پائولین مندولا، سرپرست تیم تحقیق از موسسه ملی سلامت کودکان آمریکا، در این باره می گوید: «ما دریافتیم هم اُزن و هم ذرات ریز موجود در هوا با افزایش ریسک سقط جنین در اوایل بارداری مرتبط هستند.»
این تیم تحقیق در یک مطالعه بلندمدت، ۵۰۱ زوج را بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ تحت پیگیری پژوهشی قرار داده بودند.
به گفته پژوهشگران، از بین این تعداد ۳۴۳ زوج باردار شدند اما ۹۸ زوج (۲۸ درصد) در ۱۸ هفته اول بارداری جنین شان را از دست دادند. تیم تحقیق میزان قرارگیری این زوجین در معرض آلاینده های هوا را در منطقه سکونت شان بررسی کردند.
یافته ها نشان داد قرارگیری در معرض اُزن ریسک سقط جنین را تا ۱۲ درصد افزایش می دهد اما قرارگیری در معرض ذرات ریز هوا این ریسک را تا ۱۳ درصد افزایش می دهد.
به گفته مندولا، هنوز دلیل ارتباط قرارگیری در معرض آلودگی هوا با سقط جنین دقیقا مشخص نیست. اما عنوان می شود احتمالا التهاب و فشار اکسایشی ناشی از آلودگی هوا بارداری را به خطر می اندازد بطوریکه به رشد جنین صدمه می زند، در القاء تخم بارورشده در رحم تداخل ایجاد می کند، یا موجب بروز مشکلاتی در رشد جفت می شود.
برخی محققان نیز معتقدند مواد سمی موجود در آلاینده های هوا از جفت گذشته و مستقیما به جنین آسیب می رسانند.
