به گزارش بلاغ، از خصوصیات جنبش دانشجویی مخصوصاً در دهه ۷۰ و نیمه اول دهه ۸۰، عدالت‌خواهی و مطالبه آرمان‌های انقلاب اسلامی از قوای مختلف و مسئولان مختلف کشور بود؟!

تشکل‌های مختلف دانشجویی اعم از انجمن اسلامی، بسیج دانشجویی، جامعه اسلامی، انجمن مستقل و جنبش عدالت‌خواهی همه و همه تلاششان این بود که در حین حفظ استقلال فکری هر گروه به شیوه خود به مبارزه با بی‌عدالتی، فاصله طبقاتی و انحراف از اصول انقلاب بپردازند؟!

عدم انتساب تشکل‌ها و منصوبان‌شان به مسئولان ارشد کشور از هر جناح و فکری سبب حریت و آزادگی در اظهارنظرها بود و تقریباً هیچ مسولی از نقد دانشجویان بی‌نصیب نمی‌ماند!

امروز که اتفاقاً نسل جدید دانشجو آرمان‌گراتر و انقلابی‌تر است، متأسفانه شاهد افول حس عدالت‌خواهی و آرمان‌گرایی در تشکل‌های دانشجویی هستیم!

این روحیه حاصل بروز نشدن این تشکل‌ها با شرایط روز کشور و همچنین عدم دقت در جهت‌گیری‌ها و عدم استمرار در پیگیری مطالبات است!

وقتی هزاران نفر در سوداگری سیستم بانکی در حال نابودی هستند، وقتی مطالبات کارگران در بخش‌های مختلف پرداخت‌نشده است، وقتی مفسدان اقتصادی و بدهکاران بزرگ بانکی همچنان آزادانه در حال فعالیت هستند و وقتی هیچ اهتمامی در دولت، مجلس و قوه قضاییه برای مبارزه با فساد سازمان‌یافته وجود ندارد سکوت مرگبار جنبش دانشجویی ملال‌آور است؟!

در این غفلت و بی‌تحرکی دانشجویان است که سیاسیون امتحان پس داده و رفوزه چپ و راست پُز عدالت‌خواهی می‌گیرند و تیشه به ریشه انقلاب اسلامی می‌زنند؟!

چرا جنبش آوانگارد دانشجویی به‌صورت نمادین در ۱۶ آذر هرسال خلاصه‌شده و همچنین چه کسانی از بی‌رمقی دانشجویان بهره می‌برند؟!

آیا دوباره نباید تکرار کرد: امروز سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور مسئله عدالت است؟!