چگونه دستاوردهای اعتکاف را حفظ کنیم؟

به راستی اعتکاف نقطه آغاز است؛ نقطه ‌ای که درباره آن از پیامبر اکرم(صلی ‌الله ‌علیه ‌و آله) نقل شده که فرمودند: « مَنْ اِعْتَکَفَ ایماناً وَاحْتِساباً غُفِرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ؛ همه گناهان گذشته كسى كه از روى ایمان و براى رسیدن به ثواب الهى معتكف شود، آمرزیده می‌شود.»(كنزالعمّال، ج۸، حدیث ۲۴۰۰۷)

 

ارزش اعتکاف به شروع مجدد پس از آن است. اگر قرار باشد فرد به دوران پیش از اعتکاف بازگردد؛ دیگر اعتکاف و توبه در آن چه ارزشی داشته است. ازاین ‌روست که معتکفین با خدای خود عهد و پیمان‌هایی می‌بندند تا این حال خوش را حفظ کنند.

 

اعتکاف نوعی عهدنامه دو طرفه است؛ عهدی بین بنده و معبود. معتکف به آغوش خدا پناه می‌برد و با او رازهای دلش را می‌گوید. در آن مناجات‌ها، اشتباهاتش را در می ‌یابد و با خداوند قول و قرارهایی می‌گذارد. بعد از اعتکاف است که خداوند عمل به آن عهدها را از بنده‌اش می‌ خواهد؛ همانگونه که فرموده: «وَ أَوْفُواْ بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدتُّم(نحل/۹۱) چون با خدا پیمان بستید بدان وفا كنید.» اگر این عهد و پیمان نادیده گرفته شود؛ نتایج اعتکاف از بین می‌رود و جز آن خاطرات خوش و شیرین چیزی باقی نمی‌ماند.

 

اعتکاف تجربه کلی اعمال خوب و صالح است. اعمالی که ذخیره خوبی برای روز قیامت به حساب می‌آید. وقتی فرد معتکف خود را مشغول نماز، روزه، قرائت قرآن و دعا می‌کند و زبانش را به ذکر الهی مترنّم می‌سازد؛ خدا نیز اجر و پاداشی بسیار بالا را به او عطا می‌کند. همچنانکه از رسول خدا(صلی ‌الله ‌علیه ‌و آله) به ما رسیده است که حضرت فرمودند: «اَلْمُعْتَكِفُ یَعْكِفُ الذُّنُوبَ وَیجْری لَهُ مِنَ الْاجْر كَاَجْرِ عامِلِ الْحَسَناتِ كُلِّها؛ معتكف گناهان را متوقف نموده و پاداشی مانند ثواب انجام دهنده تمام نیكی‌ها دریافت می‌کند.» (کنزالعمّال، ج۸، حدیث ۲۴۰۱۲) در این حدیث پیامبر بشارت ثوابی بسیار عظیم و بزرگ را به شخص معتکف دادند و صد البته در ابتدای روایت آمده که گناهان به وسیله اعتکاف متوقف می‌شود؛ پس باید بعد از اعتکاف، فرد از خود مراقبت کند تا دوباره به وسیله گناهان، آلوده نشود.

 

اساتید اخلاق همواره در موعظه‌‌های خود بیان می‌کنند که فرد باید مراقب ثواب کارهای خیرش باشد؛ آنها را حفظ کرده، تا وقت نیاز و احتیاج در روز قیامت از آن بهره بگیرد. این مطلب، برخاسته از قرآن کریم و نصایح حضرت محمّد(صلی ‌الله‌ علیه ‌و آله) می‌‌باشد. خداوند در قرآن فرموده: «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْهَا (قصص/۸۴) هر کس کار نیکی بیاورد، پاداشی بهتر از آن برای اوست.» و در آیه‌‌ای دیگر بیان داشته: «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا [انعام/160] هر کس کار نیک بیاورد، پاداشش ده برابر آن است.» در این دو آیه پاداش بی‌نظیر خداوند، در برابر بردن اعمال صالح به آخرت ذکر شده است. همان مطلبی که پیامبر در مجلس خویش به یارانش تذکر دادند.

 

روایت شده که پیامبر اکرم (صلی ‌الله ‌علیه‌ و آله) در جمع اصحاب و یاران خویش فرمودند: کسی که اذکار «سبحان الله»، «الحمد لله»، «لا اله الا الله» و «الله اکبر» را بگوید خداوند در برابر هر ذکری، درختی برایش در بهشت می‌کارد. در این هنگام فردی از قریش به رسول خدا می‌گوید: بنابراین درختان زیادی در بهشت داریم. پیامبر هم در جواب وی می ‌فرمایند: «نَعَمْ وَ لَكِنْ إِیَّاكُمْ أَنْ تُرْسِلُوا عَلَیْهَا نِیرَاناً فَتُحْرِقُوهَا وَ ذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ لا تُبْطِلُوا أَعْمالَكُم‏؛ بله ولی مراقب باشید آتش را به سراغ آن درختان نفرستید که بسوزند و این همان آیه قرآن است که خداوند فرموده: ای کسانی که ایمان آوردید؛ خدا را اطاعت کنید و رسول خدا را اطاعت کنید و اعمال خود را باطل نکنید.» (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‏، ص۱۱) طبق این حدیث مهمتر از اعمال صالح و مستحب، نگهداری آن دانسته شده است و از اینجاست که می‌گوییم نگهداری از اعتکاف و مرحله پس از آن اهمیت ویژه‌ای دارد.

 

شیرینی اعتکاف را باید چشید و از لحظه لحظه آن برای آخرت ذخیره کرد. پس از اعتکاف تازه کار معتکف شروع می‌شود و می‌بایست آن اجر عظیم را حفظ کرده و به عهدهایی که با خدا بسته، وفادار بماند.