به گزارش
بلاغ، نگاه به سه جلسه علنی نوبت صبح و عصر مجلس شورای اسلامی با موضوع استیضاح سه وزیر دولت دوازدهم نشان می دهد می بایست به رئیس دولت یک خداقوت و خسته نباشید جانانه! گفت و او را تحسین کرد. علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه، عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی و نیز محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی سه وزیری بودند که بهارستان نشینان قصد داشتند آنها را از قطار دولت تدبیر و امید پیاده کنند.
این دستور کار در دو جلسه صبح و یک جلسه عصر علنی مجلس شورای اسلامی بررسی و انجام شد.نتیجه این بررسی این شد که در نهایت، سه وزیر مورد نظر، وزیر بمانند و در هیات دولت حضور داشته باشند. شاید این اتفاق یعنی رای نیاوردن استیضاح وزیر در جلسه علنی امری طبیعی و عادی است، که قطعاً هم همینگونه هست اما نکته در این است که وقتی اکثر نمایندهها با سلایق مختلف از وزیری به عنوان یک ضعف مفرط کابینه نام میبرند، اما همین وزیر در روز استیضاح، رای اعتماد مجدد مجلس را دریافت میکند.
براستی چه نامی را میتوان بر آن نهاد؟! مروری گذرا و کوتاه بر اظهارات چند وقت اخیر نمایندگان مجلس، اینطور میگوید که نمایندگان بشدت از عملکرد ربیعی، آخوندی و حجتی ناراضی بوده و استیضاح آنان را یک ضرورت می نامیدند. واقعاً چه اتفاقی در همین چند روز افتاد که به یکباره معجزهای به وقوع پیوست و حضرات مصر به استیضاح، به ضرورت حضور سه وزیر در کابینه پی بردهاند؟!
خیلی عجیب است که به یکباره نظرها دگرگون شده و هنوز به شام! نرسیده در همان قبل و بعد ناهار! کار تمام گشت و اهل استیضاح، اهل مدارا گشته اند! این موضوع بشدت اقتدار واعتبار مجلس دهم را با دست انداز شدید مواجه کرده است. چنانچه اگر تا دیروز کابینه دوازدهم ملاحظاتی را با مجلس داشت اما اکنون با این وضعی که اتفاق افتاد شاید دیگر ملاحظهای نداشته باشد و تصویب قوانین جاریه مملکت را بدون در نظر گرفتن نظر مجلسیان به انجام رسانده و در قالب طرح پیشنهادی، به مجلس ارسال خواهد کرد. این یعنی یک بلوای قانون نویسی و قانون اجرایی!
تعامل، موضوع مهمی است که کمتر عقل سلیمی را میتوان یافت که نسبت به آن بی تفاوت باشد. تعامل در همه زمینهها میبایست جاری و ساری باشد. اتفاق سه شنبه و چهارشنبه اخیر در مجلس قطعاً در تاریخ جلسات مجلس شورای اسلامی بصورت برجستهای ضبط و ثبت خواهد شد. جلسهای که در آن نقش حاشیهها بسیار پررنگتر از متن بوده است. بدون شک این موضوع اولاً نشانه وجود همدلی و همگرایی بسیار تنگاتنگ میان گردانندگان مجلس و دولت است، ثانیاً نشانه قدرت نمایی دولتیها و بطور ویژه رئیس دولت است.
در اینجا باید به دولت و رئیس آن آفرین و دستمریزاد گفت؛ چرا که دولت با این نتیجهای که رقم خورده است نشان داد که یسیار مقتدرانه کارهایش به پیش خواهد برد. دکتر روحانی اگرچه در برابر دول منفور غربی، کاملاً خلع سلاح شده، اما در برابر داخلیها بسیار هم سر سختانه و محکم است. او اینک با این اتفاقی که در مجلس رقم خورد خود را یکه تاز عرصه میداند و خیالش از بابت ایراداتی که مجلس به او اشکال میکتد راحت است. بدون شک عدم توجه و عنایت دولت به نمایندگان آسیبهای جدیتری بهمراه خواهد داشت، که البته هر چه دولت فعلی کند آنان یعنی مجلسیان مکلف به پذیرش آنان هستند. بنظر میرسد قهرمان ماراتن نفسگیر استیضاح اخیر را باید شخص رئیس جمهور دانست که با هوشمندی آن را به پیش برده است. ای کاش نمایندگان قدری بفکر آبروی خود نیز میبودند و اینگونه حیثیت خود را به فنا نمیدادند.