میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
تبرک لحظاتمان با شهید حبیبالله مصداقی بهاری
شهید حبیبالله مصداقی بهاری در تاریخ یکم بهمنماه سال 45 در همدان به دنیا آمد. در رشته تجربی دیپلم گرفت و سربازی خود را در سپاه گذراند و در زمان جنگ به عنوان رزمنده از طرف سپاه به جبهه اعزام شد. وی در تاریخ هفتم مردادماه 67 در اسلامآباد غرب استان کرمانشاه بر اثر موج انفجار و پارگی شکم توسط منافقین به شهادت رسید. اکنون پیکر پاکش در گلزار شهدای همدان آرام گرفته است.
آنچه میخوانیم وصیتنامه شهید است:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
خدایا با چه زبانی باید در رثای عشاق کوی تو سخن گفت و با چه قلمی باید در وصف طائران بلندپرواز آسمان عشق و معرفت قلم زد که هم قلم و هم زبان قاصر است که شکستن قلم و فروبستن زبان اولی است. اما چه میتوان گفت و چه میتوان کرد که عاشق آتشین درون بر خرمن هستی خویش میزند و آن را در راه وصال معشوق هدیه مینماید و تار و پود وجود را چه زیبا خاکستر میسازد تا به تشنگان و خفتگان حرکت و بیداری ارزانی دارد.
با سلام و درود بر امام زمان منجی عالم بشریت و سلام و درود بر رهبر کبیر و انقلاب و سلام بر رزمندگان کفرستیز جبهههای حق علیه باطل که عملا به ندای امامشان لبیک گفته و میگویند و خواهند گفت و درود و سلام بر شهدای خونینکفن ایران به خصوص شهدای گمنام و بیمزار و سلام و درود بر خانواده معظم شهدا که با صبر و استقامت خود مشت محکمی بر دهان منافقین شرق و غرب میزنند.
پدر و مادر عزیزم بعد از شهادتم ناراحت نباشید، همانطور که میدانید با رضایت خاطر خودم به جبهه آمدم و آرزویم این است که خدا از من راضی باشد که رضایت خدا در رضایت شماست. از این خوشحال باشید که فرزندی در این راه دارید و اگر فکر کنید میبینید حداقل شما هم باید سهمی از این انقلاب و جنگ داشته باشید که سهم شما صبر است.
اما پیامی دارم برای کسانی که آن عقب و در پشت میزها نشسته و تسبیح میچرخانند و قیافهای مذهبی میگیرند اما حتی چند متری هم از شهرشان دور نشدهاند. آن تویوتانشینان سابقهداری که در پروندهشان حتی یک روز مأموریت ندارند و آن پفکفروشهایی که این طور خودشان را سرگرم کردهاند و آنان که با التماس میخواهند با معافیت پزشکی از جنگ معاف شوند که مبادا قدمی برای جنگ بردارند اما همین افراد در مقام و گفتار از ابوذر و مالک مؤمنتر میشوند و صورت آیتالله میگیرند و فقط زبانشان کار میکند که عالمان بیعمل و منافقانی بیش نیستند.
همچنین آنهایی که با چه قیافههای زنندهای به خیابانها میروند و حتی از اینکه کشورشان جنگ هست خبر ندارند، ما نمیگوییم به خاطر کشور و اسلام نه به خاطر ناموس خودتان هم شده کمی فکر کنید آیا فکر نمیکنید که اگر دشمن چیره شود هر غلطی که بخواهد سر نوامیس شما میکند، آن روز فقط باید حسرت بخورید و عرق شرم بریزید.
بیدار شوید و توجیهات بیجا را کنار بگذارید و لحظات را مغتنم شمرده و امام را یاری کنید، مبادا فردا شهدا جلویمان را بگیرند و بگویند نتیجه خون ما چه شد فکر آن دنیا را بکنید، خون شهدا برای تشکیل بنیاد شهیدها و بازسازی گورستانها و برای برپا شدن مسجد و برپایی حجلهها نیست بلکه همه و همه برای بیدار شدن من و توست، برای سربلندی و پیروزی اسلام است. پس بیایید به شعار «یا زیارت یا شهادت» برسیم.