به گزارش
بلاغ، «آلمان و ژاپن پس از جنگ دوم نیروهای نظامی‌شان را تعطیل كردند و همین باعث شد منابعشان برای توسعه اقتصادی آزاد شود و اكنون در ایران هم این راه باز شده است.»
این گفته‌های هاشمی رفسنجانی است كه طی روزهای اخیر نوار ویدئویی آن در فضای مجازی پخش شده و فرصتی را فراهم كرده كه وابستگان به یك طیف سیاسی، بار دیگر اصل ارتقای توان دفاعی- نظامی كشور را زیر سؤال برده و از ضرورت‌های مذاكره كشورمان با كشورهایی نظیر ایالات‌متحده سخن به میان بیاورند.
«آلمان و ژاپن پس از جنگ دوم نیروهای نظامی‌شان را تعطیل كردند و همین باعث شد منابعشان برای توسعه اقتصادی آزاد شود و اكنون در ایران هم این راه باز شده است.»
این گفته‌های هاشمی رفسنجانی است كه طی روزهای اخیر نوار ویدئویی آن در فضای مجازی پخش شده و فرصتی را فراهم كرده كه وابستگان به یك طیف سیاسی، بار دیگر اصل ارتقای توان دفاعی- نظامی كشور را زیر سؤال برده و از ضرورت‌های مذاكره كشورمان با كشورهایی نظیر ایالات‌متحده سخن به میان بیاورند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام شبیه همین سخنان را چند ماه پیش در توئیتر معروف خود با عنوان« دنیای فردا، دنیای گفتمان‌هاست نه موشکها» انتشار داد كه با انتقادات فراوانی نیز روبه‌رو شد، هاشمی‌رفسنجانی و مسئولان دفتر وی در مواضعی ضد و نقیض ابتدا انتساب این توئیت به هاشمی را زیر سؤال برده و سپس انتساب را پذیرفته و مجبور به حذف این پست از توئیتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌شوند.
بعد از درج این پست بود كه بسیاری از دلسوزان و وفاداران به نظام اسلامی نسبت به مواضع هاشمی هشدار دادند و پس از آن رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار فروردین ماه95 در دیدار با مداحان اهل بیت(ع)، ارتقای بنیه و توان دفاعی كشور را یك اولویت مهم و اساسی برای كشور برشمردند و طرح مباحثی نظیر«دنیای امروز دنیای موشك نیست» را انحرافی و ناصحیح خواندند: «نظام استكباری، متكی بر «زورگویی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی» از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی و ملت ایران فروگذار نمی‌كند و نباید این واقعیت را نادیده گرفت. آنها از «گفت‌وگو، مبادلات اقتصادی، تحریم، تهدید نظامی و هر وسیله دیگر» برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌كنند و ما نیز باید در همه این زمینه‌ها، توان مقابله و دفاع داشته باشیم.»
ایشان در همین دیدار توان نظامی را بیشترین تكیه‌گاه مستكبران برای زورگویی به ملت ایران خواندند و با طرح یك سؤال اساسی افزودند: «در این اوضاع جنگل‌وار جهانی، اگر جمهوری اسلامی صرفاً به‌دنبال مذاكره و مبادله اقتصادی و حتی علم و فناوری برود اما توان دفاعی نداشته باشد، آیا حتی دولت‌های كوچك نیز به خود اجازه تهدید ملت ایران را نخواهند داد؟»
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همچنین با انتقاد شدید از كسانی كه روزگار و دنیای فردا را دنیای مذاكره می‌دانند و نه موشك، خاطرنشان می‌كنند: «روزگار، روزگار همه چیز است وگرنه به راحتی و به صراحت حق ملت را خواهند خورد. اگر این حرف از روی ناآگاهی گفته شده باشد، یك مسئله است اما اگر از روی آگاهی باشد خیانت است... دشمنان مدام در حال تقویت توان نظامی و موشكی خود هستند، در این شرایط چطور می‌گوییم روزگار موشك گذشته است؟» در حالی تخریب‌كنندگان دیروز هاشمی رفسنجانی و حامیان امروز وی از ابراز اینگونه سخنان هاشمی ذوق‌زده شده و آن را فرصتی مناسب برای تقویت خط مذاكره مستقیم با امریكایی‌ها در موضوعات مورد مناقشه دیگر ارزیابی می‌كردند كه مقام معظم رهبری در همین دیدار اظهارات اینگونه سخنان را شبیه حرف‌های برخی اعضای دولت موقت می‌دانند كه اوایل انقلاب اظهار كرده‌اند «جنگنده‌های اف- ۱۴ را كه خریده‌ایم به امریكا پس بدهیم، به دردمان نمی‌خورد!»
ارتقای توان دفاعی جزءلاینفك اقتدار نظام اسلامی
این اولین باری نبود كه مقام معظم رهبری از ضرورت افزایش سطح توانایی‌های نظامی كشور جهت مقابله صحیح و توانمند با دشمنان انقلاب اسلامی سخن به میان آورده‌اند، به طوری كه ایشان در زمان‌های متفاوت از لزوم توانمند‌سازی در این عرصه نكات مهمی را مطرح می‌كنند، از جمله اینكه می‌فرمایند: «این اقتدار را شما نیروهای مسلحی كه با معنای جهاد و مفهوم ازخودگذشتگی خو گرفته‌اید، می‌توانید تأمین كنید... از آغاز تشكیل نظام جمهوری اسلامی، ما هرگز هیچ كشوری را، هیچ قدرتی را به رویارویی و جنگ تشویق نكردیم و نخواهیم كرد و تا آنجایی كه بتوانیم، از هرگونه رویارویی حساب شده یا تصادفی جلوگیری می‌كنیم - این به جای خود محفوظ است- ما یك ملت صلح‌طلبیم اما آن كسانی كه پیشرفت كار خودشان را با حضور نظامی، با تحكم نظامی، با زورگویی‌های معمول می‌خواهند تأمین كنند، باید در مقابل خودشان یك ملت مقتدر را حس كنند و مظهر اقتدار ملت در دریا، شما نیروهای دریایی هستید كه در سرتاسر این ساحل طولانی استقرار دارید.»
ایشان همچنین در یكی از سخنرانی‌های خود در سال89می‌فرمایند:«همه جامعه‌هاى عالم و كشورهاى عالم براى اینكه بتوانند امنیت خود را تأمین كنند، بتوانند راه عزت خود را بپیمایند و به آسایش مادى و معنوى دست پیدا كنند، احتیاج دارند به اقتدار؛ اقتدارى كه یك ضلع اساسى و مهم آن به وسیله نیروهاى مسلح در هر جامعه‌اى و كشورى تأمین می‌شود. تفاوت اصلى در اینجاست كه الگوى اقتدار در نظام‌هاى مادى كه امروز بر دنیا حاكم است، با الگوى اقتدار در نظام اسلامى متفاوت است. در نظام‌هاى مادى، اقتدار، متكى به پایه‌هاى قدرت مادى است - به پول، به سلاح، به تبلیغات فریبكارانه و هرجا لازم شود، مزورانه و منافقانه - اما در الگوى اسلامى و معنوى، این اقتدار در درجه اول متكى به عامل معنوى و ارزش معنوى و الهى است. متكى است به ایمان، متكى است به اعتماد به خداى متعال، متكى است به تلاش مخلصانه در راه آرمان‌هاى بلند و والا.»
ایشان در دیدار جمعی از فرماندهان، كاركنان و خانواده‌های شهدای ارتش در30فروردین ماه94 نیز ضرورت ارتقای توان‌های دفاعی نظامی را اینگونه مطرح می‌كنند: «همه دستگاه‌ها اعم از وزارت دفاع تا ارتش و سپاه باید آمادگی‌های نظامی و دفاعی خود را روز‌به‌روز افزایش دهند و این به منزله یك دستورالعمل رسمی است.»
رهبر انقلاب اسلامی هفته اخیر در جمع وزیر، مسئولان، محققان و متخصصان وزارت دفاع، «افزایش توان دفاعی و تهاجمی» را حق مسلم و قطعی كشور می‌دانند و با تأكید بر لزوم ادامه مسیر افزایش توان دفاعی تأكید می‌كنند: «در دنیایی كه قدرت‌های «زورگو، سلطه‌گر و دارای كمترین جوهره اخلاق، وجدان و انسانیت» حاكم هستند و از تجاوز به كشورها و كشتار انسان‌های بی‌گناه هیچ ابایی ندارند، توسعه صنایع دفاعی و تهاجمی كاملاً طبیعی است، زیرا این قدرت‌ها تا اقتدار كشور را احساس نكنند، امنیت تأمین نخواهد شد.»
ایشان سپس در تبیین دلیل تأكید بر لزوم افزایش توان و گسترش صنایع دفاعی، خاطرنشان كردند: «در شرایطی كه قدرت‌های زورگوی دنیا، چتر قدرت خود را گسترانیده‌اند و هیچ رحمی در وجود آنها به چشم نمی‌خورد و علناً مجلس عروسی و بیمارستان را به بهانه مبارزه با تروریسم بمباران می‌كنند و صدها انسان بی‌گناه را به خاك و خون می‌كشند و به هیچ سازمان و نهادی هم پاسخگو نیستند، باید توان و قدرت دفاعی را افزایش داد تا قدرت‌های زورگو، احساس تهدید كنند.»
آمار بین‌المللی ادعای هاشمی را رد می‌كند
آنچه مبرهن است این نكته است كه بسیاری از كشورهای مشهور اروپایی در كنار امریكا و كشورهای آسیای شرقی نظیر چین، با برآورد هزینه‌های هنگفت، یكی از اولویت‌های اساسی خود را ارتقای توان دفاعی خود قرار داده‌اند، آنگونه كه طبق آمارهای مستند امریكا یکسوم بودجه نظامی كل دنیا را در اختیار دارد و این در شرایطی است كه كشورمان تنها 58/1درصد تولید ناخالص داخلی‌اش را به بودجه نظامی اختصاص داده و در رتبه‌بندی بودجه نظامی در رده ۳۳ جهان قرار داریم. تفاوت این جایگاه نشان می‌دهد جمهوری اسلامی ایران برای جا نماندن از قافله توانمندی در عرصه نظامی باید مبالغ بیشتری را در این بخش سرمایه‌گذاری كند.
به‌راستی عقلانی است كشوری نظیر جمهوری اسلامی ایران كه به‌صورت روزانه، هفتگی و ماهانه از سوی مقامات مختلف غربی و به ویژه امریكایی‌ها تهدید به حمله نظامی می‌شود و به گفته هاشمی‌رفسنجانی و برخی از دوستان همفكر وی با تصویب شش قطعنامه شورای امنیت احتمال حمله نظامی به ایران به شدت قوت گرفته بود، دست از توسعه و پیشرفت در عرصه نظامی برداشته و به جای آن در مسیری مانند برجام خود را قرار دهد كه نه تنها منجر به كاهش قدرت بازدارندگی ایران خواهد شد بلكه برگ‌های برنده نظام در مواجهه با غرب را از دسترس خارج كرده و هیچ امتیاز مشخص و قابل توجهی به كشورمان ارائه ندهند؟
چطور می‌شود شرایط ایرانی كه به گفته برخی از سیاستمداران داخلی در معرض تهدید نظامی است را با اروپایی قیاس كرد كه در شرایط بعد از جنگ جهانی دوم به دلیل فقر فراگیر در جامعه اروپا و خستگی ناشی از جنگ در مردم این منطقه چاره‌ای نداشت جز اینكه «۲۳درصد» بودجه‌ای كه صرف جنگ كرده بود را وارد اقتصاد كند؟!
شاید زمانی بهتر بتوان گفته‌های اخیر هاشمی‌رفسنجانی را درك كرد كه به تلاش جماعتی در داخل در طول ماه‌های اخیر برای عادی‌سازی روابط با واشنگتن به هر قیمت ممكن اشاره كرد كه طی آن باید جامعه ایرانی به این باور برسد كه حركت در مسیر گفتمان انقلاب اسلامی با داشتن شاخص‌هایی مانند«استكبارستیزی» و «داشتن روحیه انقلابی‌گری» بهره‌ای جز افزایش مشكلات اقتصادی و معیشتی نداشته و نمی‌تواند آینده جامعه ایرانی را تضمین كند.
این طیف از سیاسیون معتقدند برای بازگرداندن حاكمیت از مسیر مقابله با امریكا باید جامعه را به این باور رساند كه مسیر خود را در مواجهه با نظام سلطه از نظام اسلامی جدا كند و برای رسیدن به این هدف باید به صورت مكرر در سخنرانی‌های متعدد، هزینه‌های ناشی از رویه37 سال گذشته در عرصه سیاست خارجه را بسیار گزاف توصیف كنند، به همین دلیل است كه رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در دیدار پائولو جنتیلونی، وزیر خارجه ایتالیا با بیان این جمله كه «با آمدن دكتر روحانی در رأس قوه مجریه، سیاست واقعی نظام كه همان تنش‌زدایی بود، دوباره شكل گرفت»
اینگونه انقلابی‌گری هراسی را ترویج می‌كند: «خطر ایجاد جنگ سوم جهانی از ناحیه تروریست‌ها جدی است. باید برای رفع نارضایتی اقشار پایین و همچنین تحصیلكردگان جوامع گرفتار مسائل تروریستی، برنامه‌ریزی و اقدام كرد، وگرنه مطمئن باشید تروریست‌ها كه دسترسی به سلاح‌های شیمیایی پیدا كرده‌اند، تمام دنیا را ناامن و ملت‌ها را با هم درگیر می‌كنند.»
دریافت صفحه با کد QR