آرزویی که امام سجاد(ع) داشتند/ کلیدی‌ترین واژه صحیفه سجادیه

*شرایط سخت دوران امامت امام سجاد(ع) نسبت به سایر ائمه

وی افزود: بنا به روایت امام در سال 95 هجری به شهادت رسید‌ه‌اند، حدود 34 سال امامت کردند، یعنی از سال 61 تا 95 هجری، این دوران بدترین دوران تاریخی برای امامت محسوب می‌شود، به تعبیر دیگر در این برهه از زمان، مکه و مدینه به همان وضعیت صدر اسلام بازگشته بود و از لحاظ اجتماعی به اوج فساد رسیده بود.

*آرزویی که امام سجاد(ع) داشت

حجت‌الاسلام کفیل با اشاره به قیام‌هایی که در زمان امام زین‌العابدین(ع) اتفاق افتاده بود، اظهار داشت: شکست این قیام‌ها شرایط سختی را برای شیعیان و طرفداران اهل بیت(ع) ایجاد کرده بود، خفقان شدیدی در جامعه حاکم بود، تعبیری را امام سجاد(ع) دارند که ای کاش 20 نفر مرا دوست می‌داشتند، یعنی اگر برای امام حسین(ع) 72 تا یار فراهم شد، برای امام سجاد(ع) 20 یار هم فراهم نشد.

وی با بیان اینکه امام سجاد(ع) در آن روزگار بسیار غریب بود، ادامه داد: حتی روایت داریم در مدینه فساد به حدی رسیده بود که اگر آوازخوانی از مدینه خارج می‌شد، مردم او را بدرقه می‌کردند و اگر هم به این شهر وارد می‌شد به استقبالش می‌رفتند.

*امام سجاد(ع) و آغاز یک جهاد فرهنگی با اسلحه دعا

رئیس مرکز تخصصی نماز با تأکید بر اینکه تنها نامی از اسلام در دوران امام سجاد(ع) باقی مانده بود، بیان داشت: در این شرایط مردم از ترس شدید یک نوع وازدگی پیدا کرده بودند و حکومت هم تصمیم به حذف فیزیکی امام سجاد(ع) گرفته بود، با این اوصاف امام(ع) یک جهاد فرهنگی را آغاز کردند که بستر قیام فرهنگیشان صحیفه سجادیه بود.

وی افزود: اگر امام حسین(ع) یک جهاد نظامی را برای احیای اسلام آغاز کردند، امام سجاد(ع) با نهضت دعا جامعه را متحول کرد، این در شرایطی تحقق یافته بود که مردم از دین و پیامبر(ص) برگشته بودند و زندگیشان به سختی می‌گذشت.

*پایه کلاس‌های چندین هزار نفری صادقین(ع) را امام سجاد(ع) بنا نهاد

حجت‌الاسلام کفیل خاطرنشان کرد: اثر انقلاب فرهنگی امام سجاد(ع) به گونه‌ای بود که اگر می‌بینید چندین هزار نفر در کلاس درس امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نشستند، این‌ها تربیت‌شدگان امام سجاد(ع) بودند، امام(ع) با احیای و تبیین حادثه کربلا و بیان دعا و مناجات فضای جامعه را به سوی عقلانیت سوق داد و ولایت را زنده کرد.

وی با اشاره به اینکه ذکر صلوات بی‌شمار در دعاهای صحیفه سجادیه ذکر شده است، ادامه داد: شما در دعاهای صحیفه ذکری را به اندازه صلوات نمی‌بیند؛ یعنی صحیفه پُر از صلوات و بیان آل محمد(ص) است، امام(ع) با این نهضت تغییر اجتماعی و انسان‌سازی کردند.

*زندگی بر اساس صحیفه سجادیه عامل رشد است

رئیس مرکز تخصصی با بیان اینکه اگر کسی بخواهد یک سیر زندگی دینی داشته باشد، باید با صحیفه زندگی کند، ابراز داشت: در صحیفه سجادیه تمام اصول کاربردی انسانی، نیازهای بشری و دینی آمده است؛ یعنی اگر یک پدری بخواهد فرزندش را تربیت کند یا رابطه یک فرزند در محیط خانوادگی، ارتباط با خالق، جامعه، دشمن و ... در صحیفه سجادیه تعریف شده است، به عبارتی زندگی با صحیفه عامل یک رشد است.

*کلیدی‌ترین واژه صحیفه سجادیه: «و استعملنى بما تسألنى غداً عنه»

وی با اشاره به کلیدی‌ترین دعای صحیفه سجادیه افزود: مقام معظم رهبری یک بار در دیدار اعضای هیأت دولت فرمودند: دعای مکارم الاخلاق را پیوسته بخوانید و بعد گفتند: این جمله دعا را دائماً بخوانید: «و استعملنى بما تسألنى غداً عنه»؛ فردا در روز قیامت از من سؤال خواهى کرد، پروردگارا! حالا کمک کن که آن چیزى را که بناست فردا از من سؤال کنى، من جوابش را امروز در عمل خودم آماده کنم؛ معناى این فقره‏ دعا این است.

حجت‌الاسلام کفیل با اشاره به نامه یک عالم اهل سنت به علامه امینی گفت: یکی از علمای اهل سنت برای علامه امینی نامه نوشت که ما فایده همه امامان شما را فهمیدیم الا امام سجاد! علامه امینی یک نسخه صحیفه سجادیه را برای او فرستاد، وی در جواب نوشت: اگر امام سجاد(ع) 500 سال زنده بود و امامت می‌کرد، همین صحیفه سجادیه کافی بود.

وی صحیفه سجادیه امام چهارم(ع) را راه نجات و الگوی پیشرفت جامعه دانست و گفت: اگر بخواهیم از جهاد فرهنگی مطابق رهبری اتفاق بیفتد و جامعه به پیشرفت برسد،‌ احیای صحیفه سجادیه راه پیشرفت و نجات فرهنگی ما خواهد بود.

رئیس مرکز تخصصی نماز در فراز پایانی سخنش با اشاره به اینکه در مدت 34 سال امامت امام سجاد(ع)، حضرت عزلت نشین و بی‌تفاوت نبودند، بیان داشت: امام سجاد(ع) امامی بودند که هر روز با تک تک افراد جامعه ارتباط داشتند و برای تحول این جامعه زحمات زیادی را متحمل شدند، در حیطه اخلاق فردی هم از ایشان در تاریخ نقل شده است، وقتی از دنیا رفتند و می‌خواستند بدن مطهرشان را غسل دهند، دیدند شانه امام به شدت ورم کرده بود، متوجه شدند این ورم به خاطر این بوده است که امام هر شب، بار سنگین روی دوششان می‌گذاشتند و درب خانه فقرا می‌بردند./آ