به گزارش
بلاغ، موضوع استقلال کردستان طرحی بود که مدتها فضای رسانهای کشور و منطقه را درگیر خود کرده و واکنشهای بسیاری را از سوی مسئولان و مردم منطقه برانگیخته بود.
اجرای این طرح بنابر اصرار بخشی از مرم کردستان بوده و رهبری آن را هم رئیس اقلیم کردستان عراق مسعود بارزانی برعهده داشته است. در این همهپرسی که بنا بر اعلام کمیته همهپرسی جدایی کردستان حدود 72 درصد از واجدان شرایط، در همهپرسی استقلال کردستان مشارکت کردند و طی آن 92 درصد از مشارکتکنندگان به جدایی این منطقه از عراق رای دادند.
این طرح مورد مخالفت شدید دولتهای ایران، عراق و ترکیه قرار گرفته و کردهای این مناطق نیز با این اعلام استقلال مخالفت کردند. دولت اقلیم کردستان که گمان میکرد جامعه جهانی در این اعلام استقلال با وی همکاری میکند، پس از اعلام مخالفت آنها عملا فقط رژیم اسرائیل را در کنار خود دید.
این دولت در اشتباهی استراتژیک فریب تولید یک میلیون بشکه نفت روزانه خود را خورد و فکری برای ارسال آنها با توجه به اینکه تمامی کشورهای اطراف این اقلیم مخالف این طرح هستند را نکرده است.
اعلام این طرح استقلال زمینهساز فتنه جدیدی در منطقه پس از نابودی داعش بود که با ایستادگی کشورهای ایران، عراق، سوریه و ترکیه، این طرح عملا در نطفه خفه شد.
بنابر توطئه صهیونیستی که پشت سر این طرح قرار داشت بنا بود پس از نابودی داعش که روزهای پایانی خود را سپری میکرد عملا گروه دیگری در منطقه ایجاد شود که زمینه جنگهای داخلی را زنده نگه داشته و گستره بیشتری از کشورهای منطقه درگیر این موضوع شوند.
با توجه با اینکه حدود 40 میلیون نفر کرد در این منطقه ساکن هستند و این اعلام استقلال میتوانست غیرت کردی مردمان کشورهای عراق، ترکیه و ایران را تحریک کند و آنها را هم پای کار آورد. نتیجه این عمل گسترش جنگهای داخلی در میان این سه کشور است.
این روش از دید تحلیلگران صهیونیستی میتوانست علاوه بر نوع نگاه قومیتی، نگاه فرقهای و مذهبی هم پیدا کند و عملا دامنه درگیریها را گستردهتر کند. این طرح برای کشور ما هم بسیار خطرناک مینمود زیرا به دلیل حضور قومیتهای مختلف در سایر نقاط کشور موجبات تحریک هر چه بیشتر آنها را فراهم میآورد و درگیریهای قومیتی در سراسر کشور گسترش پیدا میکرد.
امروزه آرامشی که در منطقه در زمان پساداعش به وجود آمده است نشان از اهمیت خنثی شدن این طرح دارد.
اگر این طرح در نطفه خفه نمی شد، امروز در منطقه شاهد ایجاد فتنهای جدید بودیم که میتوانست به مانند فتنههای پیشین سالها کشورهای منطقه را درگیر کند و چیزی جز ویرانی، کشتار و خسارتهای سنگین مادی و معنوی برای ملت کرد نخواهد داشت و آنها را روز به روز ضعیفتر خواهد کرد.