ماه کرامت

آمد گلی از بوستان آل عترت
زهرای دل از طور سینای محبت

شهر مدینه با قدومش گشته روشن
معصومه آمد شهر غم گردیده گلشن

آمد کلید درب جنت بنت زهرا
بوی مدینه‌می وزد از عرش اعلا

عرش برین مبهوت عطر ناب گشته
حور و مَلَک چشمانشان پُر آب گشته

معصومه آمد تا که قم کاشانه گردد
علم و فضیلت در بَرَش پروانه گردد

معصومه آمد تا که بیت النور بالد
در عشقبازی با خدا هر لحظه نالد

ایران ما ماه کرامت پیشه دارد     
همشیره‌ی سلطان طوس در ریشه دارد

معصومه باشد زینب ثانی شیعه
قبرش بود سِرّ غمِ قبرِ مدینه

یا رب دل مهدی زهرا شاد گردان
از مقدم معصومه دل، آباد گردان