دکتر پارتریدج و همکارش به نام دکتر کارلا ام سگرو مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را انجام دادند تا دریابند که چرا فعالیت تولیدمثلی طول عمر بسیاری از گونه‌های حیوانی را کاهش می‌دهد. نتایج این تحقیق در شماره اخیر ژورنال Science به چاپ رسید.
محققان در ابتدا نشان دادند که اگر پشه‌های میوه ازنظر ژنتیکی مستعد تخم‌گذاری در سنین پایین زندگی خود باشند طول عمر کمتری خواهند داشت یا زودتر می‌میرند. محقق‌ها از عبارت «موج مرگ» برای مرگ پشه‌های میوه استفاده کردند و می‌گویند این موج مرگ زمانی به سراغ پشه‌های تخم‌گذار در سنین جوانی می‌آید که به میان‌سالی می‌رسند. به‌عبارت‌دیگر، پشه‌های میوه‌ای که در سنین جوانی تخم می‌گذارند وقتی‌که به میان‌سالی خود می‌رسند با موجی از مرگ مواجه می‌شوند. و پشه‌های جوانی که از این موج مرگ جان سالم به درمی‌برند به‌مانند پشه‌های تخم‌گذار در سنین بالاتر عمر می‌کنند. علاوه بر این، محققان این تحقیق دریافتند که پشه‌های جوان نابارور طول عمر نرمالی دارند.
دکتر پارتریدج می‌گوید: «اشارات ضمنی یافته‌های این تحقیق این است که اگر مانع تولیدمثل پشه‌ها یا تخم‌گذاری آن‌ها در سنین پایین شوید می‌توانید مانع از موج مرگ آن‌ها به هنگام رسیدن به میان‌سالی شوید.» درنتیجه، با ممانعت از تخم‌گذاری پشه‌های میوه در سنین پایین می‌توان باعث افزایش طول عمر آن‌ها شد.
دکتر هوبر وارنر، مدیر برنامه بیولوژی پیری در موسسه ملی پیری (Nationa- Institute o- Aging:NIA) به وب‌سایت WebMD می‌گوید که به‌نوعی میان تولیدمثل و پیری یک بده بستان یا تناسب وجود دارد. او می‌گوید: «یک زن برای باردار و بچه‌دار شدن باید ازلحاظ فرسودگی بیولوژیکی هزینه زیادی دهد. بیایید فرض کنید که در زندگی مقدار مشخصی از انرژی‌دارید که باید آن را بسوزانید. اگر این انرژی را برای بچه‌دار شدن بسوزانید انرژی بسیار کمی برای شما باقی خواهد ماند تا بتوانید تعادل پایدار خود را حفظ کنید.»
اما چنین مطالبی به این معنا نیست که نتایج تحقیق مربوط به پشه‌های میوه را می‌توان به‌طور مستقیم برای زن‌ها بکار برد. دکتر روز لی رئیس بخش جمعیت‌شناسی و اپیدمولوژی جمعیت در موسسه ملی پیری به وب‌سایت WebMD می‌گوید که نتایج تحقیق انجام‌گرفته روی پشه‌های میوه جالب است، اما این نتایج به این معنا نیست که زنان بچه‌دار شده در سنین جوانی در مقایسه با دیگر زنانی که در سنین جوانی بچه‌دار نمی‌شوند زودتر خواهند مرد.
دکتر آرون کی روی، استاد گروه بیولوژی سلول در مرکز علمی سلامت دانشگاه تگزاس در مورد رابطه میان بچه‌دار شدن و پیری نظر قاطعانه‌ای دارد. او می‌گوید: «در جمعیت انسانی هیچ نوع رابطه‌ای میان تعداد فرزندان یک زن و طول عمر او وجود ندارد. در حقیقت، میان این دو متغیر یک همبستگی متضاد وجود دارد.» درنتیجه، در میان انسان‌ها هیچ نوع رابطه‌ای بین تعداد فرزندان یک زن و طول عمر او وجود ندارد.
به‌عبارت‌دیگر، دکتر روی با این نظر دکتر سگرو و پارتریدج مخالف است که پیری زودرس اساسا به دلیل اثرات مضر تولیدمثل در سال‌های اولیه زندگی است. دکتر وی می‌گوید: «به نظر من تحقیق دکتر سگرو و دکتر پارتریدج جالب است، اما نمی‌توان با بررسی روی پشه‌های میوه این یافته را به انسان‌ها تعمیم داد که تولیدمثل در سال‌های جوانی باعث پیری زودرس می‌شود.» او ادامه می‌دهد: «در مورد پشه‌های میوه باید این را گفت که برای تولیدمثل از بخش بزرگی از توده بدنی آن‌ها استفاده می‌شود و واقعا تولیدمثل تاثیر زیان‌آور زیادی روی آن‌ها دارد. اما چنین چیزی برای حیوانان بزرگ‌تر درست نیست و تولیدمثل در حیوانات بزرگ‌تر کاملا با تولیدمثل در پشه‌های میوه متفاوت است.»
به‌طورکلی، این را باید بیان داشت که بر اساس نتایج تحقیق دکتر سگرو و دکتر پارتریدج پشه‌های میوه‌ای که در اوایل زندگی خود تخم می‌گذارند در مقایسه با دیگر پشه‌های میوه که در سنین بالاتر تخم می‌گذارند زودتر می‌میرند. بر اساس این تحقیق، دکتر سگرو و دکتر پارتریدج می‌گویند که چنین چیزی ممکن است در انسان‌ها درست باشد و بچه‌دار شدن یک زن در سنین جوانی می‌تواند باعث پیری زودرس او شود. اما این حقیقت را باید بیان داشت که تاکنون هیچ تحقیق جامعی به چاپ نرسیده است که نشان دهد بچه‌دار شدن در سنین جوانی می‌تواند روی طول عمر تاثیر بگذارد. درنتیجه افرادی که خواهان بچه‌دار شدن در سنین جوانی هستند نباید این ترس را داشته باشند که در صورت بچه‌دار شدن با پیری زودرس خود مواجه خواهند شد.
