شورای شهر، شورای شهرداری نیست ‏

به گزارش بلاغ به نقل از نوشهرآنلاین، از وظایف مهم شورای شهر تنها انتخاب شهردار نیست، بلکه این یکی از وظایف این شورا است و ‏ایکاش یک نفرآگاه 34 ماده و نه تبصره وظیفه مهم این نهاد مردمی اجتماعی را به‌صورت تیتروار قبل از انتخابات برای اعضای ‏محترم شورای شهر اطلاع‌رسانی می‌کرد. بعنوان مثال اگر یکی از وظایف شورا با عنوان تاييد صورت جامع درآمد و هزينه ‏شهرداری كه هر شش ماه يكبار توسط شهرداري تهيه می شود و انتشار آن برای اطلاع عمومي و ارسال نسخه‌اي از آن به ‏وزارت كشور صورت می‌گرفت، آیا این همه دلواپسی برای انتخاب شهردار وجود می‌داشت؟ حل مشکل ترافیک، حل معضل ‏زباله و پسماندها، وجود حمل و نقل عمومی، ایمنی شهرسازی، زیباسازی و مرمت شهر، ارتقای فرهنگ شهرنشینی، افزایش ‏ضریب برخورداری از امکانات سلامت و درمان و رفاه عمومی و... حداقلی‌های حقوق مسلم شهرنشینی است.‏

براستی رأی مردم دستیابی و خرید این حداقل خدمات است و یا نه معاملات شهرداران و سکوهای پرش انتخاباتی مدیران... ‏انتخاب شهردار یک فعالیت برنامه‌ریزی و کارشناسی و انتخاب اقتضایی فنی است که متاسفانه در گیر و دار انهدام مرز ‏سیاستی و اجتماعی‌بودن شوراها تبدیل به آسیب مدنی گشته و رسانه‌ای‌شدن آن بدین شکل، فرضیه مهم‌بودن پست‌های ‏مدیریت شهری بجای مفیدبودن و فرضیه سکوی پرش‌بودن پست‌های مدیریت با استفاده از امکانات و موقعیت‌های مدنی‌ساز ‏مردمی چون شوراها و سایر نهادها، را قوت می‌بخشد. ‏

توقع می‌رود آنچه که در جامعه دموکرات و انتخابات آن پیش می‌رود اطلاع‌رسانی‌ها و آگهی‌بخشی در زمان تبیلغات و ‏انتخابات شوراها باشد، اما متاسفانه آن اندازه که این روزها از سوی مبلغان، دلواپسان، شهردارسازان و برندسازان، روزمه و ‏عملکرد از کاندیداهای احتمالی مجازی دیدیم و شنیدیم در زمان انتخابات از کاندیداهای شورا که با رأی مردم انتخاب ‏می‌شوند ندیدیم. چه اینکه در حال حاضر اطلاعات ما از روزمه و عملکرد و تحصیلات و بیوگرافی این افراد خاص بیشتر از ‏افراد منتخب شوراست ! و آیا اصلا نیازی هست که انتخاب شهردار در فضای مجازی که شاید در نهایت تاثیری جز بالابردن ‏کمیت مخاطبین کانال‌ها و سنجش میزان پیشگویی آنان و البته دلواپسی و بی‌اعتمادی به آرای مردم ندارد بدین شیوه صورت ‏پذیرد؟! ‏

این اطلاع رسانی‌ها دقیقا چه نقشی دارد؟ مگر قرار است مدل انتخاب شهردار تغییری کند و با نظرسنجی و افکار عمومی ‏باشد؟ مردم شورا را انتخاب می‌کنند و شورا شهردار را .. یا به انتخابات برگزار‌شده اعتمادی نیست یا به آرای مردم.. و حتی ‏اگر چنین هم باشد بازهم نحوه انتخاب شهردار تغییری نمی‌کند و هجوم و حمله این همه اطلاعات و معرفی هم مردم و هم ‏اعضای شورا را به تردید و دلواپسی می‌اندازد ...‏

متاسفانه تشکیلات مدنی چون شوراها بعد از گذشت سالیان همچنان ناقص و ضعف‌های اولیه را دارد و هنوز نتوانسته از ‏روزمرگی و تک بعدی بودن وظیفه انتخاب شهردار بیرون بیاید .. شهرهای مازندران با بافت‌های شاید اصلاح‌ناپذیر و یا سخت ‏اصلاح‌پذیرِ سنتی خود همچنان درگیر این روزمرگی است و در انتظار معجزه شهردار نو نشسته.‏

دریغ از اینکه برخی از شهرها با داشتن زیرساخت‌های شهری مناسب‌تر دچار همان آفت روزمرگی و عدم نوآوری و خلاقیت ‏در شهرسازی و اداره شهری می‌باشد و تنها فرق آن‌ها این است که با این روزمرگی به تعامل رسیده‌اند و حتی منتظر هیچ ‏معجزه‌ای نیز نیستند...‏