برنامه براندازها برای ۲۲ بهمن چه بود؟

نقشه‌ای که به رغم همه تحرکات بی سابقه در داخل و حمایت خارجی، نقش بر آب شده است و این مهم به پشتیبانی و اقدام هوشمندانه مردمی محقق شد که گرفتار بازیچه‌های فرهنگی و رسانه‌ای نشدند و امر اجتماعی را در چارچوب نظام اسلامی بازآفریدند.

این مردم، همانانی هستند که انقلاب در تمامی چله خود، بار‌های اصلی را به دوش کشیده اند و باز هم می‌کشند و همواره مسوولان از آن‌ها عقب افتاده اند. عقب افتادگی تاریخی مسوولان را راه چاره‌ای نیست؟

آیا نمی‌توان با ابتکار و خلاقیت، رفتاری جهادگونه را در دستور کار قرار داد و به حل مشکلات شتاب داد؟

دولت که امروز با پوست و گوشت و خونش دریافته که راه غرب به سرکردگی آمریکا مسدود است و بدانجا نمی‌توان چشم امید داشت، می‌تواند با در پیش گرفتن سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، هم فشار‌های فوری را مهار کند و هم چشم انداز‌های تازه‌ای برای کارآفرینی و توسعه روابط خارجی بگشاید.

بازی‌ها و حاشیه روی‌های سیاسی، برای از این شاخه به آن شاخه رفتن و گذران اوقات در دقایق پایانی مناسب است، اما دولتی که حتی سال اولش به پایان نرسیده، چرا چنین راهبردی را باید در پیش بگیرد و اصل را فدای فرعیات بکند.