مدال‌آور مسابقات آسیایی اندونزی، گفت: ما از مسئولان انتظار بیشتری داریم تا از ما حمایت و پشتیبانی کنند تا انگیزه‌ای برای برد و قهرمانی داشته باشیم.
مدال‌آور مسابقات آسیایی اندونزی:
دولت در شان قهرمانان ورزشی از آن‌ها حمایت نمی‌کند
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۳ دی ۱۳۹۵ - ۱۱:۱۷
کد مطلب : ۲۵۶۶۲۲
۰
به گزارش بلاغ به نقل از قائم آنلاین، آرش علی‌نژاد مدال‌آور مسابقات آسیایی در گفتگو با قائم‌آنلاین به سوالات متفاوت خبرنگار ما پاسخ دادند.
-اول یک بیوگرافی کامل از خودتون بگید؟
من آرش علی‌نژاد هستم و در سن هفت سالگی بنا به علاقه‌ای که به ورزش داشتم، با انتخاب مادرم به رشته کاراته و پیش استاد تورج چالاکی رفتم و در سبک شتوریو شوتوکان کار میکنم.
اولین مدال جهانی که من در تیم ملی بدست آوردم در سن 14 سالگی بود و بعد مسابقات متعددی اعزام شدم، مسابقات لیگ جهانی در کشور ترکیه توانستم مقام اول را کسب کنم و در مسابقات آسیایی در امارات به عنوان کاپبتان تیم جوانان و نوجوانان اعزام شدم و تونستم مدال طلا را به به ارمغان بیاورم و خدا را شاکرم که بعد از آن هم توانستم به مسابقات اندونزی راه پیدا کنم و در آنجا نیز برروی سکو بروم.
-ظاهرا شایعاتی بین مردم پخش شده که شما با پرداخت پول، راهی مسابقات شدید آیا این گفته حقیقت دارد؟
در رشته کاراته می توان با پرداخت پول به مسابقات زیادی رفت ولی نه از طرف تیم ملی و اعزام‌های شخصی نیز نماینده‌ای ازتیم ملی به حساب نمی‌آیند، یعنی شخص می‌تواند با پول خود ونامه‌ای از طرف فدراسیون، که این فرد می‌تواند در مسابقات شرکت کند آن هم با هزینه‌ی شخصی خود وارد مسابقات بشود، نه اینکه از طرف کشور ایران با آرم پرچم ایران باشد، در هرشرایط این شایعه کذب است و بنده با هزینه فدراسیون و از طرف ایران وارد مسابقات جهانی شدم.
-آیا برای ملی پوش شدن مسابقه انتخابیه‌ای انجام شد؟
چند دوره انتخابیه را باید پشت سر بگذاریم تا عضو تیم ملی شویم این روال هر ساله‌ی رشته‌ی کاراته است، اولین انتخابیه‌ای که تیم ملی برگزار کرد اردیبهشت ماه بود که توانستم مقام اول را کسب کنم و بعد از آن دو مسابقه انتخابیه دیگری برگزار شد که توانستم تمامی حریف‌ها را شکست بدهم و نفر اول در وزن 75- کیلوگرم شوم.
-سطح مسابقات چگونه بود ؟
چون دومین تجربه‌ی من در این مسابقات بود، احساس میکردم نسبت به مسابقات جهانی که رفته بودم و مدال کسب کردم سطح آن کمتر باشد ولی این‌چنین نبود بلکه سطح مسابقات بسیر بالاتر از حد انتظار بود.
-حریفان شما از چه کشورهایی بودند؟
مسابقه‌ی اولم حریفم از کشور ژاپن بود که خودش عنوان‌دار قهرمان آسیایی بود و حریف سرسختی برای من به حساب می‌آمد و منم شناختی از او نداشتم ولی شکر خدا به برتری رسیدم.
حریف دومم از کشور سریلانکا بود که توانستم آن هم 8بر0 شکست بدهم و در نیمه‌نهایی با حریفی از کشور میزبان (اندونزی) برخورد کردم که ان هم حریف سر سختی بود که توانستم 6بر0شکستش بدهم و به فینال برسم.
در فینال با حریف چینی مسابقه دادم و با شناختی که از حریفم داشتم، با نتیجه 6بر1 شکستش دادم و توانستم مدال طلای آسیایی را کسب کنم.
-در شهرستان قائم‌شهر چه امکانات ورزشی برای کارته‌کاها وجود دارد؟
آن طوری که اطلاع دارین باشگاه چالاکی از بهترین باشگاه در سطح استان مازندران است و با وجود قهرمانانی که در آن تمرین می‌کنند پر افتخار ترین باشگاه محسوب می‌شود ولی کمبود و کاستی‌هایی هم است، یعنی درشان چند ملی‌پوش که در این شهرستان در آن تمرین می‌کنند چه خانم چه آقا نیست.
-دولت برای قهرمانان و رسیدگی به مشکلات این رشته چه کرده است؟
ورزشکاران تیم ملی رزمی در طول یک سال 8 تا 9 ماه را در اردو بسر می‌برند و اینکه اکثر ما دانشجو هستیم و هم باید به ورزش رسیدگی کنیم و هم به تحصیل بپردازیم، که یک مسیر طولانی در پیش داریم تا که به مدال برسیم و پرچم پرافتخار ایران را به احتزاز درآوریم ولی آن طوری که باید برای یک ملی‌پوش رسیدگی نمی‌کنند، به طور مثال خودم که کاپیتان تیم ملی و اولین مدال آور استان مازندران بودم برای من اقدامی نکردند و ما از مسئولان انتظار داریم ما را حمایت وپشتیبانی کنند تا انگیزای برای ادامه فعالیت در این رشته داشته باشیم و بازهم همچو سرباز بتوانیم پرچم کشور را به برافراشته نگه داریم.
-اول یک بیوگرافی کامل از خودتون بگید؟
من آرش علی‌نژاد هستم و در سن هفت سالگی بنا به علاقه‌ای که به ورزش داشتم، با انتخاب مادرم به رشته کاراته و پیش استاد تورج چالاکی رفتم و در سبک شتوریو شوتوکان کار میکنم.
اولین مدال جهانی که من در تیم ملی بدست آوردم در سن 14 سالگی بود و بعد مسابقات متعددی اعزام شدم، مسابقات لیگ جهانی در کشور ترکیه توانستم مقام اول را کسب کنم و در مسابقات آسیایی در امارات به عنوان کاپبتان تیم جوانان و نوجوانان اعزام شدم و تونستم مدال طلا را به به ارمغان بیاورم و خدا را شاکرم که بعد از آن هم توانستم به مسابقات اندونزی راه پیدا کنم و در آنجا نیز برروی سکو بروم.
-ظاهرا شایعاتی بین مردم پخش شده که شما با پرداخت پول، راهی مسابقات شدید آیا این گفته حقیقت دارد؟
در رشته کاراته می توان با پرداخت پول به مسابقات زیادی رفت ولی نه از طرف تیم ملی و اعزام‌های شخصی نیز نماینده‌ای ازتیم ملی به حساب نمی‌آیند، یعنی شخص می‌تواند با پول خود ونامه‌ای از طرف فدراسیون، که این فرد می‌تواند در مسابقات شرکت کند آن هم با هزینه‌ی شخصی خود وارد مسابقات بشود، نه اینکه از طرف کشور ایران با آرم پرچم ایران باشد، در هرشرایط این شایعه کذب است و بنده با هزینه فدراسیون و از طرف ایران وارد مسابقات جهانی شدم.
-آیا برای ملی پوش شدن مسابقه انتخابیه‌ای انجام شد؟
چند دوره انتخابیه را باید پشت سر بگذاریم تا عضو تیم ملی شویم این روال هر ساله‌ی رشته‌ی کاراته است، اولین انتخابیه‌ای که تیم ملی برگزار کرد اردیبهشت ماه بود که توانستم مقام اول را کسب کنم و بعد از آن دو مسابقه انتخابیه دیگری برگزار شد که توانستم تمامی حریف‌ها را شکست بدهم و نفر اول در وزن 75- کیلوگرم شوم.
-سطح مسابقات چگونه بود ؟
چون دومین تجربه‌ی من در این مسابقات بود، احساس میکردم نسبت به مسابقات جهانی که رفته بودم و مدال کسب کردم سطح آن کمتر باشد ولی این‌چنین نبود بلکه سطح مسابقات بسیر بالاتر از حد انتظار بود.
-حریفان شما از چه کشورهایی بودند؟
مسابقه‌ی اولم حریفم از کشور ژاپن بود که خودش عنوان‌دار قهرمان آسیایی بود و حریف سرسختی برای من به حساب می‌آمد و منم شناختی از او نداشتم ولی شکر خدا به برتری رسیدم.
حریف دومم از کشور سریلانکا بود که توانستم آن هم 8بر0 شکست بدهم و در نیمه‌نهایی با حریفی از کشور میزبان (اندونزی) برخورد کردم که ان هم حریف سر سختی بود که توانستم 6بر0شکستش بدهم و به فینال برسم.
در فینال با حریف چینی مسابقه دادم و با شناختی که از حریفم داشتم، با نتیجه 6بر1 شکستش دادم و توانستم مدال طلای آسیایی را کسب کنم.
-در شهرستان قائم‌شهر چه امکانات ورزشی برای کارته‌کاها وجود دارد؟
آن طوری که اطلاع دارین باشگاه چالاکی از بهترین باشگاه در سطح استان مازندران است و با وجود قهرمانانی که در آن تمرین می‌کنند پر افتخار ترین باشگاه محسوب می‌شود ولی کمبود و کاستی‌هایی هم است، یعنی درشان چند ملی‌پوش که در این شهرستان در آن تمرین می‌کنند چه خانم چه آقا نیست.
-دولت برای قهرمانان و رسیدگی به مشکلات این رشته چه کرده است؟
ورزشکاران تیم ملی رزمی در طول یک سال 8 تا 9 ماه را در اردو بسر می‌برند و اینکه اکثر ما دانشجو هستیم و هم باید به ورزش رسیدگی کنیم و هم به تحصیل بپردازیم، که یک مسیر طولانی در پیش داریم تا که به مدال برسیم و پرچم پرافتخار ایران را به احتزاز درآوریم ولی آن طوری که باید برای یک ملی‌پوش رسیدگی نمی‌کنند، به طور مثال خودم که کاپیتان تیم ملی و اولین مدال آور استان مازندران بودم برای من اقدامی نکردند و ما از مسئولان انتظار داریم ما را حمایت وپشتیبانی کنند تا انگیزای برای ادامه فعالیت در این رشته داشته باشیم و بازهم همچو سرباز بتوانیم پرچم کشور را به برافراشته نگه داریم.
پربيننده ترين
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۱:۰۰
چهارشنبه ۲۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۲:۵۲
دوشنبه ۲۷ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۱:۵۲
دوشنبه ۲۷ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۸:۱۴
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴
پنجشنبه ۳۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
سه شنبه ۲۸ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۲