سنگ ها سنگین دست و پاهای کارگران را له می کرد. مردم زیادی هرروز روی این پله ها می مردند. گاهی اوقات نگهبانان زندانیان خسته را مجبور می کردند در حمل بلوک های سنگی تا بالای پله ها مسابقه دهند، آن هایی که در این مسابقه جان سالم به در می برند در لبه کوه به صف می شدند و با شلیک گلوله باید بین کشته شدن یا انداختن نفر جلویی خود به پایین صخره یکی را انتخاب می کردند. برخی از زندانیان که تحمل شکنجه اردوگاه را نداشتند خودشان از این صخره پایین می پریدند. چنین خودکشی هایی مکررا اتفاق می افتاد. امروزه پله های مرگ بخشی از تورهای یادبود ماتهاوزن را تشکیل می دهد.