نگاهی گذرا به عملکرد فرهنگی شوراهای روستاهای فریدونکنار در سه سال گذشته

به گزارش بلاغ به نقل از بصیرنیوز، بنابر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، شورا یکی از ارکان نظام و یکی از مهمترین نهاد تصمیم گیرنده در روسناها می‌باشد.
 
اجرا و تسریع در امور فرهنگی، یکی از وظایف شورای اسلامی هر روستا می‌باشد که لازم است این نهاد مقدس، توجه زیادی به این امر کند، چرا که هجمه‌های سنگین دشمنان علیه ارزش‌های ملی و مذهبی کشورمان روز به روز در حال افزایش است و مقام معظم رهبری از آن به عنوان “جنگ فرهنگی” یاد می‌کنند، بنابراین اهمیت پرداختن به امر فرهنگی بر همگان روشن شده است.
 
بصیرنیوز در حالیکه فرارسیدن این روز را پیشاپیش به اعضای شورای اسلامی روستاهای فریدونکنار تبریک می‌گوید و از زحمات آنها در این مدت قدردانی می‌کند، اما لازم می‌بیند تا با نقد عملکرد آنها در این حوزه، برای مدت باقیمانده به طور صحیح برنامه‌ریزی کنند.
 
با توجه به اهمیت این موضوع و توصیه‌های پی‌ در پی مسئولان کشور برای اینکه هیچکس حق ندارد از مسئله  فرهنگی به راحتی عبور کند، اما برخی از مسئولان روستایی در شهرستان فریدونکنار این امر مهم را نادیده گرفته و تنها به اتمام پروژه‌های عمرانی روستاهای خود می‌اندیشند و غافل از آن هستند که آسیب فرهنگی بیخ گوششان قرار گرفته است.
 
بنابراین گزارش، روستاهای فریدونکنار که زمانی از مذهبی‌ترین مکان‌های کشور به حساب می‌آمدند، در تغییر و تحولات سال‌های اخیر نتوانسته هویت خود را حفظ کند و با عدم انتقال ارزش‌ها به نسل‌های بعدی، دچار یک نوع تزلزل فرهنگی شده‌اند.
 
اگر بخواهیم چند نمونه از آسیب‌های فرهنگی که روستاهای فریدونکنار با آن درگیر هستند و شوراهای اسلامی شاید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند، را نام ببریم به این چند نکته می‌توان اشاره کرد:
 
۱- گم کردن ارزش‌های روستایی و تبدیل شدن ضد ارزش به ارزش.
 
۲- نداشتن دغدغه فرهنگی از سوی مسئولان در روستاها.
 
۳- نبود فضای مناسب فرهنگی در هر روستا برای اجرای برنامه مفید.
 
۴- دور شدن شوراها از وظایف اصلی خود و پرداختن به موضوعات فرعی.
 
۵- کنار زدن دلسوزان روستایی توسط مسئولان و دادن امور به افراد نالایق.
 
اینها بخشی از آسیب‌های فرهنگی است که در هر روستا یافت می‌شود و البته با یک مدیریت دقیق و دلسوزانه می‌توان آنها را برطرف کرد.
 
البته راهکارهایی هم برای کاهش آسیب‌های فرهنگی وجود دارد که به عنوان مثال شوراهای روستایی می‌توانند با بهره‌گیری از تجربیات گذشتگان و ایده‌های جوانان بهترین فعالیت فرهنگی را در روستای خود داشته باشند، یا اینکه بودجه‌هایی که برای کار فرهنگی در اختیار دارند را به مجموعه‌های فرهنگی محل خود اعم از(پایگاه بسیج، کانون مساجد و هیئت‌های مذهبی) واگذار کنند و از آنها تقاضای کار فرهنگی در روستا داشته باشند.
 
شوراهای روستایی که از زحمت‌کشان هر روستا هستند، می‌دادند که وقتی از وضعیت بدفرهنگی سخن به میان می‌آید، همه باید تلاش کنند تا روستای محل زندگی آنها از آسیب‌هایی مانند: طلاق، اعتیاد، خیانت، درگیری و … در امان باشد و این میسر نخواهد شد به غیر از اینکه دغدغه فرهنگی داشته باشیم.
 
امید است با توجه به منویات مقام معظم رهبری مبنی بر”لزوم کار فرهنگی و جنگ نرم و اینکه کار فرهنگی چیزی است که حاضرم جانم را برایش بدهم” همه به خصوص اعضای شورای اسلامی روستاها تلاش کنند تا روستاهای خودشان را کمی از وضعیت بحران‌زده فرهنگی نجات دهند.