چاقی اثرات زیادی روی دستگاه تنفسی دارد و باعث افزایش کار تنفس، اختلالات کارکرد عضلات تنفسی و اختلالات متعدد دیگر می‌شود که نتیجه آن، کاهش دریافت اکسیژن، افزایش فشار خون ریوی، اختلال تنفسی در خواب است.
سالمندان به علت ضعف سیستم ایمنی در معرض عفونت‌های ریوی هستند.
کسانی که دچار بیماری‌های ریوی می‌شوند، به علت سرفه که گاهی منجر به تهوع می‌شود، در معرض سوء تغذیه و سوء جذب هستند. این افراد دچار کم وزنی می‌شوند.
در بیماران ریوی باید انرژی و پروتئین مورد نیاز، آن هم با کیفیت بالا، همچنین مواد معدنی و ویتامین‌های مورد نیاز تأمین شود و از سوء جذب و خطر ابتلا به عفونت جلوگیری گردد.
این بیماران به علت سوء جذب در معرض کمبود همه ویتامین‌ها و مواد معدنی قرار می‌گیرند و کمبود هر کدام از این مواد می‌تواند منجر به بیماری‌های خاص ناشی از این کمبودها شود.
این بیماران نیاز به تغذیه تکمیلی دارند و مواد غذایی مکمل باید به غذای آنان اضافه شود و حتی در صورت لزوم از طریق لوله تغذیه شوند.
حتماً باید از مواد حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها مانند انواع کلم، مرکبات، انواع توت، کیوی، گوجه‌فرنگی و مغزهای روغنی استفاده کنند.
اگر بیمار به آسم مبتلا می‌باشد، غذاهای آلرژی‌زا مانند شیر، تخم‌مرغ، ماهی‌ها و غذاهای دریایی باید حذف شوند. این افراد باید بیشتر مایعات مصرف کنند تا ترشحات رقیق‌تر شود.
غذاهای پر حجم که معده را پر می‌کنند آسم را تشدید می‌کنند. اسیدهای چرب اشباع نیز التهاب‌های ریه را تشدید می‌نمایند. بر عکس انواع اسیدهای چرب غیر اشباع مفید می‌باشند.
در نارسائی‌های تنفسی که در اثر جراحی، مصرف دارو و یا ضربه به وجود آمده و هم چنین در سرطان ریه بیماران در معرض کم غذایی شدید قرار می‌گیرند.
رژیم غذایی این بیماران باید کاملاً محاسبه شده باشد و غذا به دفعات بیشتر و به مقدار کمتر دریافت شود.
سالمندان و ذات الریه
خطر مرگ این بیماری در سالمندانی که توده سلولی بدن‌شان کاهش یافته است، 3-2 برابر بیشتر است.
تعدادی از علائم بیماری، تنفس سخت و دردناک، کوتاهی تنفس، افزایش تعداد تنفس، تب و لرز، بی‌اشتهایی، ضعف شدید، اضطراب، ضربان زیاد قلب و سرفه همراه با خلط می‌باشد.
درمان بیماری ذات‌الریه
دریافت زیاد آنتی‌اکسیدان می‌تواند مفید باشد.
باید آب و مایعات به میزان ۳/۵- ۳ لیتر در روز به بدن برسد.
از طریق سبزی و میوه، پتاسیم مورد نياز تأمین شود. از کاهش وزن جلوگیری گردد.
از عفونت بیشتر جلوگیری شود. وعده‌های غذائی کم حجم و متعدد و مکمل ویتامین‌های A و C داده شود.
در صورت نداشتن اضافه وزن دادن رژیم پر کالری توصیه می‌شود و بالاخره، در دوره نقاهت برای جلوگیری از یبوست، فیبر بیشتری مصرف شود.
