدادادی ملی و برخورداری از این همه سرمایه طبیعی سرزمینی، چرا از فرصت‌ها برای عزت و خودکفایی این ملت کمر همت را بصورت واقعی نه شعاری، محکم نمی‌بندید و با محصولات مازاد بر نیاز، بداد امت اسلامی در کشورهای دیگر نمی‌رسید؟.
 
آقایی که مسئولیت پذیرفتید!
از اینجا که گذشته‌ها و آینده بدون محدودیت قابل مشاهده است به شما می‌گویم مسئولیت همانگونه که امیرالمومنین علی علیه‌السلام فرمودند امانت نزد شماست و آنانی که آن را لقمه چرب دانستند، از متضررترین‌هایند. در اینجا از هر چشم بهم‌زدن‌ها حساب می‌کشند و تحت هیچ شرائطی از حقوق مردم عبور نمی‌کنند. از سختی‌های اینجا در محاسبات دقیق هرچه بگویم باز هم برای شما قابل درک نیست. بوضوح می‌بینم حق‌الناس در حال تضییع است و شما به‌عنوان رئیس جمهور در بخش اعظم این حقوق سهیم و مقصرید، ضمن آنکه مسئولان قضایی هم در این زمینه به شدت مسئولند.
 
آنانی که مسئولیت می‌پذیرند، سخت مورد حساب و کتاب در اینجا قرار می‌گیرند و چه روزهای سختی را پیش روی دارید. به همان نسبتی که در صورت موفقیت عزیز و مأجورید، در صورت تعلل و یا معاذالله خیانت، به شدت و قوت مورد عذاب سخت قرار خواهید گرفت. شهادت می‌دهم که روزهای سختی در انتظار شماست. به خود آیید و این روزهای خود را دریابید که دارد خیلی زود دیر می‌شود.دعایتان می‌کنم تا عاقبت بخیر شوید مشروط بر آنکه خودتان نیز بخواهید و در این راه تلاش کنید. عاقبت بخیری‌تان ذیل اطاعت خالصانه و صادقانه از ولی فقیه است.