عضو شورای اسلامی شهر قائم‌شهر گفت:بعضی از قدرت‌های سیاسی حاکم در شهر مُصر این موضوع هستند که نساجی شماره یک واگذار شود.

به گزارش بلاغ، مردم قائم‌شهر برای رقم زدن سرنوشت و خروج شهرشان از وضع موجود، باید در انتخابات پنجمین دوره شورای اسلامی شهر، آرای‌شان را به سمت گزینه‌هایی سوق می‌دادند تا بتوانند مسیر رشد و تعالی شهرشان را هموار کنند.

در این میان به‌واسطه روحیات شجاعانه و مجاهدانه‌ای که مردم این شهر، سال‌ها قبل از «سردار شهید حاج جعفر شیرسوار» سراغ داشتند، این‌بار به فرزند این چهره ماندگار، اعتماد کردند و سرانجام محمدعلی شیرسوار پس از سال‌ها کسب تجربیات مدیریتی در دوایر مختلف شهرداری، توانست بیشترین آرا را در عرصه رقابت‌ انتخاباتی شورا به خود اختصاص دهد.

او که در طول روزهای انتخابات، بارها در محافل و مجامع عمومی شعارهایی نظیر شفاف‌سازی امور و مبارزه با مفاسد جاری در بدنه مدیریت شهری را سر می‌داد و از شورا به‌عنوان یک تریبون برای اطلاع‌رسانی و روشن‌گری یاد می‌کرد، این بار پس از گذر بیش از 6 ماه از عمر شورای پنجم، پای سؤالات نشست که در ادامه مشروح این گفت‌وگو از نظرتان می‌گذرد.

*برای نخستین سؤال از انتخاب شهردار آغاز می‌کنیم، چه شد که پس از عبور شورای پنجم از شهردار رحیمی، در میان گزینه‌هایی به بهمن معین‌پور رسیدید؟

آقای معین‌پور شهردار 20 درصدی ما بود، چون گزینه نخست اقلیت شورا «بنده، متانی و اسماعیلی» رضا رحیمی بود، در گروه اکثریت یکی از اعضای شورا مدعی این بود که خودش شهردار شود، دو تن از اعضای شورا نظرشان روی رنجبر شهردار سابق بابلسر بود، سه تن دیگر از گروه اکثریت نظر خاصی نداشتند و دنباله‌روی آنها بودند.

البته از این سه نفر دو نفرشان بر روی گزینه‌ای تمرکز داشتند که آن فرد به‌دلیل دوتابعیتی بودن، رد صلاحیت شده بود.

نهایتاً رسیدیم به یک شهردار 20 درصدی که در میان گزینه‌ها موجود بود؛ ما (اقلیت شورا) به‌دنبال شهرداری بودیم که بومی، فنی و پاکدست باشد، که معین‌پور از این سه فاکتور برخوردار بود.


* چرا تأیید صلاحیت معین‌پور به طول انجامید؟

این مسئله جالبی برای ما و سؤالی برای بیشتر شهروندان است، با اینکه مدیریت حاکم شهر و جناح نزدیک به دولت اصرار داشتند معین‌پور شهردار شود، روند تأیید صلاحیتش به‌طور عجیبی در مکاتبات طولانی شد و بهانه تغییر استاندار را به میان آوردند تا جاپایی از آنها در حمایت از معین‌پور باقی نماند.

*بین این شورا و شوراهای قبلی چه شباهت‌هایی می‌بینید؟

شورای حال حاضر را با شورای قبلی کاملاً در یک راستا، به یک شکل و کارکرد می‌بینم، شورای پنجم قائم‎شهر دقیقاً مطابق با شورای چهارم آن است اما با این تفاوت که اعضای آن تغییر یافته‌اند لکن رویکردها عوض نشده است.

شباهت‌های فراوانی بین این شورا و شورای قبلی به چشم می‌آید، در نحوه عزل شهردار قبلی و انتخاب شهردار جدید، عیناً مانند شورای چهارم عمل شده است.

این نشان‌گر آن است که شورای چهارم هم تحت مدیریت افرادی غیر از بدنه شورا بوده، شورای پنجم نیز همان رویه را در پیش گرفته و استقلال رأی ندارد.

* این شهردار را در مقایسه با شهرداران قبلی چگونه می‌سنجید؟

معین‌پور تلفیقی از دو ـ سه شهردار قبلی ماست و من به شخصه او را در مدیریت شدن، شبیه شهردار حجازی می‌دانم اما حجازیِ با لبخند و ادبیات متفاوت اما عملکردی کاملاً منطبق.

دقیقاً قدرت‌های حاکم بر شهر که مذاق‌شان با حضور امثال حجازی‌ها خوش است، باز هم با تحمیل خواسته‎ها به معین‌پور و شورا، به مراد خود رسیدند.

آشنایی کوتاه و خوبی که از گذشته با معین‌پور داشتم، او را مدیری مستقل و منتقد می‌دانستم اما پس از گذشت چند ماه از مدیریتش، به‎دلیل علاقه شخصی به ایشان شدیداً به او منتقدم، چون اصلاً مدیری پاسخگو نیست و بزرگ‌ترین شباهت او با حجازی در همین مسئله پاسخگو نبودن است اما به آینده ایشان امیدوارم.

روند مدیریتی او را یک مدیریت سطحی‌نگر، تحت تأثیر و گزینشی می‌دانم؛ شهردار نباید فکر کند که مدت زمان طولانی می‌تواند در شهری مثل قائم‎شهر شهردار باشد، این نوع تحلیل و نگاه، بزرگ‌ترین اشتباه یک مدیر است، فضای مدیریتی این روزها باید به سمت فرصت‌طلبی و استفاده از کوتاه‌ترین و سریع‌ترین زمان‌ها برود؛ ضمن اینکه دست زدن به ساختارها و کاهش تمرکز اداری منجر به کم شدن انگیزه در پرسنل می‌شود.

در خصوص نیروی انسانی بنده بارها عنوان کردم که برای «کار کردن»، این تعداد نیرو هم در شهرداری کم است اما برای «کار نکردن» ما در شهرداری دوبرابر ظرفیت نیروی مازاد داریم، ما برای پرسنل کار تعریف نمی‌کنیم و آن وقت شمشیر را برای تعدیل از رو می‌کشیم.


* برخی از املاک شهرداری و همچنین پیمانکاری‌ها که می‌توانند برای شهرداری درآمد پایداری داشته باشند اما امروز تکلیفی ندارند، لطفاً توضیحاتی را ارائه دهید.

پیگیر این مسائل نیز هستیم، تذکراتی داده‌ایم که سلیقه‌ای عمل نشود که اگر مرتفع نشد، روشن‌گری می‌کنیم، موضوعاتی همچون برخی املاک شهرداری، زباله، پارکبان، طرح‌های مطالعاتی و ... که در انحصار برخی افراد است، ضمن زمان دادن به شهردار، در حال بررسی آن هستیم.


* موضوع بررسی اموال شورا که از سوی شما مطرح شد را تشریح بفرمایید.

بحث بررسی اموال شورا را کتباً به هیأت رئیسه و رسانه‌ها اعلام و مطرح کردم و از دیگر از اعضای شورا خواستم که با رویی گشاده با این پیشنهاد برخورد کنند.

خودم تمام اموال و دارایی‌هایم را به هیأت رئیسه، دستگاه‌های امنیتی و قضایی، سپاه و امام جمعه اعلام کردم.

* حال و روز فعالیت‌های رسانه‌ای در شورا چگونه است؟

قائل به این نیستم که به رسانه‌ها پول بدهیم تا به نفع ما یا علیه کسی قلم بزنند، باید آنقدر به رسانه‌ها بها داد و برای‌شان استقلال ایجاد کرد تا خودشان پرس‌وجو و واکاوی کنند و به‎عنوان نماینده افکار عمومی بتوانند با نقادی‌های‌شان مشکلات شهر و شهروندان را مطرح و پیگیری کنند.

متأسفانه بعضی از اعضای شورا چون تاب انتقاد را ندارند، دست به تطمیع و تهدید برخی رسانه‌ها می‌زنند تا به نفع‌شان کار کنند اما زهی خیال باطل، شهروندان ما به قدری آگاه هستند که این حربه‌های نخ‌نماشده را به لحاظ ادبیات خبری و شیوه انتشار اخبار تشخیص می‌دهند.

و باز هم متأسفم از اینکه هیأت رئیسه مایل نیست جلسات شورا علنی برگزار شود، در حالی که این مخالفت با نص صریح قانون مغایرت دارد.

مصوبه‌ای را هم تنظیم کردند که باز هم ما با آرای پایین نتوانستیم از این اقدام نابخردانه جلوگیری کنیم اما با اصرار زیاد، موافقت علنی برگزار شدن حداقل جلسه یکشنبه‌ها را اخذ کردیم.

آمادگی این را دارم که هر ناگفته‌ای را برای خبرنگاران تشریح کنم هر اتفاقی هم اگر در جلسات بیفتد که مورد توجه افکار عمومی باشد و اگر اصحاب رسانه جویای آن شوند، خبرها را عنوان خواهم کرد.

* لطفاً وضعیت کارخانه نساجی شماره یک را تشریح بفرمایید.

هنوز همکاران با خودشان کنار نیامده‌اند که کارخانه مال ما هست یا نه، روند مدیریتی شهرداری بر نساجی این مجموعه را به آینده نساجی شماره دو گرفتار می‌کند و آینده‌ای خوش‌تر از این در انتظارش نیست.

همان اشخاصی که به‌نوعی دست‌اندرکار تراشیدن و نابودی نساجی شماره دو بودند، الان هم عامل آن هستند تا نساجی شماره یک با همان رویه پیش برود.

بعضی از قدرت‌های سیاسی حاکم در شهر مُصر این موضوع هستند که نساجی شماره یک واگذار شود.

بخش خصوصی قبل از اینکه به حوزه تعادل بخشیدن تولید به ضریب تبدیل تولید ورود کند، در حوزه زد و بند با سیاسیون شهر ورود کرده و با امنیتی کردن فضا بعد از اغتشاشات دی‌ماه و عنوان کم کردن آسیب‌های اجتماعی و کارگران به بهانه زدن بر سر مال، در حال سوء استفاده هستند.

ما معتقدیم که این فرایند کارشناسانه باید پیش برود، شهرداری به‌عنوان متولی کارخانه، بنگاه‌دار نیست بلکه سهام‌دار است.


*برگرداندن نساجی به سازمان خصوصی‌سازی به کجا انجامید؟

این کار خیلی ساده‌لوحانه است، چون آقایان نمی‌توانند به‌طور مستقیم کارخانه را به آن کسی که دل‌شان می‌خواهد بدهند، برای همین درصدد برگرداندن کارخانه به سازمان خصوصی‌سازی هستند تا از طریق این سازمان با لابی‌گری‌های خاص خودشان به هدف‌شان برسند و نهایتاً نساجی به گزینه مد نظرشان واگذار شود.


*چه فعالیت‌های عمرانی در طول این مدت صورت گرفت؟

تمام سعی‌مان این بوده که در طول این مدت پروژه‌های نیمه‌تمام به پایان برسد، متأسفانه بعضی از پروژه‌ها را تعطیل کرده بودند، برخی از همکاران ما هم بین اینکه با کمپرسور پُل جانبازان را تخریب کنند یا با دینامیت آن را منفجر کنند، مردد بودند که با ورود آیت‌الله معلمی و بزرگان شهر، این پروژه از سر گرفته و نهایتاً بهره‌برداری شد.

نکته مهم درخصوص پُل جانبازان اینکه با حضور شهردار جدید، مسیر طراحی پروژه دچار تغییراتی شد که امروز مسافران و شهروندان دچار ناراحتی و اتلاف وقت می‌شوند.

*علت اصلی عدم توفیق شورا چیست؟

ترس، عدم شجاعت و صداقت و بدهی به افراد.


*آیا به آینده خوشبین هستید؟

اگر روند پیشرو طی دو سه ماه آینده اصلاح نشود، خوشبین نیستم، چون در آستانه انتخابات مجلس با توجه به ظرفیت‌هایی که در گذشته ما داشتیم و می‌دیدیم، بعضی عناصر ورود می‌کنند و باز شهرداری را به حاشیه می‌کشانند.

فضای موجود، فضای هم‌گرایی نیست و انحصار وجود دارد، انحصار از سوی برخی گماشته‌های افراد سیاست‌زده و جناح‌ها صورت می‌گیرد که متأسفانه به نفع تنها عده‌ای معدود عمل می‌کنند.

هیأت رئیسه با ورود نخبگان به‌عنوان مشاور در شورا هم مخالفت می‌کند، به‌دلیل اینکه انحصار وجود دارد.

بعضی از اعضای شورا هم هنوز فکر می‌کنند دوران انتخابات است و همچنان در حال عکس گرفتن و نشان دادن خودشان در مراسمات مختلف هستند که این را پای عملکرد خودشان می‌نویسند.