بهشهر بی قرارتر از همیشه منتظر همت مسئولان

به گزارش بلاغ،مازندران که به مرور زمان به دیار فراموشان مبدل شده است و شاید هم در ادبیات عمومی کرسی نشینان قدرت بیشتر به یک خوابگاه و تفریحگاه و تفرجگاه و آرامگاه تشبیه می شود، پس از مصائب توسعه نیافتگی و بیکاری و کم درآمدی و کم رفاهی و سایر محرومیت ها، این روزها میزبان مصیبتی دیگر بنام سیل همیشه ویرانگر در شهر شهیدپرور و فضیلت گستر بهشهر است تا یکبار دیگر بر همه و مخصوصاً بر خودش ثابت شود که در مقایسه با توجه ملی و بین المللی که مثلاً به زلزله زدگان چند روستای آذربایجان بعمل آمده و می آید و حتی مازندرانی ها نیز به پیشتازی نماینده محترم ولی فقیه به احداث مسجدی بزرگ در یکی از این روستاها متعهد شده اند، مهجور و از حوزه چشمان نافذ و نگاههای غامض برخی از مسئولان کشوری و استانی به دور مانده است.
بهشهر را سیل برد و اما برخی از این آقایان را خواب! و ما ماندیم و استماع ناله های جانسوز مردمی که در مصیبتی مضاعف زمین گیر شده اند که در یکسوی آن تبعات عینی و ذهنی این حادثه غیرمترقبه و در سوی دیگر آن فقدان یک اهتمام ملی و نیز استانی قرار دارد!
البته نمی توان منکر نقش آفرینی های بی مانند بلند همتان بسیجی مازندران بود که با پیشتازی فرماندهی استانی، همانند چند نهاد دیگر، با بسیج امکانات و نفرات و بکارگیری مهارتها و تجربیات خویش، کاری کارستان کردند و مرهم التیام بخش زخمهای عمیق دلهای شهروندان سیل زده بهشهری شدند که در پارادوکسی آشکار و تاسف بار و البته اینبار در وطن خویش، ناباورانه مهجوریت و غربت مازندرانی ها را نیز تجربه کرده اند!
در حالیکه مردم بهشهر از یکسوی عزیزان جان باخته خویش را بر دستهای لرزان و خسته خود تشییع کردند و از سوی دیگر با نگاهی اشکبار، زندگی بربادرفته خویش را نظاره گر بودند و در دگرسوی برای بازگرداندن اوضاع قمر در عقرب خویش، مصداق "الغریق، یتشبث بکل حشیش"، از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و می خواهند خود را از نگرانیهای متعدد و متکثر از جمله شیوع بیماریها و توسعه گرفتاریها و اپیدمی ناامیدیها برهانند، متاسفانه در رسانه ها شاهد بازارگرمی تکذیب ها و ارائه استنادها برای اثبات مثلاً یک پیام تسلیت ناقابلیم که بود و نبودش و یا حد و حدودش، چیزی را عوض نمی کند و نمدش برای شهروندان مصیبت زده، کلاهی نمی شود!
باور کنید بهشهر قبل از آنکه منتظر بکارگیری واژه ها و تعابیر رمانتیک مسئولین محترم در پیامها، مصاحبه ها و بازدیدها باشد، بی قرارتر از همیشه منتظر دست یاری و همت عالی و سازمانی همه مسئولان و توانمندانی است که قادر به تغییر وضعیت موجود و تعیین مسیر بازگشت شهر به شرایط ایده آل و یا حتی نیمه ایده آل اند.
عدم حضور و سرکشی عملیاتی مسئولین کشوری و استانی و مشخصاً استاندار محترم که به رافت و مهربانی و مردمداری شهره اند، در روزهای سخت مردم در اوج سیلابهای مهلک و موج روانی آن که بی کسی و استیصال روحی و روانی را بر شهروندان بهشهری مستولی می کرد، هنوز و شاید هم هرگز قابل توجیه نباشد که در مقایسه با اهتمام ملی همه آذری ها و حتی همراه کردن غیرآذری ها، چگونه آقایان در مازندران، مجری سیاست "یک بام و دو هوا" و "یک شهر و دو نرخ"شده اند!؟ مگر خون دگر هموطنان از خون شهروندان مازندرانی رنگین تر است؟!
نمی خواهم اینگونه نتیجه بگیرم که فاصله موجود بین انتظارات و واقعیات، تعمدی بوده و حکمی صادر کنم و مثلاً مقصری را بالای دار رسانه ها ببرم و یا او را در زندان و تک سلولی طردگاه افکار عمومی محبوس سازم! بلکه می خواهم زبان حالی برای سیل زدگان هم استانی ام در بهشهر باشم که همانند سیل زدگان کلاردشتی در سال گذشته، با حافظ عزیز همنوا شده و خطاب به بی خیالهای تکیه زده بر اریکه قدرت اینگونه نجوا کردند که :
ما ز یاران چشم یاری داشتیم / خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
تا درخت دوستی، بر کی دهد / حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
گفتگو آئین درویشی نبود / ور نه با تو ماجراها داشتیم
ترجیحاً لازم می دانم که متذکر شوم که بر خلاف دعواهای بی سرانجام موجود و بکارگیری واژه های سخیف علیه هم که نه تنها دردی را دوا نمی کنند، بلکه بر دردهای موجود هم می افزایند، قصد اصلی ام از چنین پردازش محروم نوازانه ای، جبران مافات و اهتمام مضاعف مسئولین کشوری و استانی در همین شرایط موجود و استفاده بهینه و بیشینه از فرصتهای باقی مانده و بهره گیری از تجربیات دیرینه و پیشینه در مسیر بازسازی ویرانه ای بنام بهشهر و یا همان اشرف البلاد سابقی است که تا دیروز سرآمد همه زیبایی های تاریخی و اقلیمی در شمال کشور و گل سرسبد مهربانی ها تلقی و تبلیغ می گردید.
ضمن احترام به همه بحث های کارشناسی که در جای خود بسیار هم لازم اند، تاکید می گردد که این روزها روزهای تحلیل و ریشه یابی چگونگی جاری شدن سیل ها نیست که بخواهیم در میزگردهای کارشناسی به عواملی چون غلط بودن روشهای بهره برداری های پیمانکاران و یا قطع بی رویه درختان و توسعه قاچاق چوب و تجاوز مردم به حریم رودخانه ها و غیره بپردازیم، بلکه این روزها، روزهای استفاده از قابلیت های رسانه ای و رایزنی های مدیریتی جهت یاری رسانی گسترده عملیاتی به مردم سیل زده بهشهر و کشوری کردن و یا حتی بین المللی کردن این حادثه برای جذب و جلب کمک هایی است که در دنیای امروز امری متداول و متعارف بوده و به فرهنگ جهانی مبدل شده است و انصافاً نباید بگذاریم که بهشهر امروز و یا کلاردشت دیروز، قربانی مهجوریت مازندران در محاسبات مدیریتی کشور شده و از توجهاتی که حق مسلم مصیبت زدگان است، محروم و بی نصیب بمانند!
ترغیب فقهای بزرگ مازندرانی مقیم قم و مشهد و روسای قوای سه گانه برای بازدید از مناطق سیل زده بهشهر که دو تن از آنان مازندرانی اند، نمایندگان مازندران و نمایندگان مازندرانی مجلس، وزرای مازندرانی و غیرمازندرانی کابینه و سایر افراد ذی نفوذ و مرتبط کشوری مثل رئیس جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران و غیره که طبعاً منشاء خیر و برکت برای مردمی هستند که یک شبه از واجب الزکات بودن به واجب الصدقه بودن نزول و سقوط کرده اند، می تواند گام بلند استاندار محترم برای جبران قصوری باشد که درست یا نادرست، تاخیر حضور ایشان در مناطق سیل زده بهشهر، یکی از آنهاست.
در پایان تاکید می شود که حضور معاون اول رئیس جمهور و تنی چند از اعضای کابینه در مناطق سیل زده بهشهر و گفتگوی چهره به چهره با سیل زدگان، بیانگر پتانسیل موجود در منطقه برای استمرار چنین بازدیدها و استقرار امکانات و نیز تخصیص بودجه برای بهبود اوضاع و بازسازی خانه ها، مغازه ها، مدرسه ها و سایر اماکن عمومی و خصوصی در آستانه ورود سریع مازندران به فصول سرماهای مهلک است که انصافاً غیرقابل تحمل در شرایط بحرانی است.
صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه