تاریخ انتشاريکشنبه ۱ اسفند ۱۳۹۵ - ۲۳:۲۱
کد مطلب : ۲۶۹۸۲۵
10 سال قبل از پایان حکومت شاه سلیمان صفوی، تجار ایرانی حاضر در اروپا پیشنهاد روابط تجاری با سوئد را با «کارل یازدهم» پادشاه وقت این کشور در میان می‌گذارند. به دستور او و در سال 1684میلادی، هیأتی به سرپرستی «لودویک فابرتیوس» برای بررسی شرایط و رایزنی راهی ایران می‌شود.
۰
plusresetminus
به گزارش بلاغ، پزشک و جهانگرد آلمانی بیش از سه قرن پیش به ایران آمد. او زبان‌های فارسی و ترکی (زبان مادری پادشاهان صفوی) را آموخت. وی حدود پنج سال در ایران بود و پس از خروج از کشورمان مشاهدات خود را در کتابی پنج جلدی به تحریر در آورد.

 10 سال قبل از پایان حکومت شاه سلیمان صفوی، تجار ایرانی حاضر در اروپا پیشنهاد روابط تجاری با سوئد را با «کارل یازدهم» پادشاه وقت این کشور در میان می‌گذارند. به دستور او و در سال 1684میلادی، هیأتی به سرپرستی «لودویک فابرتیوس» برای بررسی شرایط و رایزنی راهی ایران می‌شود.

حقوق‌دان دربار پیشنهاد می‌کند «انگلبرت کمپفر» به عنوان پزشک و منشی با این هیأت همراه شود.

ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی
پرتره «انگلبرت کمپفر»، یکی در جوانی و دیگری در اواخر عمر

کمپفر متولد سال 1651 در آلمان بود. در 17 سالگی برای ادامه تحصیل به هلند می‌رود و سپس راهی لهستان می‌شود. پس از آن به سوئد نقل مکان می‌کند و به صورت اتفاقی با «ساموئل فن پفندورف» حقوقدان دربار آشنا می‌شود و مسیر زندگی‌اش تغییر می‌کند.

او در سال 1683 از طریق دریای خزر وارد ایران می‌شود و پس از دو ماه و دیدار از شهرهای رشت، قزوین، ساوه، قم و کاشان، خود را به پایتخت صفویه (اصفهان)‌ می‌رساند.

مدت اقامت کمپفر در اصفهان 20 ماه ذکر شده است.
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی
میدان نقش جهان اصفهان، تصویر شده در کتاب انگلبرت کمپفر

او از بدو ورود به اصفهان سعی کرد دو زبان فارسی و ترکی را فرا بگیرد و با توجه به اینکه پدرش کشیش بود، در این راه از «رافائل دومان» کشیش فرانسوی ساکن ایران بسیار کمک گرفت. او به واسطه فراگیری زبان فارسی و آشنایی با آداب و فرهنگ ایرانیان، از محبوبیت و اعتبار خاصی میان مردم و دربار برخوردار بود، تا جایی که به عنوان مترجم شاه سلیمان در مذاکرات با اروپایی‌ها حضور می‌یافت.

کمپفر پس از بیست ماه از حضور در سفارت سوئد انصراف داد و برای ادامه سفرهای خود با یک کشتی هلندی قرارداد بست تا به عنوان پزشک کشتی راهی هندوستان شود. اما مقدمات این سفر حدود یک سال طول کشید و یک سال دیگر به اقامت کمپفر در اصفهان افزود.

او در آخرین ماه‌های سال 1685 از راه تخت جمشید و شیراز خود را به خلیج فارس رساند. وی تمایل داشت هر چه سریع‌تر به هندوستان برسد، اما بنا بر دستور رؤسای هلندی خود مجبور شد دو سال و نیم در بندرعباس و جزیره هرمز بماند.

کمپفر سرانجام در سال 1688 از ایران خارج شد و به کشورهای هندوستان، اندونزی و ژاپن رفت و هشت سال بعد به موطن خود بازگشت.

او امیدوار بود پس از بازگشت به آلمان یادداشت‌های خود درباره سفرهای مشرق‌زمین را چاپ کند اما تا مدت‌ها موفق به این امر نشد تا اینکه سرانجام در سال 1712 توانست پس از هفده سال سفرنامه‌اش را چاپ کند.

کمپفر چهار سال پس از انتشار کتاب پنج جلدی خود در تاریخ 24 اکتبر 1716 در سن 65 سالگی درگذشت.

بخش‌های زیادی از جلدهای دوم و سوم و مجلدات اول و چهارم کتاب او به ایران اختصاص یافته است. کتاب کمپفر در سال 1350 شمسی به فارسی ترجمه شده است.

این پزشک و جهانگرد اروپایی در کتاب خود تصاویر بسیاری از اماکن و ابنیه ایرانی را تصویر کرده است. همچنین آداب و رسوم و طرز لباس پوشیدن ایرانیان را هم ترسیم کرده است.

45 نقاشی توسط دستیار ایرانی او به نام «جانی» ملقب به فرنگی‌ساز کشیده شده است.

خوشبختانه این کتاب موجود است و اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود که در ادامه برخی از آن‌ها را مرور می‌کنیم:
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی 
 
ایران 330 سال پیش از نگاه جهانگرد اروپایی
منبع : خبرگزاری فارس
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما