او ادعا کرد که «بلاک چین» قدرت بانک ها را سلب خواهد کرد، توزیع انرژی را بسیار موثرتر کرده، مشکلات صنعت موسیقی را برطرف کرده و ژورنالیسم را هم نجات می دهد.
تپسکات نویسنده کتاب «انقلاب بلاک چین» (Blockchain Revolution) است و در روز دوم DES 2017 نطقی در ارتباط با آن ارائه کرد. فناوری اینترنت بر اساس فرستادن کپی فایل ها و دسترسی به نسخه اصلی در هر زمانی است که به آن ها نیاز داریم. درست مثل یک پرینتر.
تپسکات می گوید: «خیلی خوب است که یک پرینتر برای اطلاعات داشته باشیم. اما داشتن یک پرینتر برای پول و لوازم خیلی خوب نیست.»
بلاک چین اینجا وارد کار می شود.
Blockchain چیست؟
در حقیقت Blockchain همان پلتفرمی است که بیت کوین را پدید آورده. بیت کوین در واقع روی فناوری Blockchain سوار شده. بلاک چین یک بستر توزیع تراکنش است که در آن هر تراکنش به دیگر تراکنش های اطراف آن از طریق رمزگذاری متصل است.
برای هک کردن آن، شما باید تمام تراکنش های وابسته به آن و تمام تراکنش های رونوشت شده را هک کنید (که در حقیقت یعنی غیر ممکن است).
اگر همه این گفته ها عجیب و غریب به نظر می رسند، بگذارید این طور بگوییم که بلاک چین دارایی های دیجیتالی شما را زیر نظر دارد تا فقط از طریق احراز هویت شناسایی شوند و کسی بدون اجازه نتواند کپی هایی از آن تهیه کند.
چنین موضوعی سبب می شود که برای واحد پول چندان ارزشمند نباشد اما از طریق آن می توان بسیاری از مسائل دیجیتالی را حفاظت کرد. برای مثال، در آینده سند خانه شما دیگر یک برگه کاغذ نیست و یا کسی نمی تواند یک خانه را به چند نفر بفروشد و یا حتی رای گیری ها از این طریق کاملا بدون خطا انجام می شوند.
بانک ها
بانک ها جریان عظیم انتقال پول را کنترل می کنند و از این راه سود هنگفتی هم به جیب می زنند. بنابراین وقتی بیت کوین وارد ماجرا می شود، می دانیم که بلاک چین چه ضرری به آن ها وارد می سازد.
تپسکات سیستم پرداخت امروز را به ماشین روب گلدبرگ تشبیه می کند. آن ها به شکل بی اهمیتی پیچیده و کند هستند. در آینده، تراکنش های وابسته به بلاک چین، به سادگی نیازمند درجات مختلفی از درگیر کردن کاربر هستند.
برای یک پرداخت، تنها اطلاعات لازم آن است که آیا خریدار به اندازه کافی پول دارد یا نه. برای رهن و گرو گرفتن، کاربر باید اطلاعات مربوط به درآمد، دارایی ها و تاریخچه تراکنش های مالی را هم داشته باشد.
بانک ها احتمالا از بین نمی روند اما باید شیوه کارکرد خود را از انتقال پول به کارهای موثرتری تغییر دهند.
شبکه توزیع انرژی
به شیوه ای مشابه، شبکه های تولید انرژی امروزی توسط مراکز اداره می شوند، مراکزی که روی توزیع انرژی کنترل دارند و آن را مدیریت می کنند. با این حال، پیشرفت قابل توجه انرژی های تجدید پذیر مثل انرژی خورشیدی و یا حتی پیشرفت باتری ها، سبب می شود تا شبکه های توزیع محلی کوچک پدید آید.
بنابراین، اگر شما در خانه یا محل کار خودتان انرژی تولید می کنید، می توانید آن را درون باتری ها ذخیره کرده و هر زمان به آن نیاز داشتید، استفاده کنید. حتی می توانید آن را به همسایه تان بفروشید.
چنین اتفاقی می تواند منجر به حفظ انرژی و جلوگیری از هدر رفت آن شود. چون انرژی هر چه مسافت بیشتری طی کند، هدر رفت بیشتر و هزینه بیشتری خواهد داشت. با این شیوه، دیگر واسطه ای هم وجود ندارد و مردم می توانند خودشان خرید و فروش کنند.
در حال حاضر، شرکت های تولیدکننده انرژی حلقه اتصال مورد اعتماد میان کاربر و نیازش (انرژی) هستند. چون آن ها زیرساخت را کنترل می کنند، بنابراین سهم خودشان را هم بر می دارند.
کلام آخر
اشتباه نکنید، هنوز کارهای زیادی باید صورت بگیرد تا بلاک چین تبدیل شود به فناوری مورد استفاده شهروندان عادی یک جامعه. استفاده از آن در حال حاضر نیازمند دسترسی های بالایی در دانش و تکنولوژی است. بلاک چین نه به تنهایی بلکه به واسطه سرویس هایی که بر اساس آن شکل می گیرند در آینده مطرح خواهد شد.
