به گزارش
بلاغ، شهرستان گلوگاه واقع در استان مازندران از لحاظ موقعیت جغرافیایی در شرقیترین نقطه این استان و بین دریای آرام و جنگل قرار گرفته است و از لحاظ ورود گردشگر و مسافر دارای شرایط مناسبی است اما با وجود چنین پتانسیلی از داشتن استراحتگاههای بین راهی و اقامتگاههای مناسب محرم است و یا میتوان گفت به آن نسبتی که باید باشد نیست.
همچینین هیچ توالت عمومی بین جادهای و یا مرکز خریدی که مسافران را هر چند بصورت بازه زمانی اندک استراحت دهد دیده نمیشود البته ناگفته نماند که دو توالت عمومی که وضعیت بهداشتی مناسبی ندارند در دو نقطه خلوت این شهرستان احداث شده که تقریبا بلااستفاده است.
با اینکه این شهرستان دارای جنگل سرسبز و بکر است اما هیچگونه خدمات رفاهی بین راهی در مسیر جاده برای مسافران و گردشگران وجود ندارد و فقط در نقطه بالادست یعنی توسکا چشمه دو مغازه توسط بخش خصوصی اداره میشود و یک توالت عمومی با وضعیت بهداشتی بسیار نامناسب وجود دارد.
شهرستان گلوگاه دارای ساحل آرام است که روز به روز در حال خشک شدن و از بین رفتن است که میتواند یکی از جاذبههای موثر گردشگری این شهرستان به حساب آید که به ظاهر گویا از دید مسئولان پنهان مانده و یا آنها نیز با بیتفاوتی به این قضیه مینگرند.
در حاشیه این دریا مجتمع توریستی تفریحی آبادگران قرار دارد، گرچه این مجتمع ناتمام بسیار بزرگ بوده اما بخشی از امکانات تکمیل شده به دلیل عدم بازاریابی و سازماندهی گردشگران بدون رونق مانده و در حال فرسودگی است.
خشک شدن دریا تنها دلیل استقبال کم از ساحل دریای آرام گلوگاه نیست بلکه عدم وجود پارک تفریحی برای کودکان که نگهداری آن بر عهده شهرداری است میباشد که در حال حاضر این نهاد وسایل بازی را به حال خود رها کرده و به مرور زمان دچار فرسودگی و زنگ زدگی شده و استانداردهای خود را از دست خواهد داد، اینها شاید عواملی هستند که از حضور مسافر و گردشگر به این مکان میکاهد و یا شاید کم کم به فراموشی سپرده شود.
قصه پر غصه دریای گلوگاه به همین موارد بسنده نمیشود و قراردادهای پیمانکاران طرح دریا نیز بر عدم توسعه مناسب این نقطه گردشگری دامن زده است، قراردادهایی اجرایی نشده و هر کدام قابل بررسی و تحلیل در گزارشهای آتی است.
اقامتگاهها و مجتمعهای بین راهی در حالی که یکی از مهمترین پارامترهای گردشگری به حساب میآیند در وضعیت مناسبی قرار نگرفته و این برای اکثر مسافران جادهای ناخوشایند است.
ایجاد مجتمعهای خدماتی و اقامتگاههای بین راهی برای مسافران و گردشگران باعث کاهش ترافیک جادهای و تقویت توریست و گردشگری و ایجاد اشتغال زایی برای مردم آن منطقه میشود.
با توجه به اینکه شهرستان گلوگاه از سمت شرق اولین دروازه ورودی استان مازندران است و مسافران زیادی را پذیرا است و همچنین قرار گرفتن در مسیر مسافرانی که قصد مسافرت به مشهد مقدس را دارند داشتن اقامتگاههای مناسب یک اقدام ضروری است.
از آنجایی که داشتن استراحت گاه و اقامتگاههای مناسب در شهر نشان دهنده اهمیت داشتن آن شهر برای جذب مسافر و گردشگر است و گواه بر این است که چقدر مدیران شهری به فکر جذب توریست هستند.
بدون شک فاصله این منطقه از پایتخت به نسبت مرکز و غرب مازندران بدون تاثیر نیست اما با وجود چند مجمتع رفاهی در شهرستان به نظر میرسد کمیت جذب گردشگر و ایجاد درآمد پایدار از طریق سازماندهی توریستها نه تنها در گلوگاه بلکه در شرق مازندران میلنگد.
همچنان منتظر عملکرد مسئولان شهرستان در این خصوص هستیم و آیا واگذاری این موضوع به بخش خصوصی برای بهتر شدن اوضاع کار درستی است یا نه مسئولان باید چارهای بیاندیشند و باید در آینده دید که فاصله ما کیفیت تامین رفاه مسافران با استاندارهای جهانی چگونه است.