بنا بر یک نظرسنجی غیر رسمی که در ایالات متحده آمریکا منتشر شده است، نیمی از مسافران هنگام سوار شدن به هواپیما گریه می کنند. برخی از آنها می گویند که گریه نمی کنند، بلکه این زیبایی آسمان است که باعث می شود تا احساس گریه به آنها دست بدهد. تاکنون دانشمندان این پدیده را به طور مشخص بررسی نکرده اند، با این حال جسته و گریخته به ذکر دلایلی برای آن پرداخته اند.

خطوط هوایی ویرجین آتلانتیک دریافت که ۵۵ درصد مسافران آن در طول سفر هوایی خود احساسات قوی و عمیقی را تجربه کرده اند، ۴۱ درصد از مردان هم می گویند که سعی کرده اند اشک های خود را از سایر مسافرین پنهان کنند.
 

چرا در هواپیما بیشتر گریه می کنیم؟!

بسیاری از پژوهشگران بر این باورند که انسان به طور کلی برای جلب همدردی افرادی که اطراف او هستند بيشتر گریه می کند. افرادی که در زمان ناتوانی از ظرفیت و قدرت بیشتری برای حمایت از او برخوردار هستند، به همین دلیل است که کودکان گریه می کنند.

دکتر اد وینگرهاتس، استاد رفتار شناسی و علوم اجتماعی از دانشگاه تیلبرگ هلند می گوید: دلیل اصلی گریه، برقراری ارتباط با دیگران و حفظ روابط شکل گرفته با افرادی است که دوستشان داریم و به آنها اعتماد کنیم. اما در مورد گریه کردن در هواپیما موضوع این است که وقتی خودمان را تنها و در میان غریبه ها احساس می کنیم، گریه مان می گیرد.
 

در ارتفاع ده ها هزار متری بالاتر از سطح زمین احساس تنهایی، ترس و ناتوانی سرکشانه وجود ما را در خود فرو می بلعد.

از دیگر دلایلی که ذکر می کنند اینکه مقدار حواس پرتی و توجه به امور مختلف در طول سفر هوایی مثل شرایط عادی نیست و کمتر موضوعی است که توجه ما را به خود جلب کند؛ این شرایط احساس گریه را در برخی به وجود می آورد.

بعضی از آنها هم احساس می کنند که در یک فضای بسته و کم مساحت گرفتار شده اند و زندگی آنها تا حد زیادی به نوع عملکرد کادر پرواز بستگی دارد. همین عوامل دست به دست هم می دهند تا مسافر گریه کند و یا احساس گریه به او دست دهد. گاهی هم دلایل گریه نامعلوم است و شاید از سر بی حوصلگی باشد، به همین دلیل است که در همه فرودگاه های دنیا شاهد تعداد زیادی کتاب و مجله و...هستیم.