گمان می رود آپنه خواب حدود پنج درصد از کودکان جهان را تحت تاثیر قرار می دهد، اما در حال حاضر اطلاعات زیادی درباره اثر آن بر رشد مغز کودکان در دسترس نیست.
آپنه خواب معمولا در اثر شل شدن عضلات گلو و انسداد راه های عبور هوا به وجود می آید و در نتیجه باعث توقف در تنفس هنگام خواب در شب می شود.
این وقفه های بسیار کوتاه می تواند در طول شب 5 تا 30 بار در هر ساعت اتفاق افتد.
محققان دانشگاه شیکاگو در یک مطالعه تازه اثر آپنه خواب را بر مغز 16 کودک مبتلا به آپنه خواب انسدادی در سن 7 تا 11 سال بررسی کردند.
این کودکان تحت آزمایش های عصبی شناختی قرار گرفتند و با استفاده از تصویر برداری (MRI) اسکن شدند.
نتایج این آزمایش و اسکن های مغز با نتایج آزمایش های مربوط به 9 کودک دیگر که به آپنه خواب مبتلا نبودند بر اساس جنسیت، سن، وزن و قومیت مقایسه شدند.
هنگامی که بررسی ها به اتمام رسید، نتایج این مطالعه جالب توجه بود چرا که کودکان مبتلا به آپنه انسددی خواب کاهش قابل توجهی در حجم ماده خاکستری داشتند.
**این کاهش ماده خاکستری در طیفی از مناطق مغز ظاهر شد که شامل:
- قشر قدامی یا پیشانی؛ که با حل مسئله، حرکت، زبان، حافظه، کنترل تکانه و قضاوت درگیر است.
- قشر جلویی مغز؛ که رفتار پیچیده، شخصیت، و برنامه ریزی را پردازش می کند.
-قشر جداری؛ که ورودی حسی را ادغام می کند.
- لوب گیجگاهی؛ که شنوایی و گوش دادن انتخابی را مدیریت می کند.
- ساقه مغز؛ که عملکرد تنفسی و قلبی و عروقی را کنترل می کند.
نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شد، اما به مطالعات بیشتری برای پشتیبانی و گسترش آن نیاز است.
از آنجا که آپنه خواب یک اختلال قابل درمان است، والدینی که نگران احتمال ابتلای کودک خود به این بیماری هستند لازم است بی درنگ برای بررسی آن به متخصص مراجعه کنند.