تاکید و تمرکز کلانتری بر روی منابع آبی پر بیراه نیست اما کارشناسان مطرح میکنند کسی امروز حامی منابع آبی کشور شده و هر دم از آن سخن میگوید که خود پیش از این در مقام وزیر کشاورزی دورههای اول و دوم سازندگی و بخشی از دولت اصلاحات نقش اصلی در هدر رفت این سرمایه طبیعی داشته است. کارشناسان مطرح میکنند عملکرد کلانتری در زمان وزارتش و توسعه کشاورزی در حوزه دریاچه ارومیه به کاهش حقآبه این دریاچه و نهایتا خشکیدن تدریجی آن انجامید.
کلانتری چندی پیش گفته بود که « ما خودخواهترین نسلی هستیم که در طول ٧ هزار سال در این سرزمین زیسته است اگر هر دشمنی در این سرزمین حاکم میشد این رفتار را با منابع طبیعی انجام نمی داد باید بپذیریم یوزپلنگ ایرانی هم مثل بسیاری از گونههای از بین رفته، محکوم به نابودی است.»
اینک وی در خصوص سدسازی دردوران سازندگی و عشق مرحوم هاشمی رفسنجانی به آب و منابع آبی کشور با هفته نامه مثلث سخن گفته که این اظهارات بسیار قابل تامل است.
کلانتری در خصوص آخرین ملاقات خود با هاشمی رفسنجانی گفت: « البته من هرازگاهی میرفتم، هر دو ماهی یکبار، ماهی یکبار. ایشان علاقه داشت که من در مسائل فنی بهخصوص در زمینه آب و کشاورزی و محیطزیست هر دوماه یکبار گزارش دهم. به خوزستان رفته بودم و در بازگشت در مورد مسائل زیست محیطی خوزستان و مسائل آب گزارشی خدمتشان دادم و این آخرین دیدار ما بود.»
رئیس سازمان محیط زیست درباره علاقه رئیس دولت سازندگی بیان داشت:« واقعا عاشق آب بود. عشق زیادی و افراطی به آب داشت.»
وی در پاسخ به این سئوال که علاقه مرحوم هاشمی به آب به چه معنا بود، افزود:« آب به مفهوم کلیاش. چون بزرگشده کویر بود، قدر آب را خیلی میدانست. من سه، چهار بار دیدم وقتی برای افتتاح سد میرفت و انفجار آب را میدید، ناخودآگاه با دیدن آب گریه میکرد. عشق عجیبی به آب داشت.برای همین به سدسازی هم علاقه داشت.
کلانتری در خصوص برخی اشتباهات سدسازی در دوران سازندگی که باعث هدررفت بیشتر آب شد گفت:« به سدسازی علاقه داشت، منتها ایشان کارشناس هیدرولوژی و آب نبود. ایشان علاقه داشت که آبهای کشور مهار و استفاده شود. اگر اشتباهاتی هم در یک سری سیاستها شده بود مربوط به کارشناسان بود و نه ایشان. منتها بهدنبال این بود که یک قطره آب هدر نرود.»
رئیس سازمان محیط زیست در انتهای این بخش از سخنانش درباره درگذشت مرحوم هاشمی گفت: « آخر هم با عشقش مُرد. بغل عشقش فوت کرد.»